مقاصد شرع: تفاوت میان نسخه‌ها

==منابع نظریه مقاصد==

مقصود از منابع، مستنداتی است که برای [[اثبات حقانیت]]، [[مشروعیت]] و [[ضرورت]] مقاصد [[شریعت]] ارائه می‌شود. [[اصحاب]] نظریه مقاصد شریعت معتقدند که از [[زمان نزول قرآن]] [[کریم]] بر [[پیامبر]]{{صل}} و شکل‌گیری [[شریعت اسلام]]، [[ارتباط]] [[احکام کلی]] و جزیی شریعت اسلام با [[حکمت‌ها]]، مصالح و معانی‌ای که متکفل [[سعادت انسان]] در [[دنیا]] و آخرت‌اند، مورد تأکید بوده است. با تتبع در [[نصوص]] شریعت که [[مبین]] ارتباط محکم میان [[احکام]] و حکمت‌ها هستند و توضیح می‌دهند که این احکام چیزی جز ابزارهایی برای تحقق مقاصد عالیه [[حیات]] نیستند، به روشنی می‌توان [[صدق]] ادعای مذکور را دریافت؛ برای مثال می‌توان به [[آیه]] ۱۸۳ [[سوره بقره]]، درباره [[روزه]] اشاره کرد که هدف از آن را [[تقوا]] برشمرده است: {{متن قرآن|كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! روزه بر شما مقرّر شده است چنان که بر پیشینیان شما مقرّر شده بود، باشد که پرهیزگاری ورزید» سوره بقره، آیه ۱۸۳.</ref>. یا [[آیه]] ۴۵ [[سوره عنکبوت]] که [[نماز]] را عامل بازدارندگی از [[فحشا]] و منکر و موجب [[یاد خدا]] می‌داند: {{متن قرآن|إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ}}<ref>«نماز از کار زشت و کار ناپسند باز می‌دارد و به راستی یادکرد خداوند (از هر چیز) بزرگ‌تر است» سوره عنکبوت، آیه ۴۵.</ref> و ده‌ها آیه دیگر که از یک سو [[ارتباط]] [[احکام شرعی]] را با [[قانون]] [[هدف‌مندی]] بیان می‌کنند و از سوی دیگر، [[بیهودگی]] در امر [[تشریع]] را [[نفی]] می‌کنند. چنین سنت‌های کلی و فراگیری که رویه [[شارع]] در امر تشریع بوده و به گونه حقیقتی ثابت، تثبیت شده‌اند، قابل نقض نیستند و عقلایی بودن [[شریعت اسلام]] را منعکس می‌کنند.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص ۵۹۷.</ref>

== منابع ==