اسود بن نوفل بن خویلد اسدی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'دست' به 'دست'
جز (جایگزینی متن - 'صحابهنگاران،' به 'صحابهنگاران،') |
جز (جایگزینی متن - 'دست' به 'دست') |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
پدرش [[نوفل بن خویلد]] معروف به «أسد [[قریش]]» و «اسد مطیبین»<ref>ابن حزم، ص۱۲۰.</ref> و «ابن عَدَویَّه»، از [[اشراف قریش]]<ref>واقدی، ج۱، ص۴۲ و ۱۴۴.</ref> و از کسانی بود که در آغازین روزهای [[ظهور اسلام]] بر [[مسلمانان]] سخت میگرفت<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۲۹.</ref>. | پدرش [[نوفل بن خویلد]] معروف به «أسد [[قریش]]» و «اسد مطیبین»<ref>ابن حزم، ص۱۲۰.</ref> و «ابن عَدَویَّه»، از [[اشراف قریش]]<ref>واقدی، ج۱، ص۴۲ و ۱۴۴.</ref> و از کسانی بود که در آغازین روزهای [[ظهور اسلام]] بر [[مسلمانان]] سخت میگرفت<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۲۹.</ref>. | ||
نوفل در [[غزوه بدر]] شرکت کرد و از مُطعمین قریش در [[بدر]] بود<ref>واقدی، ج۱، ص۱۲۸ و ۱۴۴.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} | نوفل در [[غزوه بدر]] شرکت کرد و از مُطعمین قریش در [[بدر]] بود<ref>واقدی، ج۱، ص۱۲۸ و ۱۴۴.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} دست به [[دعا]] برداشت و عرض کرد: {{متن حدیث|اَللَّهُمَّ اِكْفِنِي نَوْفَلَ بْنَ خُوَيْلِدٍ}}؛ پس از سرد شدن [[آتش]] [[جنگ]]، رسول خدا {{صل}} پرسید: چه کسی از نوفل خبر دارد؟ [[امیرمؤمنان]] {{ع}} فرمود: من او را کشتم. رسول خدا {{صل}} تکبیرگویان گفت: «[[حمد]] خدایی راست که دعایم را در مورد نوفل [[اجابت]] کرد»<ref>واقدی، ج۱، ص۹۱-۹۲.</ref>. [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۴، ص۹۰.</ref> میگوید: موسی بن عقبه، [[ابن اسحاق]]<ref>ابن هشام، ج۱، ص۳۴۷.</ref> و [[واقدی]]، نام اسود را در فهرست دومین [[مهاجران به حبشه]] آوردهاند. از [[بنی اسد]]، چهار تن به حبشه رفتند که اسود از آن جمله بود. او همراه [[جعفر طیار]] در [[سال هفتم هجری]]، هنگام [[فتح خیبر]]، از حبشه به [[مدینه]] بازگشت<ref>ابن هشام، ج۴، ص۵.</ref>. | ||
برخلاف آنکه گفته شده از [[اسود بن نوفل]] نسلی باقی نمانده<ref>ابن سعد، ج۴، ص۹۰؛ ابن حزم، ص۱۲۱.</ref>، از جمله [[نوادگان]] معروف وی، [[ابوالاسود]] [[محمد بن عبدالرحمان بن نوفل بن اسود]] است<ref>ابن سعد، ج۴، ص۹۰؛ ابن حزم، ص۱۲۱.</ref>. پس میتوان گفت [[اسود]] پسری به نام پدرش نوفل داشته که به گفته [[موسی بن عقبه]]، از [[مهاجران]] [[حبشه]] بوده است؛ البته انتساب تمام گزارشهای اسود به پسرش نوفل صحیح نیست. از طرفی دیگر، [[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۰.</ref> و دیگران، [[نسب]] ابوالاسود [[محمد]] را بدون نوفل آوردهاند که در این صورت، اسود جد محمد است<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۹، ص۲۷۳؛ ذهبی، ج۱، ص۲۰؛ صفدی، ج۹، ص۲۵۵.</ref>. [[عبدالرحمان]] [[پدر]] محمد در [[شورش]] [[ابن زبیر]] کشته شد<ref>ابن حزم، ص۱۲۱.</ref>. او در مورد نگهداری محمد، به [[عروة بن زبیر]] [[وصیت]] کرد<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۹، ص۲۷۳.</ref> و محمد در دامان عروة بن زبیر نشو و نمو یافت. از این رو، به او منسوب شد و به «[[یتیم]] عروه» معروف است<ref>ابن سعد، ج۴، ص۹۰؛ ابن حبان، ج۷، ص۳۶۵؛ ابن عبد البر، ج۱، ص۱۸۰.</ref> او [[راوی]] و از [[دانشمندان]] بزرگ بود که از [[امام سجاد]] {{ع}} و عروه و دیگران [[روایت]] میکرد<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۹، ص۲۷۳.</ref> و نیز شیخ [[مالک بن انس]] بود و در [[سال ۱۲۷ هجری]] درگذشت<ref>ابن حبان، ج۷، ص۳۶۵؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۰؛ ابن اثیر، ج۱، ص۸۸.</ref><ref>[[محمود حیدری آقایی|حیدری آقایی، محمود]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسود بن نوفل بن خویلد اسدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۷۴.</ref> | برخلاف آنکه گفته شده از [[اسود بن نوفل]] نسلی باقی نمانده<ref>ابن سعد، ج۴، ص۹۰؛ ابن حزم، ص۱۲۱.</ref>، از جمله [[نوادگان]] معروف وی، [[ابوالاسود]] [[محمد بن عبدالرحمان بن نوفل بن اسود]] است<ref>ابن سعد، ج۴، ص۹۰؛ ابن حزم، ص۱۲۱.</ref>. پس میتوان گفت [[اسود]] پسری به نام پدرش نوفل داشته که به گفته [[موسی بن عقبه]]، از [[مهاجران]] [[حبشه]] بوده است؛ البته انتساب تمام گزارشهای اسود به پسرش نوفل صحیح نیست. از طرفی دیگر، [[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۰.</ref> و دیگران، [[نسب]] ابوالاسود [[محمد]] را بدون نوفل آوردهاند که در این صورت، اسود جد محمد است<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۹، ص۲۷۳؛ ذهبی، ج۱، ص۲۰؛ صفدی، ج۹، ص۲۵۵.</ref>. [[عبدالرحمان]] [[پدر]] محمد در [[شورش]] [[ابن زبیر]] کشته شد<ref>ابن حزم، ص۱۲۱.</ref>. او در مورد نگهداری محمد، به [[عروة بن زبیر]] [[وصیت]] کرد<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۹، ص۲۷۳.</ref> و محمد در دامان عروة بن زبیر نشو و نمو یافت. از این رو، به او منسوب شد و به «[[یتیم]] عروه» معروف است<ref>ابن سعد، ج۴، ص۹۰؛ ابن حبان، ج۷، ص۳۶۵؛ ابن عبد البر، ج۱، ص۱۸۰.</ref> او [[راوی]] و از [[دانشمندان]] بزرگ بود که از [[امام سجاد]] {{ع}} و عروه و دیگران [[روایت]] میکرد<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۹، ص۲۷۳.</ref> و نیز شیخ [[مالک بن انس]] بود و در [[سال ۱۲۷ هجری]] درگذشت<ref>ابن حبان، ج۷، ص۳۶۵؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۰؛ ابن اثیر، ج۱، ص۸۸.</ref><ref>[[محمود حیدری آقایی|حیدری آقایی، محمود]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسود بن نوفل بن خویلد اسدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۷۴.</ref> |