غنیمت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| موضوع مرتبط = غنیمت

| عنوان مدخل  = غنیمت

| مداخل مرتبط = [[غنیمت در قرآن]] - [[غنیمت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[غنیمت در فقه سیاسی]]

| پرسش مرتبط  =  

}}

کلمه “غنم” و “غنیمت” به معنای رسیدن به در آمد غیر مترقبه از راه [[تجارت]] و یا [[صنعت]] و یا [[جنگ]] است. راغب می‌گوید: “غنم”- به دو فتحه - معنایش معروف است، [[خدای تعالی]] فرموده: {{متن قرآن|وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا}}<ref>«و از گاو و گوسفند پیه آنها را بر آنها حرام کردیم» سوره انعام، آیه ۱۴۶.</ref> و “غُنم” - به ضمه حرف اول و سکون حرف دوم - به معنای رسیدن و دست یافتن به فائده است، و کلمه “مغنم” به معنای هر چیزی است که به [[غنیمت]] درآید و جمع آن “مغانم” می‌باشد، مانند: {{متن قرآن|فَعِنْدَ اللَّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ}}<ref>«زیرا غنیمت‌های بسیار نزد خداوند است» سوره نساء، آیه ۹۴.</ref>. بنابراین، این کلمه به لحاظ لغت مفهومی عام و کلی برای درآمدهای بازیافتی دارد و در [[آیه]] قبل از همین معنا استعاره گرفته شده است، هر چند بیشتر در [[قرآن]] هر درآمدی که از راه [[جنگ]] و از [[ناحیه]] [[دشمنان]] و غیر ایشان به دست آید استعمال شده است. و در استعمالات [[قرآن]] نیز به ملاحظه مورد نزولش و کاربردی که در زبان آن [[مردم]] داشته و متداول بوده، تنها با [[غنیمت]] [[جنگی]] منطبق شده است.

# [[حکم]] [[غنیمت]] و [[انفال]]، مورد سؤال [[مردم]] از [[رسول خدا]]: {{متن قرآن|يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَنْفَالِ قُلِ الْأَنْفَالُ لِلَّهِ وَالرَّسُولِ}} کلمه “انفال” جمع “نفل” - به [[فتح]] فاء - است، که به معنای زیادی هر چیزی است. [[غنائم جنگی]] را نیز [[انفال]] می‌گویند، این هم باز به خاطر این است که زیادی بر آن چیزی است که غالباً در [[جنگ‌ها]] مورد نظر است، چون در [[جنگ‌ها]] تنها مقصود [[ظفر]] یافتن بر [[دشمن]] و تار و مار کردن او است، و وقتی [[غلبه]] دست داد و بر [[دشمن]] [[ظفر]] پیدا شد، مقصود حاصل شده، حال اگر اموالی هم به دست مردان [[جنگی]] افتاده باشد و یا اسیری گرفته باشند موقعیتی است زیاده بر آن‌چه مقصود بوده، (پس همه جا، در معنای این کلمه، زیادتی نهفته است) <ref>ترجمه المیزان، ج۹، ص۴.</ref>؛

# [[تبعیت]] متخلفان از [[جهاد]]، از [[پیامبر]] در صورت دست‌یابی آسان به [[غنائم]]: {{متن قرآن|لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِيبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لَاتَّبَعُوكَ}} در [[تفسیر]] [[علی]] بن إبراهیم و در [[روایت]] [[ابوالجارود]] در [[تفسیر]] این [[آیه]]: {{متن قرآن|لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِيبًا}} گفته است: مراد از آن غنیمتی است نزدیک که از آن [[پیروی]] میکنم<ref>نورالثقلین، ج۲، ص۲۲۲.</ref>؛