مردم‌سالاری در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
←پرسش مستقیم
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۲۴۹: | خط ۲۴۹: | ||
گروه سوم، از متفکران [[دموکراسی]]، نظریه‌پردازانی هستند که [[حکومت دینی]] را به گونه‌ای به تصویر می‌کشانند که مفهوم [[سیاسی]] آن [[حکومت]] فرد یا گروه معین بدون اعطای [[حق تعیین سرنوشت]] به [[مردم]] است. | گروه سوم، از متفکران [[دموکراسی]]، نظریه‌پردازانی هستند که [[حکومت دینی]] را به گونه‌ای به تصویر می‌کشانند که مفهوم [[سیاسی]] آن [[حکومت]] فرد یا گروه معین بدون اعطای [[حق تعیین سرنوشت]] به [[مردم]] است. | ||
برخی از شارحان [[نظریۀ ولایت فقیه]] این چنین‌اند که در ماهیت و شیوۀ اجرایی آن هیچ‌گونه نقشی برای [[آرای مردم]] قائل نیستند و حتی [[حکومت ولایت فقیه]] را در جامعۀ غیردینی و [[جامعه دینی]] فاقد [[رضامندی]] قابل [[اجرا]] می‌دانند<ref>فقه سیاسی، ج۱۰، ۱۷۰ - ۱۶۸.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص ۴۶.</ref> | برخی از شارحان [[نظریۀ ولایت فقیه]] این چنین‌اند که در ماهیت و شیوۀ اجرایی آن هیچ‌گونه نقشی برای [[آرای مردم]] قائل نیستند و حتی [[حکومت ولایت فقیه]] را در جامعۀ غیردینی و [[جامعه دینی]] فاقد [[رضامندی]] قابل [[اجرا]] می‌دانند<ref>فقه سیاسی، ج۱۰، ۱۷۰ - ۱۶۸.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص ۴۶.</ref> | ||
==[[نظریه پذیرش دموکراسی]]== | |||
صرف‌نظر از چالش‌های برخی از متفکران [[مسلمان]] در اواخر سده نوزدهم در زمینه برخی از اصول [[دموکراسی]]، اصولاً ورود [[اندیشه]] دموکراسی به حوزه [[اندیشه سیاسی]] در [[جهان اسلام]] از اوایل سده بیستم آغاز می‌شود و شاید بتوان سال (۱۹۲۰) را به عنوان [[بهار]] آشنایی متفکران مسلمان با دموکراسی یاد کرد که یکباره درهای شرق [[اسلامی]] به روی دوره طلایی غرب گشوده شد و در این [[رویارویی]] نابرابر جمعی از متفکران جهان اسلام به موج جدید پیوستند و غرب را مترقی و خود را عقب‌مانده دیدند و راه پیوستن به کاروان [[تمدن]] را در [[پیروی]] از غرب در [[راه و رسم]] دموکراسی یافتند. | |||
بی‌شک [[نفوذ]] اندیشه سیاسی غرب در قالب دموکراسی در جهان اسلام و گرویدن متفکرانی چون طنطاوی (پیشتاز فرهنگ‌مآبی در [[مصر]]) و احمد شوقی در کتاب الحریةالسیاسیة فی الاسلام و محمود عقاد در کتاب الدیمقراطیة فی الاسلام و احمد لطفی، [[سلامه]] [[موسی]]، [[طه حسین]]، علی عبدالرزاق، سر احمدخان، [[مصطفی]] کمال و نیز [[غرب‌گرایی]] در سرزمین‌های غیرعربی و به دور از قلمروی [[عثمانی]] مانند [[ایران]]، [[پاکستان]] و اندونزی، نتیجه فعل و [[انفعال]] یک سلسله علل و عواملی بوده که آگاهانه و یا [[ناآگاهانه]] اینان را به سوی الگو‌گیری از غرب در اندیشه سیاسی دموکراسی کشانیده است<ref>فقه سیاسی، ج۱۰، ص۱۳۱ – ۱۲۹.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص ۷۱۷.</ref> | |||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == | ||