بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[قدرت در قرآن]] - [[قدرت در کلام اسلامی]] - [[قدرت در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[قدرت در قرآن]] - [[قدرت در کلام اسلامی]] - [[قدرت در فقه سیاسی]] - [[قدرت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== معناشناسی قدرت == | == معناشناسی قدرت == | ||
قوّه اگر با [[شعور]] و [[ادراک]] و خواست تؤام باشد به نام "قدرت" و یا "توانایی" نامیده می‌شود<ref>مجموعه آثار، ج۲، ص۲۸۰.</ref>. مقصود از | قوّه اگر با [[شعور]] و [[ادراک]] و خواست تؤام باشد به نام "قدرت" و یا "توانایی" نامیده می‌شود<ref>مجموعه آثار، ج۲، ص۲۸۰.</ref>. مقصود از «قدرت» [[میزان]] تسلّط انسان بر [[طبیعت]] است که در این جهت [[علوم طبیعی]] و ریاضی به او کمک می‌کند و هر چه بیشتر او را بر طبیعت مسلّط می‌کند و این قدرت مربوط به رابطه انسان با طبیعت می‌شود که این رابطه در جهت قدرت، [[تکامل]] پیدا می‌کند<ref>فلسفه تاریخ جلد اول ص ۲۸۴.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۶۲۸.</ref> | ||
قدرت از باجاذبه‌ترین انگیزه‌های [[انسان]] در [[تاریخ]] و در عین حال از لغزنده‌ترین و بسا از خطرناک‌ترین آنها بوده است. قدرت هم می‌تواند مطلوب باشد و از آن در جهت خیر، [[صلاح]]، [[آسایش]] و [[امنیت]] و [[هدایت]] [[جامعه]] استفاده کرد و هم می‌تواند نامطلوب و در جهت [[ستم]] و [[استبداد]] و نابودی و یا [[تحمیق]] [[مردم]] [[جهان]] باشد و از آن در جهت [[شر]]، [[افساد]]، [[ناامنی]] و [[هرج و مرج]] استفاده کرد. یکی از ابعاد قدرت، قدرت [[دینی]] و مذهبی است. [[انبیا]] نیز طالب قدرت بوده‌اند، زیرا می‌دانسته‌اند با [[کسب قدرت]] می‌توان جامعه‌ای سالم و [[معنوی]] پدید آورد<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۳۸۵.</ref>. | قدرت از باجاذبه‌ترین انگیزه‌های [[انسان]] در [[تاریخ]] و در عین حال از لغزنده‌ترین و بسا از خطرناک‌ترین آنها بوده است. قدرت هم می‌تواند مطلوب باشد و از آن در جهت خیر، [[صلاح]]، [[آسایش]] و [[امنیت]] و [[هدایت]] [[جامعه]] استفاده کرد و هم می‌تواند نامطلوب و در جهت [[ستم]] و [[استبداد]] و نابودی و یا [[تحمیق]] [[مردم]] [[جهان]] باشد و از آن در جهت [[شر]]، [[افساد]]، [[ناامنی]] و [[هرج و مرج]] استفاده کرد. یکی از ابعاد قدرت، قدرت [[دینی]] و مذهبی است. [[انبیا]] نیز طالب قدرت بوده‌اند، زیرا می‌دانسته‌اند با [[کسب قدرت]] می‌توان جامعه‌ای سالم و [[معنوی]] پدید آورد<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۳۸۵.</ref>. | ||