خودمهارگری در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
←رابطه خودمهارگری با خودتربیتی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
[[خودمهارگری]] و [[خودکنترلی]]، [[توانایی]] [[پیروی]] از درخواست معقول، تعدیل [[رفتار]] مطابق با موقعیت و به تأخیرانداختن ارضای یک خواسته در چارچوب قابل قبول [[اجتماعی]]، بدون مداخله و [[هدایت]] مستقیم فردی دیگر است. اساس [[خودمهارگری]]، [[توانایی]] فرد در کنترل ارادی فرآیندهای درونی و برون‌داده‌های [[رفتاری]] است. همچنین [[خودمهارگری]] دارای مؤلفه‌های شناختی، هیجانی و [[رفتاری]] است و باعث تسهیل رشد [[اخلاق]] و وجدان [[اخلاقی]] می‌شود<ref>ر.ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۹۰-۹۱؛ [[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | [[خودمهارگری]] و [[خودکنترلی]]، [[توانایی]] [[پیروی]] از درخواست معقول، تعدیل [[رفتار]] مطابق با موقعیت و به تأخیرانداختن ارضای یک خواسته در چارچوب قابل قبول [[اجتماعی]]، بدون مداخله و [[هدایت]] مستقیم فردی دیگر است. اساس [[خودمهارگری]]، [[توانایی]] فرد در کنترل ارادی فرآیندهای درونی و برون‌داده‌های [[رفتاری]] است. همچنین [[خودمهارگری]] دارای مؤلفه‌های شناختی، هیجانی و [[رفتاری]] است و باعث تسهیل رشد [[اخلاق]] و وجدان [[اخلاقی]] می‌شود<ref>ر.ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۹۰-۹۱؛ [[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | ||
== رابطه [[خودمهارگری]] با | == رابطه [[خودمهارگری]] با خودتربیتی == | ||
مراحل [[خودکنترلی]] (خودبازبینی، خودارزیابی و خودتقویتی) با مراحل [[خودتربیتی]] (مشارطه، مسارعه، [[مراقبه]]، [[محاسبه]]، معاتبه و معاقبه) که بزرگان [[اخلاق]] و [[عرفان]] | مراحل [[خودکنترلی]] (خودبازبینی، خودارزیابی و خودتقویتی) با مراحل [[خودتربیتی]] (مشارطه، مسارعه، [[مراقبه]]، [[محاسبه]]، معاتبه و معاقبه) که بزرگان [[اخلاق]] و [[عرفان]] بیان کرده‌اند، شباهت زیادی دارد و رابطۀ خودکنترلی و مهارت ملکۀ [[اخلاقی]] [[خویشتن‌داری]] ([[تقوا]]) "این همانی" است؛ یعنی هر دو از یک مهارت تسلط بر [[خواسته‌ها]] و هیجان‌ها، حکایت دارند. در آموزه‌های [[دین اسلام]] [[خودمهارگری]] در قالب مفاهیمی چون "[[تقوا]]"، "[[صبر]]"، "ورع"، "[[عفت]]"، "[[اعتدال]]"، "[[کظم غیظ]]" و... مطرح شده که [[انسان]] با [[خودمهارگری]] در برابر [[فرمان‌های الهی]]، [[مصیبت‌ها]] (امور ناخوش‌آیند) و [[گناهان]] (امور خوش‌آیند)، متخلق به [[فضیلت]] [[تقوا]] خواهد شد<ref>ر.ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۹۰-۹۱.</ref>. | ||
== تاثیر [[انتظار]] در رشد [[روحیه]] [[خودمهارگری]] == | == تاثیر [[انتظار]] در رشد [[روحیه]] [[خودمهارگری]] == | ||