داعی: تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع مرتبط = القاب امام مهدی

| عنوان مدخل  =  

| مداخل مرتبط =  

داعی، خواننده، دعوت‌کننده؛ آنکه [[مردم]] را به [[دین]] خود [[دعوت]] کند. کسی که [[مأمور]] شده باشد به تحصیل [[علوم]]، که او را [[ادارۀ امور]] مردم ممکن باشد. داعی و [[دعات]] به کسانی اطلاق می‌شد که وظیفۀ مهم انتشار [[اسلام]] و توسعۀ قلمروهای [[عقیدتی]] را بر عهده داشتند و در [[حقیقت]] کار اصلی [[رسالت]] و [[تبلیغ اسلام]] را انجام می‌دادند<ref>فقه سیاسی، ج۷، ص۴۶۸.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص ۲۶.</ref>

"داعی"، از القاب [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} شمرده شده است و آن حضرت، بندگان را از جانب خداوند به سوی خداوند دعوت می‌کند و حضرت، دعوت خود را به آن‌جا می‌رساند که دینی مگر دین جدّ بزرگوارش در دنیا نباشد<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. [[حضرت مهدی]] {{ع}} این مهم را تا جایی که دیگر در روی [[زمین]] جز [[مسلمان]] باقی نخواهد بود. در [[زیارت]] آن جناب می‌خوانیم: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا دَاعِيَ اللَّهِ}}<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۸۵؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۱۳.</ref>.