اطاعت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
اطاعت و پیروی به عنوان یک [[حق]] بر گردن هر [[انسانی]] است که از [[امام]] خود اطاعت کند. از [[امام باقر]] {{ع}} پرسیده شد، حقّ امام بر [[مردم]] چیست؟ فرمود: حقّ امام بر مردم آن است که به سخنان او گوش فرا دهند و از او اطاعت کنند<ref>{{متن حدیث|مَا حَقُّ الْإِمَامِ عَلَى النَّاسِ قَالَ حَقُّهُ عَلَيْهِمْ أَنْ يَسْمَعُوا لَهُ وَ يُطِيعُوا}}؛ کافی، ج۱، ص۴۰۵.</ref>.<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص ۹۷.</ref> | اطاعت و پیروی به عنوان یک [[حق]] بر گردن هر [[انسانی]] است که از [[امام]] خود اطاعت کند. از [[امام باقر]] {{ع}} پرسیده شد، حقّ امام بر [[مردم]] چیست؟ فرمود: حقّ امام بر مردم آن است که به سخنان او گوش فرا دهند و از او اطاعت کنند<ref>{{متن حدیث|مَا حَقُّ الْإِمَامِ عَلَى النَّاسِ قَالَ حَقُّهُ عَلَيْهِمْ أَنْ يَسْمَعُوا لَهُ وَ يُطِيعُوا}}؛ کافی، ج۱، ص۴۰۵.</ref>.<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص ۹۷.</ref> | ||
==== اطاعت از شوهر ==== | |||
[[فرمانبری]] [[زن]] از [[همسر]] خود در مسائل زناشویی، از مواردی است که [[خداوند]] بدان [[فرمان]] داده است. از [[رسول خدا]] {{صل}} [[نقل]] است که "بهترین زنان، کسی است که وقتی به او [[فرمان]] دادی، از تو اطاعت کند". زنی که [[مخالفت]] کند و ناشزه شود، از پاره‌ای [[حقوق]] از جمله [[حق]] همخوابی [[محروم]] می‌گردد<ref>جامع البیان، مج۴، ج۵، ص۸۲ـ۹۹.</ref> و چنانچه از [[سرپیچی]] دست برداشت و [[مطیع]] گردید، شوهر [[حق]] [[ستم]] و [[آزار]] وی را ندارد: {{متن قرآن|فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلاَ تَبْغُواْ عَلَيْهِنَّ سَبِيلاً }}<ref> اگر فرمانبردار شما شدند دیگر به زیان آنان راهی مجویید؛ سوره نساء، آیه۳۴.</ref>.<ref>[[مصطفی جعفرپیشه فرد|جعفرپیشه فرد، مصطفی]]، [[اطاعت - جعفرپیشه فرد (مقاله)|مقاله «اطاعت»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۳، ص ۵۲۷ - ۵۳۵.</ref> | |||
== [[اطاعت از حاکم جائر]] == | == [[اطاعت از حاکم جائر]] == | ||
{{اصلی|اطاعت حاکم جائر}} | {{اصلی|اطاعت حاکم جائر}} | ||
[[آیات]] و [[روایات]] فراوانی دلالت بر حرمت '''اطاعت از حاکم جائر''' می‌کند. برخی از آیات [[مشروعیت]] نداشتن حاکمیت جائر را بیان کرده‌اند، دسته‌ای از [[آیات قرآن]] بر این مسئله تأکید دارد که [[رهبری سیاسی]] [[جامعه]] از آنِ [[صالحان]] است و به هیچ‌روی به [[ظالمان]] نمی‌رسد. آیات دیگری [[مردم]] را از مراجعه به [[حاکمیت]] [[ظلم]] برحذر می‌دارند. از مجموع آیات برداشت می‌شود که اطاعت از کسانی که شرایط [[فرمان]] دادن ندارند، در هیچ وضعیتی جایز نیست. درباره اطاعت نکردن از [[حاکم جائر]] روایات بسیاری نیز وارد شده است. از [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "کسی که از [[معصیت‌کاران]] اطاعت کند، [[دین]] ندارد"<ref>[[محمد علی میرعلی|میرعلی، محمد علی]]، [[اطاعت از حاکم جائر در نظام امامت و خلافت (کتاب)|اطاعت از حاکم جائر در نظام امامت و خلافت]]، ص ۹۸ ـ ۱۷۷.</ref>. | [[آیات]] و [[روایات]] فراوانی دلالت بر حرمت '''اطاعت از حاکم جائر''' می‌کند. برخی از آیات [[مشروعیت]] نداشتن حاکمیت جائر را بیان کرده‌اند، دسته‌ای از [[آیات قرآن]] بر این مسئله تأکید دارد که [[رهبری سیاسی]] [[جامعه]] از آنِ [[صالحان]] است و به هیچ‌روی به [[ظالمان]] نمی‌رسد. آیات دیگری [[مردم]] را از مراجعه به [[حاکمیت]] [[ظلم]] برحذر می‌دارند. از مجموع آیات برداشت می‌شود که اطاعت از کسانی که شرایط [[فرمان]] دادن ندارند، در هیچ وضعیتی جایز نیست. درباره اطاعت نکردن از [[حاکم جائر]] روایات بسیاری نیز وارد شده است. از [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "کسی که از [[معصیت‌کاران]] اطاعت کند، [[دین]] ندارد"<ref>[[محمد علی میرعلی|میرعلی، محمد علی]]، [[اطاعت از حاکم جائر در نظام امامت و خلافت (کتاب)|اطاعت از حاکم جائر در نظام امامت و خلافت]]، ص ۹۸ ـ ۱۷۷.</ref>. | ||
== اطاعت‌های مشروع و نامشروع == | == اطاعت‌های مشروع و نامشروع == | ||
| خط ۱۵۶: | خط ۱۵۶: | ||
[[رده:اطاعت]] | [[رده:اطاعت]] | ||