گستره عصمت امام در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخهها
←عصمت از اشتباه در نظریات علمی غیر دینی
خط ۴۱۰: | خط ۴۱۰: | ||
۲. عبارتهایی که بیانگر این معنا هستند که لازمه [[منصب امامت]]، چیزی جز [[علم به احکام]] [[دین]] نیست.<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[عصمت امام (کتاب)|عصمت امام]]، ص ۳۸۰.</ref> | ۲. عبارتهایی که بیانگر این معنا هستند که لازمه [[منصب امامت]]، چیزی جز [[علم به احکام]] [[دین]] نیست.<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[عصمت امام (کتاب)|عصمت امام]]، ص ۳۸۰.</ref> | ||
ابوالصلاح حلبی، [[کلام]] خود را بر وجود [[مقدس]] و طاهر [[امامان معصوم]] {{عم}} متمرکز کرده است و از اقتضای [[منصب امامت]] سخنی به میان نمیآورد. | |||
وی [[معتقد]] است که امامان [[پاک]] {{عم}} معجزاتی داشتهاند: «آنها از [[کائنات]] و غایبات خبر دادهاند<ref>{{عربی|أما المعجز فعلى ضروب منها الإخبار بالكائنات و وقوع المخبر مطابقا للخبر و منها الإخبار بالغائبات}}؛ (ابوالصلاح حلبی، تقریب المعارف، تحقیق فارس تبریزیان، ص۱۷۴).</ref>؛ [[علوم]] فراوانی در [[کودکی]] و [[بزرگسالی]] از آنان به ما رسیده است؛ به گونهای که بر همه [[مردم]] [[برتری]] داشتند و هیچگاه در پاسخ به مسئلهای [[درمانده]] نمیشدند<ref>{{عربی|و منها ظهور علمهم ذي الفنون العجيبة في حال الصغار و الكبر و تبريزهم فيه على كافة أهل الدهر على وجه لم يعثر عليهم بزلة و لا قصور عند نازلة و لا انقطاع في مسألة}}؛ (ابوالصلاح حلبی، تقریب المعارف، تحقیق فارس تبریزیان، ص۱۷۴).</ref> و فیالجمله، [[امامان]] [[پاک]] {{عم}} هیچ معلمی جز [[پدران]] خود ندشته اند»<ref>{{عربی|من غير معلم و لا رئيس يضافون إليه غير آبائهم}}؛ (ابوالصلاح حلبی، تقریب المعارف، تحقیق فارس تبریزیان، ص۱۷۴).</ref>. | |||
[[ابوالصلاح حلبی]] دلیل [[برتری]] امامان پاک {{عم}} را از همه [[دانشمندان]]، چیزی جز [[معجزه]] نمیداند و برای [[اثبات]] آن این گونه [[استدلال]] میکند: | |||
اولاً، به طور طبیعی دیده نشده است که عالمی بدون استفاده از [[معلم]] بتواند در همه [[علوم]] و حتی در یک [[علم]] سرآمد دیگران باشد<ref>{{عربی|أن العادة لم تجر فيمن ليس بحجة أن يتقدم في علم واحد- فضلا عن عدة علوم - من غير معلم}}؛ (ابوالصلاح حلبی، تقریب المعارف، تحقیق فارس تبریزیان، ص۱۷۴).</ref>؛ | |||
ثانیاً، هر عالمی جز امامان پاک {{عم}}، در بسیاری از موارد از [[پاسخگویی]] [[درمانده]] میشود و در [[مناظره]] [[شکست]] میخورد<ref>{{عربی|أن كل عالم عدا حجج الله سبحانه محفوظ عنهم التقصير عند المشكلات و العجز عند كثير من النوازل والانقطاع في المناظرة}}؛ (ابوالصلاح حلبی، تقریب المعارف، تحقیق فارس تبریزیان، ص۱۷۴).</ref>. بنابراین [[علوم امامان]] پاک {{عم}}، چیزی جز معجزه نیست. | |||
بدون تردید این نظریات، نشان [[اعتقاد]] مرحوم [[حلبی]] به [[عصمت امامان]] پاک {{عم}} از [[اشتباه]] در نظریات [[علمی]] است؛ زیرا اولاً، معلم نداشتن حضرات [[معصومان]] {{عم}} نشان [[الهی]] بودن علوم آنان است؛ ثانیاً، الهی بودن علوم، نشان خطاناپذیری نظریات آنهاست. | |||
گفتنی است با توجه به تفکیک نشدن [[مقام]] متصدی [[منصب امامت]] و امامان پاک {{عم}}، در کلمات حلبی، ممکن است بتوانیم مدعی شویم که وی درباره متصدی منصب امامت نیز همین نظریات را داشته است.<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[عصمت امام (کتاب)|عصمت امام]]، ص ۳۴۰.</ref>. | |||
===== عصمت از اشتباه در امور عادی [[زندگی]] ===== | ===== عصمت از اشتباه در امور عادی [[زندگی]] ===== |