ناکثین: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۶ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۳
خط ۱۹: خط ۱۹:


== ناکثین ==
== ناکثین ==
دسته دوم از [[مخالفان امام علی]] {{ع}}، کسانی بودند که به [[رهبری]] [[طلحه]]، [[زبیر]] و [[عایشه]]، نخستین [[جنگ داخلی]] را علیه [[حکومت]] نوپای [[علوی]] به راه انداختند. اینان که [[اصحاب جمل]] نیز خوانده می‌شوند، نخست [[خلافت امام]] را پذیرفتند و با او [[بیعت]] کردند؛ اما پس از مدت کوتاهی به انگیزه‌های گوناگون، [[پیمان]] خویش گسستند و به همین دلیل، گروه ناکثین (پیمان شکنان) خوانده شدند. آنان حرکت خود را از [[مکه]] آغاز کردند و پس از مدتی به [[بصره]] [[یورش]] بردند و [[استاندار بصره]]، [[عثمان بن حنیف]]، را به طرز فجیعی از [[شهر]] بیرون کردند. بدین ترتیب، پس از گذشت حدود پنج یا شش ماه از [[دوران خلافت امام علی]] {{ع}} آشکارا دست به قیامی مسلحانه علیه [[حکومت اسلامی]] زدند<ref>ر. ک: الدینوری، احمد، الاخبار الطوال، ص۱۴۴ – ۱۵۴؛ تاریخ خلیفة بن خیاط، ص۱۰۸ - ۱۱۲؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۳۱۲ – ۳۲۲.</ref>. [[جنگ جمل]] هر چند بیش از یک [[روز]] به طول نینجامید، زیان‌های مادی و [[معنوی]] فراوانی بر جای گذاشت. دست‌کم پنج هزار نفر از [[سپاهیان]] [[امام]] به [[شهادت]] رسیدند و بیش از یک سوم [[سپاه جمل]] کشته شدند<ref>تاریخ الطبری، ج۳، ص۵۴۳؛ ابن عبد ربه، العقدالفرید، ج۴، ص۳۰۴؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۳۴۶؛ ابن کثیر، اسماعیل، البدایة و النهایه، ج۷، ص۲۷۳؛ الشیخ المفید، الارشاد، ج۱، ص۲۴۶ - ۲۴۷.</ref>.
از [[مخالفان امام علی]] {{ع}}، کسانی بودند که به [[رهبری]] [[طلحه]]، [[زبیر]] و [[عایشه]]، نخستین [[جنگ داخلی]] را علیه [[حکومت]] نوپای [[علوی]] به راه انداختند. اینان که [[اصحاب جمل]] نیز خوانده می‌شوند، نخست [[خلافت امام]] را پذیرفتند و با او [[بیعت]] کردند؛ اما پس از مدت کوتاهی به انگیزه‌های گوناگون، [[پیمان]] خویش گسستند و به همین دلیل، گروه ناکثین (پیمان شکنان) خوانده شدند. آنان حرکت خود را از [[مکه]] آغاز کردند و پس از مدتی به [[بصره]] [[یورش]] بردند و [[استاندار بصره]]، [[عثمان بن حنیف]]، را به طرز فجیعی از [[شهر]] بیرون کردند. بدین ترتیب، پس از گذشت حدود پنج یا شش ماه از [[دوران خلافت امام علی]] {{ع}} آشکارا دست به قیامی مسلحانه علیه [[حکومت اسلامی]] زدند<ref>ر. ک: الدینوری، احمد، الاخبار الطوال، ص۱۴۴ – ۱۵۴؛ تاریخ خلیفة بن خیاط، ص۱۰۸ - ۱۱۲؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۳۱۲ – ۳۲۲.</ref>. [[جنگ جمل]] هر چند بیش از یک [[روز]] به طول نینجامید، زیان‌های مادی و [[معنوی]] فراوانی بر جای گذاشت. دست‌کم پنج هزار نفر از [[سپاهیان]] [[امام]] به [[شهادت]] رسیدند و بیش از یک سوم [[سپاه جمل]] کشته شدند<ref>تاریخ الطبری، ج۳، ص۵۴۳؛ ابن عبد ربه، العقدالفرید، ج۴، ص۳۰۴؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۳۴۶؛ ابن کثیر، اسماعیل، البدایة و النهایه، ج۷، ص۲۷۳؛ الشیخ المفید، الارشاد، ج۱، ص۲۴۶ - ۲۴۷.</ref>.


در برافروختن [[آتش]] این [[فتنه]]، [[دسیسه‌ها]] و فریب‌کاری‌های [[معاویه]] را نباید نادیده گرفت. وی با فرستادن نامه‌هایی جداگانه برای طلحه و زبیر به آنان [[وعده]] [[خلافت]] داد، و حتی به [[دروغ]] نوشت که از [[مردم]] [[شام]] برای آنان بیعت گرفته است<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۳۱ و ج۱۰، ص۲۳۵ – ۲۳۶.</ref>. [[امیرمؤمنان]] {{ع}} با اشاره به این [[توطئه]]، می‌فرماید: شگفتا که آنان به [[خلافت ابوبکر]] و [[عمر]] تن دادند، اما بر من [[ستم]] روا داشتند! در حالی که می‌دانستند من از آن دو کم‌تر نیستم... معاویه از شام برای آنان [[نامه]] نوشت و فریبشان داد؛ اما آنان این مسئله را پنهان داشتند و با [[شعار]] [[خون‌خواهی عثمان]]، سبک مغزان را فریفتند<ref>مصنفات الشیخ المفید، ج۱، الجمل، ص۲۶۸؛ المجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۳۲، ص۶۳؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۱۰.</ref>.<ref>[[حسن یوسفیان|یوسفیان]] و [[احمد حسین شریفی|شریفی]]، [[امام علی و مخالفان (مقاله)| مقاله «امام علی و مخالفان»]]، [[دانشنامه امام علی ج۶ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۶]]، ص ۲۱۷.</ref>
در برافروختن [[آتش]] این [[فتنه]]، [[دسیسه‌ها]] و فریب‌کاری‌های [[معاویه]] را نباید نادیده گرفت. وی با فرستادن نامه‌هایی جداگانه برای طلحه و زبیر به آنان [[وعده]] [[خلافت]] داد، و حتی به [[دروغ]] نوشت که از [[مردم]] [[شام]] برای آنان بیعت گرفته است<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۳۱ و ج۱۰، ص۲۳۵ – ۲۳۶.</ref>. [[امیرمؤمنان]] {{ع}} با اشاره به این [[توطئه]]، می‌فرماید: شگفتا که آنان به [[خلافت ابوبکر]] و [[عمر]] تن دادند، اما بر من [[ستم]] روا داشتند! در حالی که می‌دانستند من از آن دو کم‌تر نیستم... معاویه از شام برای آنان [[نامه]] نوشت و فریبشان داد؛ اما آنان این مسئله را پنهان داشتند و با [[شعار]] [[خون‌خواهی عثمان]]، سبک مغزان را فریفتند<ref>مصنفات الشیخ المفید، ج۱، الجمل، ص۲۶۸؛ المجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۳۲، ص۶۳؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۱۰.</ref>.<ref>[[حسن یوسفیان|یوسفیان]] و [[احمد حسین شریفی|شریفی]]، [[امام علی و مخالفان (مقاله)| مقاله «امام علی و مخالفان»]]، [[دانشنامه امام علی ج۶ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۶]]، ص ۲۱۷.</ref>
۲۱۸٬۸۵۱

ویرایش