ندای آسمانی (نشانه ظهور): تفاوت میان نسخه‌ها

وقوع صیحه به گونه‌ای خواهد بود که همۀ مردم را متوجه ظهور خواهد کرد. ندای آسمانی، صدایی است که از آسمان، توسط [[جبرئیل امین]] بلند می‌شود و در آن به معرفی حضرت مهدی{{ع}} و بیان نام و [[نسب]] و [[حقانیت]] او و پیروانش می‌پردازد و به زبانی رسا چنین اعلام می‌کند: «صبح نزدیک شد، بدانید که [[حق]] با مهدی‌{{ع}} و [[شیعیان]] اوست» و پس از آن، [[امام عصر]]{{ع}} ظهور می‌کند. با توجه به [[کینه‌توزی]] و [[دشمنی]] [[شیطان]] نسبت به [[فرزندان آدم]] و سعی در [[گمراه]] نمودن آنان، از طرف او نیز ندایی به گوش رسیده و باعث سردرگمی مردم می‌شود<ref>زراره می‌‌گوید به امام صادق{{ع}} عرض کردم: {{متن حدیث|عجبت اصلحك الله و اني لا عجب من القائم كيف يقاتل مع ما يرون من العجائب من خسف البيداء بالجيش و من النداء الذي تكون من السماء؟ فقال: إن الشيطان لا يدعهم حتي ينادي كما نادي برسول الله{{صل}} يوم العقبة}}؛ در شگفتم خداوند امر شما را اصلاح کند (یا شما را به سلامت دارد) و من در عجبم از قائم{{ع}} که چگونه با او جنگ می‌کنند با وجود آنچه از شگفتی‌ها می‌بینند از فرو بردن زمین سپاه را و آن صدا که از آسمان می‌باشد؟ پس حضرت فرمود: همانا شیطان آنا را رها نمی‌کند؟ تا جایی که ندا کند، همچنان که [مربوط] به رسول خدادر روز عقبه ندا کرد، غیبة نعمانی، ص۲۶۴، ح ۲۹.</ref>. البته این صدا با ندای [[دعوت]] به سوی حضرت متفاوت بوده و اگر [[انسان]] به آن دو ندا توجه کرده و با هم مقایسه کند پی به صحّت و [[درستی]] ندای [[حق]] می‌برد، مانند اینکه ندای حق از طرف [[آسمان]] به گوش می‌رسد و ندای [[باطل]] و [[شیطانی]]، زمینی است، یعنی تفاوت آسمانی و زمینی بودن در نداها وجود دارد و این برای [[مردم]] قابل تشخیص است.  و نیز مراجعه به [[راویان حدیث]] یکی دیگر از راه‌های تشخیص ندای حق از باطل است<ref>زاره می‌گوید: از امام صادق{{ع}} شنیدم که می‌فرمود: {{متن حدیث|یُنَادِی مُنَادٍ مِنَ اَلسَّمَاءِ أَنَّ فُلاَناً هُوَ اَلْأَمِیرُ وَ یُنَادِی مُنَادٍ أَنَّ عَلِیّاً وَ شِیعَتَهُ هُمُ اَلْفَائِزُونَ قُلْتُ فَمَنْ یُقَاتِلُ اَلْمَهْدِیَّ بَعْدَ هَذَا فَقَالَ إِنَّ اَلشَّیْطَانَ یُنَادِی أَنَّ فُلاَناً وَ شِیعَتَهُ هُمُ اَلْفَائِزُونَ لِرَجُلٍ مِنْ بَنِی أُمَیَّةَ قُلْتُ فَمَنْ یَعْرِفُ اَلصَّادِقَ مِنَ اَلْکَاذِبِ قَالَ یَعْرِفُهُ اَلَّذِینَ کَانُوا یَرْوُونَ وَ یَقُولُونَ إِنَّهُ یَکُونُ قَبْلَ أَنْ یَکُونَ وَ یَعْلَمُونَ أَنَّهُمْ هُمُ اَلْمُحِقُّونَ اَلصَّادِقُونَ}}؛ ندا کنندهای از آسمان ندا می‌کند که "فقط فلانی امیر است" و آواز دهندهای دیگر ندا می‌کند فقط علی{{ع}} و پیروان او پیروزند. گفتم: پس چه کسی پس از این با مهدی{{ع}} می‌جنگد؟ فرمود؟ شیطان آواز می‌دهد "همانا فلانی و پیروانش پیروزند". شعار به نفع مردی از بنی امیّه. عرض کردم: پس چه کسی می‌تواند راست را از دروغ باز شناسد؟ امام فرمودند: آن را می‌شناسد کسانی که احادیث ما را روایت می‌کنند و آن را بیان می‌کنند قبل از آنکه واقع شود و می‌دانند که آنان دارای حقّند و صادق هستند، غیبة نعمانی، ص۲۶۴، ح ۲۸.</ref>. ندای آسمانی]] در سال [[قبل از ظهور]] اتفاق می‌افتد، هنگامی‌ که [[شرایط ظهور]] [[منجی]] فراهم شود و [[خداوند]]، [[زمان]] را برای امر ظهور مناسب بداند به [[مردم]] این [[آگاهی]] را می‌دهد که خداوند، [[اجازه]] ظهور را صادر کرده است. زمان این ندا در [[احادیث]]، گوناگون، ۲۳ [[ماه رمضان]]، [[ماه رجب]]، [[ماه محرم]] و [[روز عاشورا]]، گفته شده است. ویژگی این ندا آن است که هر کس در [[زمین]] است، آن را به زبان خود می‌شنود. زیرا [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: عمومی است و آن را هر قومی به زبان خود می‌شنود<ref>{{متن حدیث|عَام یسْمَعُ‌ کلُ‌ قَوْمٍ‌ بِلِسَانِهِم}}، کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، ج‌۲، ص۶۵۰.</ref>.

== روایات دربارۀ صیحه ==