بابالله: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'دست' به 'دست'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
جز (جایگزینی متن - 'دست' به 'دست') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = بابالله (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = بابالله (پرسش)}} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
از دیگر مفاهیمی که [[امامان]] [[پاک]] {{عم}} بارها آنها را برای تبیین چیستی [[مقام امامت]] به کار بردهاند، مفهوم [[باب الله]] است. این مفهوم | از دیگر مفاهیمی که [[امامان]] [[پاک]] {{عم}} بارها آنها را برای تبیین چیستی [[مقام امامت]] به کار بردهاند، مفهوم [[باب الله]] است. این مفهوم دست کم در پانزده [[روایت]] جداگانه با سندهای مختلف، در متون [[روایی]] [[شیعه]] به کار رفته است؛ به گونهای که [[اطمینان]] نسبی نسبت به صدور این مفهوم از [[امامان]] را به وجود میآورد؛ اگرچه [[روایات]] معتبری نیز در میان آنها به چشم میخورد. | ||
به لحاظ [[تاریخی]]، باید گفت که این تعبیر در عصر [[نبوی]] نیز به کار رفته است<ref>شیخ صدوق، فضائل الشیعة، ص۸.</ref>؛ چنانکه در ضمن روایتی معتبر، از [[رسول گرامی اسلام]] {{صل}} [[نقل]] شده است که خطاب به [[امام علی]] {{ع}} فرمود: {{متن حدیث|يَا عَلِيُّ أَنْتَ حُجَّةُ اللَّهِ وَ أَنْتَ بَابُ اللَّهِ وَ أَنْتَ الطَّرِيقُ إِلَى اللَّهِ...}}<ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۶.</ref>. | به لحاظ [[تاریخی]]، باید گفت که این تعبیر در عصر [[نبوی]] نیز به کار رفته است<ref>شیخ صدوق، فضائل الشیعة، ص۸.</ref>؛ چنانکه در ضمن روایتی معتبر، از [[رسول گرامی اسلام]] {{صل}} [[نقل]] شده است که خطاب به [[امام علی]] {{ع}} فرمود: {{متن حدیث|يَا عَلِيُّ أَنْتَ حُجَّةُ اللَّهِ وَ أَنْتَ بَابُ اللَّهِ وَ أَنْتَ الطَّرِيقُ إِلَى اللَّهِ...}}<ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۶.</ref>. | ||
[[امیر المؤمنین]] {{ع}} نیز خود را [[باب الله]] میخوانده است<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۱۴۵؛ محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، ص۶۱؛ شیخ صدوق، الامالی، ص۳۵.</ref>. با وجود این، تعبیر [[باب الله]]، بیش از همه، در دوران [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{ع}} به کار رفته است. | [[امیر المؤمنین]] {{ع}} نیز خود را [[باب الله]] میخوانده است<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۱۴۵؛ محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، ص۶۱؛ شیخ صدوق، الامالی، ص۳۵.</ref>. با وجود این، تعبیر [[باب الله]]، بیش از همه، در دوران [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{ع}} به کار رفته است. |