|
|
خط ۳: |
خط ۳: |
|
| |
|
| از [[آداب]] این شب، [[عبادت]] و [[نماز]] و شب زندهداری تا صبح است و [[توبه]] و [[استغفار]] و [[خواندن]] دعاهای خاصّ از [[آداب]] این شب است. [[علت]] نامگذاری آن به شب قدر، یا به سبب [[قدر]] و [[ارزش]] فراوان آن است، یا به سبب آن که امور عالم در آن شب، مقدّر و تعیین میشود. [[مردم]] به این شبها "شبهای إحیاء" هم میگویند، یعنی شب زندهداری و بیدار ماندن تا [[اذان]] صبح<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]].</ref>. | | از [[آداب]] این شب، [[عبادت]] و [[نماز]] و شب زندهداری تا صبح است و [[توبه]] و [[استغفار]] و [[خواندن]] دعاهای خاصّ از [[آداب]] این شب است. [[علت]] نامگذاری آن به شب قدر، یا به سبب [[قدر]] و [[ارزش]] فراوان آن است، یا به سبب آن که امور عالم در آن شب، مقدّر و تعیین میشود. [[مردم]] به این شبها "شبهای إحیاء" هم میگویند، یعنی شب زندهداری و بیدار ماندن تا [[اذان]] صبح<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]].</ref>. |
|
| |
| == [[شب]] [[آمرزش گناهان]]==
| |
| [[انسان]] در مسیر [[زندگی]] هر آن ممکن است دچار [[لغزشها]] و گناهانی گردد که چون لکههای سیاه [[قلب]] او را تاریک نمایند. زنگارها و لکههای [[گناه]] را میتوان با آب [[توبه]] و [[استغفار]] شستوشو داد که خدای [[غفور]] میفرماید: {{متن قرآن|قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ}}<ref>«بگو: ای بندگان من که با خویش گزافکاری کردهاید! از بخشایش خداوند ناامید نباشید که خداوند همه گناهان را میآمرزد؛ بیگمان اوست که آمرزنده بخشاینده است» سوره زمر، آیه ۵۳.</ref>.
| |
|
| |
| گرچه درهای [[رحمت خداوند]] همیشه باز است ولی در ایام و شبهای خاصی نسیمهای [[رحمت]] بیشتری میوزد که [[گناهکار]] میتواند آن را مغتنم شمرده از آن [[نسیم]] برخوردار گردد. [[شب قدر]] شب [[نزول]] [[ملائکه]] و [[بشارت]] [[سلامت]] و [[ایمنی]] به [[بندگان]] خداست و هر مؤمنی آن شب را [[احیا]] بدارد همه گناهانش آمرزیده میشود. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} میفرماید: هر کس شب قدر را احیا بدارد و [[مؤمن]] باشد و به [[روز جزا]] [[اعتقاد]] داشته باشد، تمامی گناهانش آمرزیده میشود!<ref>ملا فتحالله کاشانی، تفسیر منهج الصادقین، ج۱۰، ص۳۰۸.</ref>
| |
|
| |
| [[حضرت علی]]{{ع}} نیز میفرماید: کسی که شب قدر را [[درک]] کند و آن را احیا بدارد [[خداوند]] [[گناهان]] گذشته و آیندهاش را بیامرزد<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۹۷، ص۹.</ref>.
| |
| به [[راستی]] چه فرصتی بهتر از شب قدر برای [[بازگشت به سوی خدا]] و [[پشیمانی]] از [[اعمال]] ناشایستهای است که از انسان سر زده و [[طلب]] [[عفو]] و [[بخشش]] از خدای [[غفار]] و [[مهربان]]!<ref>[[ابوالقاسم شاکر|شاکر، ابوالقاسم]]، [[شبی برتر از هزار ماه (مقاله)|مقاله «شبی برتر از هزار ماه»]]، [[مربیان (نشریه)|فصلنامه مربیان]]، ص 53.</ref>
| |
|
| |
| == شب تقدیر [[ولایت]] و [[امامت]]==
| |
| شب قدر گرچه معروف به شب انزال [[قرآن]] است، علاوه بر آن شب تقدیر امامت و ولایت نیز بوده است، چون این دو از یکدیگر جدا نمیباشند. حضرت علی{{ع}} میفرماید: [[رسول خدا]]{{صل}} به من فرمود: [[یا علی]] آیا معنای [[شب قدر]] را میدانی؟ گفتم: یا [[رسول الله]] نمیدانم. فرمود: [[خداوند تبارک و تعالی]] در شب قدر آنچه را که قرار است اتفاق بیفتد مقدر کرد. از آن چیزهایی که [[خداوند عزوجل]] مقدر فرمود [[ولایت]] تو و [[ولایت امامان]] از [[فرزندان]] تو تا [[روز قیامت]] میباشد<ref>{{متن حدیث|يَا عَلِيُّ أَ تَدْرِي مَا مَعْنَى لَيْلَةِ الْقَدْرِ؟ فَقُلْتُ: لَا يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَقَالَ{{صل}}: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَدَّرَ فِيهَا مَا هُوَ كَائِنٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ، فَكَانَ فِيمَا قَدَّرَ عَزَّ وَ جَلَّ وَلَايَتُكَ وَ وَلَايَةُ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِكَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ}}علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۹۷، ص۱۸.</ref>.
| |
|
| |
| آری [[زمین]] باید همواره از [[حجت خدا]] برخوردار باشد و یکی از [[مقدرات]] [[خداوند]] در شب قدر که تقدیر همه امور میشود [[ولایت علی بن ابیطالب]] و فرزندانش بوده است که هماکنون [[جهان]] تحت ولایت آخرین [[ذخیره]] الهی، یعنی [[امام زمان]]{{ع}} میباشد. از اینرو یکی از [[اعمال]] در شبهای [[ماه مبارک رمضان]] در کنار [[قرائت قرآن]] به خصوص در [[شبهای قدر]] [[دعا برای فرج]] آقا امام زمان و [[سلامتی]] آن حضرت و تشکیل [[دولت کریمه]] و [[عزت]] یافتن [[اسلام]] و [[مسلمانان]] به دست آن حضرت است. [[سید بن طاووس]] آورده است این [[دعا]] را در هر حال نشسته، ایستاده و... در [[شب بیست و سوم]] و در همه [[ماه رمضان]] پس از [[حمد]] و ثنای خداوند و [[درود بر پیامبر]] و آلش زیاد بخوانید: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ...}}<ref>سید بن طاووس، الاقبال بالاعمال الحسنه...، ج۱، ص۱۹۱.</ref>.
| |
|
| |
| شب قدر شبی است که باید به یاد آن [[محبوب]] [[عزیز]] بود و [[دیدار]] او را از خدا طلبید. شبی که باید شکوائیه هجران را درنوردید و به [[امید]] وصل و دیدارش بیدار نشست و از جام طهور {{متن قرآن|سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ}}<ref>«آن (شب) تا دمیدن سپیده (امن و) سلامت است» سوره قدر، آیه ۵.</ref> سرمست شد.
| |
|
| |
| همچنین شب قدر شبی است که باید برای تداوم [[جمهوری اسلامی]] به [[رهبری]] [[ولی فقیه]] تا ظهور [[دولت کریمه]] [[ولی عصر]]{{ع}} [[دعا]] نمود.<ref>[[ابوالقاسم شاکر|شاکر، ابوالقاسم]]، [[شبی برتر از هزار ماه (مقاله)|مقاله «شبی برتر از هزار ماه»]]، [[مربیان (نشریه)|فصلنامه مربیان]]، ص 53-54.</ref>
| |
|
| |
|
| == پانویس == | | == پانویس == |
| {{پانویس}} | | {{پانویس}} |