بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = ولایت | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== مصداقشناسی ولی در [[آیه ولایت]] == | == مصداقشناسی ولی در [[آیه ولایت]] == | ||
اینک که مؤلفههای معنایی ولی در [[آیه ولایت]] روشن شد، لازم است به بررسی مصداق آن بپردازیم. در گذشته روشن شد که [[خداوند متعال]] در این [[آیه]]، به دنبال معرفی مصداق، و نه عرضه تعریف و [[جعل قانون]]، است؛ از اینرو، باید به [[روایات]] [[شأن نزول]] مراجعه کرد تا مصداق ولی در این [[آیه]] شناخته شود. | اینک که مؤلفههای معنایی ولی در [[آیه ولایت]] روشن شد، لازم است به بررسی مصداق آن بپردازیم. در گذشته روشن شد که [[خداوند متعال]] در این [[آیه]]، به دنبال معرفی مصداق، و نه عرضه تعریف و [[جعل قانون]]، است؛ از اینرو، باید به [[روایات]] [[شأن نزول]] مراجعه کرد تا مصداق ولی در این [[آیه]] شناخته شود. | ||
خط ۱۱: | خط ۱۲: | ||
برخی از [[اهل سنت]]، بر این باورند که اگر مصداق [[آیه کریمه]] را منحصراً [[امام علی]] {{ع}} دانستیم، بدین معناست که حتی دیگر [[امامان]] [[شیعی]] نیز دارای چنین [[ولایتی]] نیستند<ref>سید محمود آلوسی، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی، ج۳، ص۳۳۳.</ref>. | برخی از [[اهل سنت]]، بر این باورند که اگر مصداق [[آیه کریمه]] را منحصراً [[امام علی]] {{ع}} دانستیم، بدین معناست که حتی دیگر [[امامان]] [[شیعی]] نیز دارای چنین [[ولایتی]] نیستند<ref>سید محمود آلوسی، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی، ج۳، ص۳۳۳.</ref>. | ||
در پاسخ باید گفت: اینکه [[آیه کریمه]] [[ولایت]]، دلالت مصداقی، به گونه [[شأن]] نزولی، بر سایر [[امامان]] [[شیعی]] ندارد، سخنی درست است، اما با [[حفظ]] [[شأن نزول]]، میتوان [[معتقد]] بود که [[ولایت]] در [[آیه]] یاد شده میتواند بر بیش از مصداق معهود دلالت کند. به دیگر بیان، انحصار [[شأن نزول]] یک [[آیه]] در یک مصداق خاص، [[مانع]] از تسرّی [[حکم]] آن بر دیگران، به گونه [[شأن]] نزولی میشود؛ بدین معنا که نمیتوان گفت [[شأن نزول]] این [[آیه]] کسانی غیر از آن مصداق خاصاند؛ امّا این سخن [[مانع]] از آن نمیشود که بتوان [[حکم]] [[آیه]] را از غیر طریق [[شأن نزول]]، بر دیگر افراد تسرّی داد. آری، آنگاه که [[رسول]] گرامی [[اسلامی]] {{صل}}، که [[صاحب ولایت]] الهیه است، [[اهل بیت]] {{عم}} را [[جانشینان]] خود در کنار [[قرآن]] معرفی کرده است و [[مفسران]] [[حقیقی]] [[وحی]] از وجود مصادیق دیگری جز [[امیر المؤمنین]] {{ع}} یعنی [[امامان دوازده گانه]] [[شیعی]]، برای این [[آیه]] خبر دادهاند، میتوان گفت تمام [[امامان شیعه]]، از همان [[ولایت]] الهیهای برخوردارند که [[خداوند متعال]] به [[پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} و [[امام علی]] {{ع}} عطا فرموده است؛ از اینرو، [[امام هادی]] {{ع}} در [[زیارت جامعه کبیره]] از تمام [[امامان]] {{عم}} با عنوان {{متن حدیث|السَّادَةِ الْوُلَاة}} یاد کرده است<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۰.</ref> و در [[شأن]] آنها میفرماید: {{متن حدیث|إِيَابُ الْخَلْقِ إِلَيْكُمْ... وَ مُقَدِّمُكُمْ أَمَامَ طَلِبَتِي وَ حَوَائِجِي وَ إِرَادَتِي فِي كُلِّ أَحْوَالِي وَ أُمُورِي... وَ مُفَوِّضٌ فِي ذَلِكَ كُلِّهِ إِلَيْكُمْ... وَ بِكُمْ يُمْسِكُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ...}}<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۴.</ref>؛ بازگشت آفریدگان به سوی شماست... مقدم دارنده شما پیش روی [[خواستهها]] و [[حاجات]] و ارادهام در تمام احوال و امور هستم... و در همه این حالات، کار را به شما میسپارم... به واسطه شما [[باران]] میبارد و به واسطه شما [[آسمان]] نگهداشته میشود تا روی [[زمین]] قرار نگیرد، مگر به [[اذن خدا]].... | در پاسخ باید گفت: اینکه [[آیه کریمه]] [[ولایت]]، دلالت مصداقی، به گونه [[شأن]] نزولی، بر سایر [[امامان]] [[شیعی]] ندارد، سخنی درست است، اما با [[حفظ]] [[شأن نزول]]، میتوان [[معتقد]] بود که [[ولایت]] در [[آیه]] یاد شده میتواند بر بیش از مصداق معهود دلالت کند. به دیگر بیان، انحصار [[شأن نزول]] یک [[آیه]] در یک مصداق خاص، [[مانع]] از تسرّی [[حکم]] آن بر دیگران، به گونه [[شأن]] نزولی میشود؛ بدین معنا که نمیتوان گفت [[شأن نزول]] این [[آیه]] کسانی غیر از آن مصداق خاصاند؛ امّا این سخن [[مانع]] از آن نمیشود که بتوان [[حکم]] [[آیه]] را از غیر طریق [[شأن نزول]]، بر دیگر افراد تسرّی داد. آری، آنگاه که [[رسول]] گرامی [[اسلامی]] {{صل}}، که [[صاحب ولایت]] الهیه است، [[اهل بیت]] {{عم}} را [[جانشینان]] خود در کنار [[قرآن]] معرفی کرده است و [[مفسران]] [[حقیقی]] [[وحی]] از وجود مصادیق دیگری جز [[امیر المؤمنین]] {{ع}} یعنی [[امامان دوازده گانه]] [[شیعی]]، برای این [[آیه]] خبر دادهاند، میتوان گفت تمام [[امامان شیعه]]، از همان [[ولایت]] الهیهای برخوردارند که [[خداوند متعال]] به [[پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} و [[امام علی]] {{ع}} عطا فرموده است؛ از اینرو، [[امام هادی]] {{ع}} در [[زیارت جامعه کبیره]] از تمام [[امامان]] {{عم}} با عنوان {{متن حدیث|السَّادَةِ الْوُلَاة}} یاد کرده است<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۰.</ref> و در [[شأن]] آنها میفرماید: {{متن حدیث|إِيَابُ الْخَلْقِ إِلَيْكُمْ... وَ مُقَدِّمُكُمْ أَمَامَ طَلِبَتِي وَ حَوَائِجِي وَ إِرَادَتِي فِي كُلِّ أَحْوَالِي وَ أُمُورِي... وَ مُفَوِّضٌ فِي ذَلِكَ كُلِّهِ إِلَيْكُمْ... وَ بِكُمْ يُمْسِكُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ...}}<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۴.</ref>؛ بازگشت آفریدگان به سوی شماست... مقدم دارنده شما پیش روی [[خواستهها]] و [[حاجات]] و ارادهام در تمام احوال و امور هستم... و در همه این حالات، کار را به شما میسپارم... به واسطه شما [[باران]] میبارد و به واسطه شما [[آسمان]] نگهداشته میشود تا روی [[زمین]] قرار نگیرد، مگر به [[اذن خدا]]... . | ||
در [[حقیقت]] [[ولایتی]] این چنین، همان کارکردی را دارد که مفاهیمی همچون [[حجت الله]] و [[خلیفة الله]] در [[آیات]] و [[روایات]] دارند که بر اساس آن، [[حجت]] و [[خلیفه خدا]] بر روی [[زمین]]، کار خدایی میکند؛ به [[اذن]] او روزی میدهد، [[حیات]] و ممات میدهد و...<ref>در ادامه نوشتار و به هنگام بررسی معناشناسی امامت در روایات، به تفصیل به چیستی امامت، با توجه به دو مفهوم حجت الله و خلیفة الله خواهیم پرداخت.</ref>. | در [[حقیقت]] [[ولایتی]] این چنین، همان کارکردی را دارد که مفاهیمی همچون [[حجت الله]] و [[خلیفة الله]] در [[آیات]] و [[روایات]] دارند که بر اساس آن، [[حجت]] و [[خلیفه خدا]] بر روی [[زمین]]، کار خدایی میکند؛ به [[اذن]] او روزی میدهد، [[حیات]] و ممات میدهد و...<ref>در ادامه نوشتار و به هنگام بررسی معناشناسی امامت در روایات، به تفصیل به چیستی امامت، با توجه به دو مفهوم حجت الله و خلیفة الله خواهیم پرداخت.</ref>. | ||
خط ۲۷: | خط ۲۸: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:ولایت]] |