شب قدر: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی [[روایات]] از افزایش‌پذیری [[علوم امامان]]{{ع}} [[سخن]] گفته‌اند، در روایات متعددی از [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] شده است: «اگر بر [[علم]] ما افزوده نشود، پایان می‌پذیرد»<ref>{{متن حدیث|لو لا أنا نزداد لأنفدنا}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کلینی، ج ۱، ص ٢٥٤.</ref>. براساس روایات، شب قدر نیز یکی از زمان‌هایی است که حجم وسیعی از [[شناخت]] و [[آگاهی]] [[غیبی]] برای [[معصومین]] نازل می‌شود. در این شب، از حوادث آن سال تا شب قدر [[سال]] بعد به [[امام]] [[خبر]] داده می‌شود. این علم شامل [[تمام]] [[خیر]] و شرهایی است که به [[بندگان]] می‌رسد؛ [[مرگ]] یا [[زندگی]]، [[فقر]] یا [[ثروت]]، [[توفیق]] [[زیارت]] [[خانه]] [[خداوند متعال]] و خلاصه تمام مقدرات بندگان تا شب قدر سال [[آینده]] بر امام{{ع}} عرضه می‌شود. بنابراین در [[شب قدر]] [[علوم]] مختلفی بر [[امامان]]{{ع}} نازل می‌‌شود و از جملۀ آنها [[علم غیب]] است، چراکه [[علم]] به [[تمام]] [[خیر]] و شرها و  [[مرگ]] یا [[زندگی]] افراد، [[فقر]] یا [[ثروت]] و... چیزی جز علم غیب نیست<ref>ر.ک: [[سید علی هاشمی ۱|هاشمی، سید علی]]، [[علم امام تام یا محدود؟ (مقاله)|علم امام تام یا محدود؟]]، [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]]، [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (پایان‌نامه)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]] ص ۶۴ ـ ۶۸.؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[رویکردهای کلامی محدثان و متکلمان در تبیین منابع علم امام (مقاله)|رویکردهای کلامی محدثان و متکلمان در تبیین منابع علم امام]]، دوفصلنامه پژوهشنامه امامیه، ش ۱، ص ۸۰ ـ ۸۷.</ref>.