رابطه شب قدر و امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

«برای اثبات وجود [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}}، می‌توان از [[سوره قدر]] استفاده کرد. [[شب قدر]] در هر سال وجود دارد و هر سال در آن شب، [[فرشتگان]] همراه با "[[روح]]" که [[فرشته]] [[برتری]] است، به [[زمین]] نازل می‌شوند. در زمان [[پیامبر]] {{صل}} [[نزول]] آنان بر شخص [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]] {{صل}} بود. بعد از [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]] {{صل}} باید شخصی حضور داشته باشد که لایق [[نزول فرشتگان]] بر او باشد. آن شخص [[امام]] است و در زمان ما حضرت [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} می‌باشد. [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} در مقامی‌ است که [[شب قدر]] که از هزار ماه بهتر است، [[روح]] و [[فرشتگان الهی]] بر او نازل می‌شود و به این ترتیب میان زمینیان و آسمانیان ارتباط برقرار می‌شود. با توجه به این مطلب، [[امام صادق]] {{ع}} از [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنا}} [[رهبری]] [[امام مهدی|امام زمان]] را ثابت می‌کند و می‌فرماید: آیا هر سال [[شب قدر]] نداریم؟ هر سال یک [[شب قدر]] داریم. بعد [[قرآن]] می‌فرماید: در [[شب قدر]] {{عربی|" تَنَزَّلُ‏ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ‏ ‏‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}<ref>کافی، ج۱، ص۲۴۹.</ref> [[ملائکه]] و فرشته‌های [[خدا]] از [[آسمان]] به [[زمین]] می‌آیند. [[امام]] می‌گوید: [[فرشتگان]] در زمان [[پیامبر خاتم|رسول الله]] بر [[پیامبر]] نازل می‌شدند؛ چون [[قرآن]] می‌گوید: {{متن قرآن|قُلْ مَن كَانَ عَدُوًّا لِّجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ}}<ref> بگو: هر که دشمن جبرئیل است (آگاه باشد که) بی‌گمان او، آن (قرآن) را بر دلت با اذن خداوند فرو فرستاده است در حالی که آنچه را پیش از آن بوده است راست می‌شمارد و رهنمود و نویدی برای مؤمنان است؛ سوره بقره، آیه: ۹۷.</ref> وقتی [[پیامبر]] زنده بود، در [[شب قدر]] [[ملائکه]] بر [[قلب]] وی نازل می‌شدند؛ الآن هم باید شخصی چون [[پیامبر]] حضور داشته باشد که [[شب قدر]] [[فرشتگان]] بر او نازل بشوند. این [[آیه]] جز بر وجود [[امام مهدی|حضرت مهدی]] قابل تطبیق نیست و [[ائمه]] ما از [[آیه]] {{متن قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ}}<ref> فرشتگان و روح (الامین) در آن، با اذن پروردگارشان برای هر کاری فرود می‌آیند؛ سوره قدر، آیه: ۴.</ref> برای اثبات وجود مبارک حضرت [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} استفاده کرده‌اند<ref>کلینی، کافی، ج۱، ص۲۴۹.</ref><ref>[[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[جهت‌نما (کتاب)|جهت‌نما]]، ص ۹۹ - ۱۰۰.</ref>

اما چگونه می‌توان به [[راز]] [[لیلة القدر]] و استمرار آن در [[آخر زمان]] و همچنین [[نزول]] هر ساله [[فرشتگان]] بر [[مهدی موعود]] در شب مبارک [[قدر]] پی برد؟ پرسش دیگری که طرح می‌شود آن است که: [[لیلة القدر]] و [[علم]] و [[معرفت]] به [[حقیقت]] آن، چگونه [[انسان‌ها]] را از دشواری و تنگنای حیات فردی و جمعی در می‌آورد و آن‌ها را به سوی آسانی و راحتی رهنمون می‌گردد؟ در پاسخ به پرسش نخست باید گفت که [[فلسفه]] استمرار [[لیلة القدر]] و [[نزول فرشتگان]] در [[ماه رمضان]] هر سال، با [[فلسفه]] [[مهدویت]] پیوند خورده است. اگر این باور قرآنی در ذهن و [[قلب]] ما شکل گرفته است که [[ولایت]] [[مهدی موعود]]، در امتداد [[ولایت ائمه]] اطهار {{ع}} و [[پیامبر اسلام]] است و تا [[رستاخیز]] ادامه دارد، آیا می‌توان فرودگاهی الهی برای [[ملائکه]] به جز [[قلب]] [[حجت]] واپسین [[حق]] سراغ گرفت؟ بدین‌سان [[همراهی]] دو [[حقیقت]] الهی در [[شب قدر]] را باید پذیرفت؛ [[حقیقت]] [[نزول]] فوج فوج [[فرشتگان]] در هر سال برای رقم زدن [[سرنوشت]] [[جهان]] و [[انسان]]، و [[حقیقت]] حضور خاتم اوصیای [[پیامبر اسلام]] در [[آخر زمان]] به منظور [[اقامه قسط]] و [[عدل]] در [[زمین]]. برخی [[حدیث ثقلین]] را نادیده انگاشته و یا [[تمسک]] به ثقل اصغر [[عترت‌]] را در حد ارادت به [[خاندان پیامبر]] تلقی کرده‌اند. حال آن‌که در [[کشف]] معنای [[لیلة القدر]]، می‌توان از این سخن [[رسول اکرم]] {{صل}} مدد جست. اگر دو یادگار [[پیامبر]]، [[قرآن کریم]] [ثقل اکبر] و [[خاندان پیامبر]] [ثقل اصغر] در نزد [[مسلمانان]] در [[علم]] و عمل گرامی شمرده می‌شد، به آسانی معمای [[لیلة القدر]] آشکار می‌گشت. [[امام خمینی]] بر این باور است که اگر "سر این‌ها [[نزول]] [[ملائکه]] در شب‌های [[قدر]] بر [[ولی الله]] اعظم {{ع}}‌] را ما بدانیم، همه مشکلات ما آسان می‌شود".