←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = نزول قرآن | عنوان مدخل = نزول قرآن| مداخل مرتبط = [[نزول قرآن در علوم قرآنی]] | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = نزول قرآن | عنوان مدخل = نزول قرآن| مداخل مرتبط = [[نزول قرآن در علوم قرآنی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
== | == نزول تدریجی == | ||
مراد، نزول تدریجی [[قرآن کریم]] در طول ۲۳ سال دوران [[نبوّت]] بر [[قلب]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} است. با اینکه [[نزول قرآن]] در طول ۲۳ سال به مناسبتهای مختلف که از آنها به «[[شأن نزول آیات]]» یاد میشود، از بدیهیترین مسائل مربوط به [[تاریخ قرآن]] و [[نزول]] آن در موضوع [[علوم قرآنی]] و توابع آن است، در عین حال وجود روایاتی چند که در آنها نزول دیگری برای [[قرآن]] به عنوان «[[نزول دفعی]]» یادآور گردیده، سبب شده است که بر اساس قولی مشهور دو نزول «دفعی و تدریجی» برای قرآن از سوی شماری از علمای [[فریقین]] در کتابهای [[تاریخ]] و نزول قرآن ثبت و درج گردد. تا جایی که [[صدوق]] در کتاب «[[اعتقادات]]» مینویسد: «[[اعتقاد]] ما درباره قرآن این است که همه قرآن به طور دفعی در [[ماه رمضان]] در [[شب قدر]] به [[بیت المعمور]] نازل شده و سپس در مدت بیست سال تدریجاً بر [[رسول خدا]] نازل گشته است»<ref>{{عربی|"اعتقادنا أن القرآن نزل في شهر رمضان في ليلة القدر جملة واحدة إلى البيت المعمور نزل من البيت المعمور في مدة عشرين سنة"}}، الإعتقادات، ص۸۲.</ref>. چنین اظهار نظری مبتنی بر روایتی است که در [[امالی]] [[شیخ صدوق]]<ref>امالی صدوق، ص۶۲.</ref> و [[الکافی]]<ref>الکافی، ج۲، ص۶۲۸.</ref> آمده است. به نظر میرسد این دیدگاه، به خاطر آن است که یکی از [[راویان]] بیاحتیاط [[عامه]] آن [[روایت]] را، به [[امام صادق]]{{ع}} نسبت داده است. در چنین [[حدیثی]]، [[مدت نزول قرآن]] از ۲۳ سال به ۲۰ سال تقلیل یافته که بر خلاف تاریخ قرآن و [[تاریخ اسلام]] است. ضمناً معلوم نیست که صدوق در اینجا خواسته است اعتقاد خود را بیان کند یا [[اعتقاد شیعه]] [[امامیه]] را؟ اگر اعتقاد خود را گفته است، این اعتقاد مبنی بر یک [[حدیث]] بیاعتبار است که نه در [[منابع حدیثی]] [[اهل سنت]] صحیح دانسته شده و نه در [[منابع حدیثی شیعه]] میتواند صحیح باشد. و اگر اعتقاد شیعه امامیه را گفته است باید دانست که این مسئله نظری و قابل بحث است که باید درباره آن تحقیق و [[اجتهاد]] کرد و نمیتوان آن را با ضرس [[قاطع]] به قاطبه [[شیعه امامیه]] به عنوان یک اتفاق نسبت داد. | مراد، نزول تدریجی [[قرآن کریم]] در طول ۲۳ سال دوران [[نبوّت]] بر [[قلب]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} است. با اینکه [[نزول قرآن]] در طول ۲۳ سال به مناسبتهای مختلف که از آنها به «[[شأن نزول آیات]]» یاد میشود، از بدیهیترین مسائل مربوط به [[تاریخ قرآن]] و [[نزول]] آن در موضوع [[علوم قرآنی]] و توابع آن است، در عین حال وجود روایاتی چند که در آنها نزول دیگری برای [[قرآن]] به عنوان «[[نزول دفعی]]» یادآور گردیده، سبب شده است که بر اساس قولی مشهور دو نزول «دفعی و تدریجی» برای قرآن از سوی شماری از علمای [[فریقین]] در کتابهای [[تاریخ]] و نزول قرآن ثبت و درج گردد. تا جایی که [[صدوق]] در کتاب «[[اعتقادات]]» مینویسد: «[[اعتقاد]] ما درباره قرآن این است که همه قرآن به طور دفعی در [[ماه رمضان]] در [[شب قدر]] به [[بیت المعمور]] نازل شده و سپس در مدت بیست سال تدریجاً بر [[رسول خدا]] نازل گشته است»<ref>{{عربی|"اعتقادنا أن القرآن نزل في شهر رمضان في ليلة القدر جملة واحدة إلى البيت المعمور نزل من البيت المعمور في مدة عشرين سنة"}}، الإعتقادات، ص۸۲.</ref>. چنین اظهار نظری مبتنی بر روایتی است که در [[امالی]] [[شیخ صدوق]]<ref>امالی صدوق، ص۶۲.</ref> و [[الکافی]]<ref>الکافی، ج۲، ص۶۲۸.</ref> آمده است. به نظر میرسد این دیدگاه، به خاطر آن است که یکی از [[راویان]] بیاحتیاط [[عامه]] آن [[روایت]] را، به [[امام صادق]]{{ع}} نسبت داده است. در چنین [[حدیثی]]، [[مدت نزول قرآن]] از ۲۳ سال به ۲۰ سال تقلیل یافته که بر خلاف تاریخ قرآن و [[تاریخ اسلام]] است. ضمناً معلوم نیست که صدوق در اینجا خواسته است اعتقاد خود را بیان کند یا [[اعتقاد شیعه]] [[امامیه]] را؟ اگر اعتقاد خود را گفته است، این اعتقاد مبنی بر یک [[حدیث]] بیاعتبار است که نه در [[منابع حدیثی]] [[اهل سنت]] صحیح دانسته شده و نه در [[منابع حدیثی شیعه]] میتواند صحیح باشد. و اگر اعتقاد شیعه امامیه را گفته است باید دانست که این مسئله نظری و قابل بحث است که باید درباره آن تحقیق و [[اجتهاد]] کرد و نمیتوان آن را با ضرس [[قاطع]] به قاطبه [[شیعه امامیه]] به عنوان یک اتفاق نسبت داد. | ||