الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''[[روزه| روزه]]''' به معنای ترک خوردن، [[سکوت]] و ترک عمل آمده است و در اصطلاح آن است که [[انسان]] برای انجام [[فرمان خداوند]] از [[اذان]] صبح تا [[مغرب]] از چیزهایی که روزه را [[باطل]] میکند، خودداری نماید. | '''[[روزه| روزه]]''' به معنای ترک خوردن، [[سکوت]] و ترک عمل آمده است و در اصطلاح آن است که [[انسان]] برای انجام [[فرمان خداوند]] از [[اذان]] صبح تا [[مغرب]] از چیزهایی که روزه را [[باطل]] میکند، خودداری نماید. | ||
روزه گرفتن دارای آثار | روزه گرفتن دارای آثار معنوی و جسمانی است که برخی از آنها عبارتاند از: | ||
# [[تقوا]]: به تعبیر [[قرآن کریم]]، محصول روزه [[تقوا]] و [[دوری از گناهان]] است: {{متن قرآن| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ }}. [[انسان]] با روزهداری میتواند با ایجاد پوششی مناسب در برابر [[گناهان]]، خود را از آسیبهای آنها سالم نگه دارد. | # [[تقوا]]: به تعبیر [[قرآن کریم]]، محصول روزه [[تقوا]] و [[دوری از گناهان]] است: {{متن قرآن| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ }}. [[انسان]] با روزهداری میتواند با ایجاد پوششی مناسب در برابر [[گناهان]]، خود را از آسیبهای آنها سالم نگه دارد. | ||
# [[خضوع]] و [[خشوع]]: [[فروتنی]] به درگاه [[الهی]] از دیگر فلسفههای وجودی [[عبادات]] از جمله روزه بیان شده است. [[امام علی]] {{ع}} میفرماید: "و از اینجاست که [[خدا]] [[بندگان]] [[مؤمن]] خود را با [[نماز]] و [[زکات]] و سختکوشی ایام روزهداری حفظ فرماید تا اندامشان از [[گناه]] بیمه شود و چشمهاشان [[فروتنی]] آموزد و جانشان خاکساری گیرد و دلهاشان فروهشتگی پذیرد و [[خودپسندی]] از آن به کلی رخت بربندد... و از سر [[فروتنی]] در روزه، پرواری و شکمبارگی فراموش شود... به [[اسرار]] آنچه در این کارهاست با همه وجود بنگرید، از سرکوبی جوانههای [[نازیدن]] و ریشهکن کردن درخت [[کبر]] ورزیدن". | # [[خضوع]] و [[خشوع]]: [[فروتنی]] به درگاه [[الهی]] از دیگر فلسفههای وجودی [[عبادات]] از جمله روزه بیان شده است. [[امام علی]] {{ع}} میفرماید: "و از اینجاست که [[خدا]] [[بندگان]] [[مؤمن]] خود را با [[نماز]] و [[زکات]] و سختکوشی ایام روزهداری حفظ فرماید تا اندامشان از [[گناه]] بیمه شود و چشمهاشان [[فروتنی]] آموزد و جانشان خاکساری گیرد و دلهاشان فروهشتگی پذیرد و [[خودپسندی]] از آن به کلی رخت بربندد... و از سر [[فروتنی]] در روزه، پرواری و شکمبارگی فراموش شود... به [[اسرار]] آنچه در این کارهاست با همه وجود بنگرید، از سرکوبی جوانههای [[نازیدن]] و ریشهکن کردن درخت [[کبر]] ورزیدن". |