پرش به محتوا

آثار بهره‌مندی از ولایت الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'دست' به 'دست'
جز (جایگزینی متن - ' آن‌که ' به ' آنکه ')
جز (جایگزینی متن - 'دست' به 'دست')
خط ۶۵: خط ۶۵:
* اما اینکه در [[اسلام]] چرا هیچ کس نباید در [[آرامش]] و [[اطمینان]] کامل، و باید میان حالت [[خوف و رجا]] باشد؟!
* اما اینکه در [[اسلام]] چرا هیچ کس نباید در [[آرامش]] و [[اطمینان]] کامل، و باید میان حالت [[خوف و رجا]] باشد؟!
* در جواب، باید گفت: [[آرامش]] به دو قِسم تقسیم می‌شود: [[دنیوی]]، و [[معنوی]] و [[اخروی]].
* در جواب، باید گفت: [[آرامش]] به دو قِسم تقسیم می‌شود: [[دنیوی]]، و [[معنوی]] و [[اخروی]].
* در [[دنیا]]، عوامل [[اضطراب]] و [[نگرانی]] یا برای [[آینده]] تاریک یا گذشته تاریک و [[ارتکاب گناهان]] یا [[ضعف]] و [[ناتوانی]] و [[احساس پوچی]] و بی‌هدفی در [[زندگی]] یا عدم [[قدردانی]] از زحمات و [[اعمال نیک]] یا [[حُبّ]] [[دنیا]] و [[ترس از مرگ]] است. با کمی دقت در آن عوامل، امکان دفع و رفع آنها به [[راحتی]] وجود دارد و آن [[توکل]] و [[اعتماد]] و [[امید به رحمت]] واسعه [[الهی]] و [[قدرت]] بی‌انتهای او و [[ایمان]] به او و داشتن مقصد و [[هدف]] عالی ([[قرب الهی]]) و [[اعتقاد]] به [[پاداش اخروی]] و داشتن [[روحیه]] [[زهد]] که نه از داشتن چیزی خوش‌حال است و نه از [[دست]] دادن آن، ناراحت می‌شود.
* در [[دنیا]]، عوامل [[اضطراب]] و [[نگرانی]] یا برای [[آینده]] تاریک یا گذشته تاریک و [[ارتکاب گناهان]] یا [[ضعف]] و [[ناتوانی]] و [[احساس پوچی]] و بی‌هدفی در [[زندگی]] یا عدم [[قدردانی]] از زحمات و [[اعمال نیک]] یا [[حُبّ]] [[دنیا]] و [[ترس از مرگ]] است. با کمی دقت در آن عوامل، امکان دفع و رفع آنها به [[راحتی]] وجود دارد و آن [[توکل]] و [[اعتماد]] و [[امید به رحمت]] واسعه [[الهی]] و [[قدرت]] بی‌انتهای او و [[ایمان]] به او و داشتن مقصد و [[هدف]] عالی ([[قرب الهی]]) و [[اعتقاد]] به [[پاداش اخروی]] و داشتن [[روحیه]] [[زهد]] که نه از داشتن چیزی خوش‌حال است و نه از دست دادن آن، ناراحت می‌شود.
* بنابراین، [[مؤمن حقیقی]] و در لوای [[ولایت]] [[حق]] از هیچ یک از عوامل [[اضطراب]] [[دنیوی]]، [[ترس]] و اضطرابی ندارد، اما در برابر مسؤولیت‌های خویش تا هنگامی که در [[دنیا]] است، بین [[ترس]] و [[امید]] است، [[ترس]] از اینکه مبادا در انجام [[وظایف]] کوتاهی کند یا پایش در برابر وسوسه‌های درونی و [[شیطانی]] بلغزد و [[منحرف]] شود یا اینکه [[اعمال]] عبادی‌اش، دارای [[نقص]] و [[عیب]] باشند. البته آن [[نگرانی‌ها]]، سازنده هستند و موجب [[مراقبت]] بیش‌تر و اظهار عجز و [[ناتوانی]] در پیشگاه [[الهی]] می‌شوند.
* بنابراین، [[مؤمن حقیقی]] و در لوای [[ولایت]] [[حق]] از هیچ یک از عوامل [[اضطراب]] [[دنیوی]]، [[ترس]] و اضطرابی ندارد، اما در برابر مسؤولیت‌های خویش تا هنگامی که در [[دنیا]] است، بین [[ترس]] و [[امید]] است، [[ترس]] از اینکه مبادا در انجام [[وظایف]] کوتاهی کند یا پایش در برابر وسوسه‌های درونی و [[شیطانی]] بلغزد و [[منحرف]] شود یا اینکه [[اعمال]] عبادی‌اش، دارای [[نقص]] و [[عیب]] باشند. البته آن [[نگرانی‌ها]]، سازنده هستند و موجب [[مراقبت]] بیش‌تر و اظهار عجز و [[ناتوانی]] در پیشگاه [[الهی]] می‌شوند.
* بر همین اساس [[خوف]] نسبت به موارد آن، مختلف می‌شود که [[نفی]] [[خوف]] در [[آیه کریمه]] مطلق نبوده، لذا آنچه در [[آیات]] و [[اخبار]] برای [[مؤمن]] [[اثبات]] شده، نسبت به برخی موارد بوده است؛ حتّی ملائک نیز دارای [[خوف]] هستند و [[تسبیح]] آنان بر اثر [[خوف]] از [[عظمت]] و کبریای [[پروردگار]] سبحان است: {{متن قرآن|وَيُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلَائِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ}}<ref>«و تندر به سپاس او، او را پاک می‌خواند و فرشتگان نیز از بیم وی (او را پاک می‌خوانند)» سوره رعد، آیه ۱۳.</ref>.
* بر همین اساس [[خوف]] نسبت به موارد آن، مختلف می‌شود که [[نفی]] [[خوف]] در [[آیه کریمه]] مطلق نبوده، لذا آنچه در [[آیات]] و [[اخبار]] برای [[مؤمن]] [[اثبات]] شده، نسبت به برخی موارد بوده است؛ حتّی ملائک نیز دارای [[خوف]] هستند و [[تسبیح]] آنان بر اثر [[خوف]] از [[عظمت]] و کبریای [[پروردگار]] سبحان است: {{متن قرآن|وَيُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلَائِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ}}<ref>«و تندر به سپاس او، او را پاک می‌خواند و فرشتگان نیز از بیم وی (او را پاک می‌خوانند)» سوره رعد، آیه ۱۳.</ref>.
۲۱۸٬۱۵۹

ویرایش