رفاه‌ در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[رفاه]] به معنای [[آسودگی]]، تن‌آسایی و استراحت<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ۷/۱۰۷۰۶.</ref> و در اصطلاح برخورداری از امکانات مادی و زیست مناسب [[اجتماعی]] است.<ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۴/۳۶۴۵.</ref> در نگاهی دقیق‌تر رفاه یا بهزیستی، معرف شرایطی است که در آن افراد ضمن [[احساس]] [[شادکامی]]، درباره تأمین نیازهای مرتبط با [[اشتغال]]، درآمد و [[مسکن]]، در حال و [[آینده]]، [[احساس امنیت]] خاطر دارد و خود را در مقایسه با دیگر افراد و [[جوامع]] بهره‌مند از امکانات مناسب [[زندگی]] ارزیابی می‌کند.<ref>فیتز پتریک، نظریه رفاه (سیاست اجتماعی چیست؟)، ۲۰ و ۲۶.</ref> امروزه رفاه یکی از [[حقوق]] بنیادین تمام [[شهروندان]]، شامل کمک به افزایش توانمندی‌ها و کارکردهای افراد جهت داشتن [[طول عمر]] متعارف، [[سلامتی]] و [[تندرستی]]، سواد و [[آموزش]] مناسب، احساس [[خشنودی]]، [[عزت نفس]] و [[تمایل]] به [[مشارکت اجتماعی]] در کنار [[آزادی انتخاب]] نوع کار و زندگی مطلوب شمرده می‌شود.<ref>عربی، بررسی تطبیقی نظریه‌های رفاه و بهروزی، ۷۲ و ۷۴.</ref>.<ref>[[رسول نوروزی فیروز|نوروزی فیروز، رسول]]، [[رفاه - نوروزی فیروز (مقاله)| مقاله «رفاه»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۵ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۵، ص۶۴۶ – ۶۵۲.</ref>