پرش به محتوا

عصمت امام علی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۴۷: خط ۴۷:
نتیجه: [[امامان شیعه]] که امام علی{{ع}} نیز در شمار آنها است، {{عم}}، معصوم‌اند.
نتیجه: [[امامان شیعه]] که امام علی{{ع}} نیز در شمار آنها است، {{عم}}، معصوم‌اند.


توضیح بیشتر اینکه بر اساس آیه تطهیر [[خدا]] چنین [[اراده]] کرده که از [[اهل بیت]]، [[پلیدی]] را زایل کرده و آنها را [[پاک]] و منزه‌ قرار دهد: {{متن قرآن|وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}، شما را به نوع خاصی [[تطهیر]] و [[پاکیزه]] کند. مراد از تطهیری که خدا ذکر کرده، تطهیر عرفی و طبی نیست بدین معنا که مراد آیه این نیست که خدای متعال [[بیماری‌ها]] را از آن حضرات زایل کرده است؛ هر چند اینها نیز مصداق تطهیر هستند، بلکه تطهیری که این [[آیه]] بیان می‌کند، در درجه اول، از آن چیزهایی است که خود [[قرآن]] آنها را [[رجس]] می‌داند. رجس در قرآن یعنی هر چه که قرآن از آن [[نهی]] می‌کند؛ هر چه که [[گناه]] شمرده می‌شود؛ خواه [[گناه اعتقادی]] باشد یا گناه [[اخلاقی]] و یا [[گناه عملی]]. از این رو مفاد این آیه، همان [[عصمت اهل بیت]] یعنی منزه بودن آنها از هر نوع [[آلودگی]] است<ref>مجموعه آثار، مرتضی مطهری، ج۴، ص۹۱۳.</ref>. با [[اثبات]] طهارت و [[عصمت اهل بیت]] {{عم}}، نتایج مهمی در بحث [[امامت]] و [[ولایت]] قابل [[استنباط]] است. از جمله آنکه اهل بیت {{عم}} [[اسوه]] و مبین [[احکام الهی]] و معیار تفصیل [[حق]] از [[باطل]] محسوب می‌گردند. چنین فضیلتی ایجاب می‌نماید که [[مقام ولایت الهی]] به [[اذن خداوند]] متعین در آنان باشد<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۸۵ و ۱۰۹.</ref>.
توضیح بیشتر اینکه بر اساس آیه تطهیر [[خدا]] چنین [[اراده]] کرده که از [[اهل بیت]]، [[پلیدی]] را زایل کرده و آنها را [[پاک]] و منزه‌ قرار دهد: {{متن قرآن|وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}} مراد از تطهیری که خدا ذکر کرده، تطهیر عرفی و طبی نیست بدین معنا که مراد آیه این نیست که خدای متعال [[بیماری‌ها]] را از آن حضرات زایل کرده است؛ هر چند اینها نیز مصداق تطهیر هستند، بلکه تطهیری که این [[آیه]] بیان می‌کند، در درجه اول، از آن چیزهایی است که خود [[قرآن]] آنها را [[رجس]] می‌داند. رجس در قرآن یعنی هر چه که قرآن از آن [[نهی]] می‌کند؛ هر چه که [[گناه]] شمرده می‌شود؛ خواه [[گناه اعتقادی]] باشد یا گناه [[اخلاقی]] و یا [[گناه عملی]]. از این رو مفاد این آیه، همان [[عصمت اهل بیت]] یعنی منزه بودن آنها از هر نوع [[آلودگی]] است<ref>مجموعه آثار، مرتضی مطهری، ج۴، ص۹۱۳.</ref>. با [[اثبات]] طهارت و [[عصمت اهل بیت]] {{عم}}، نتایج مهمی در بحث [[امامت]] و [[ولایت]] قابل [[استنباط]] است. از جمله آنکه اهل بیت {{عم}} [[اسوه]] و مبین [[احکام الهی]] و معیار تفصیل [[حق]] از [[باطل]] محسوب می‌گردند. چنین فضیلتی ایجاب می‌نماید که [[مقام ولایت الهی]] به [[اذن خداوند]] متعین در آنان باشد<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۸۵ و ۱۰۹.</ref>.


و از آنجا که در روایات، مصداق اهل بیت، را همان ائمه معصومان {{ع}} دانسته‌اند، این آیه بر عصمت آن حضرات و در درجه اول بر اصحاب کساء که امام علی{{ع}} نیز در میان آنان بوده است، دلالت دارد.
و از آنجا که در روایات، مصداق اهل بیت، را همان ائمه معصومان {{ع}} دانسته‌اند، این آیه بر عصمت آن حضرات و در درجه اول بر اصحاب کساء که امام علی{{ع}} نیز در میان آنان بوده است، دلالت دارد.
۱۱٬۱۴۲

ویرایش