ولایتعهدی امام رضا: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[پذیرفتن]] ولی‌عهدی از سوی [[امام رضا]] {{ع}} [[پیروزی]] دیگری هم برای مأمون به ارمغان آورد. آن این که بدین وسیله توانست از سوی علویان اعتراف بگیرد که [[حکومت عباسیان]] از [[مشروعیت]] برخوردار است؛ بنابراین، مأمون دیگر خوب می‌توانست با همان سلاحی که این گونه به مشروعیتش اعتراف شده بود، [[اجابت]] کنند. از این پس دیگر دشوار بود که کسی [[دعوت]] به یک [[شورش]] را علیه [[حکومتی]] که علویان در دست داشتند، با خودشان [[مبارزه]] کند<ref>زندگی سیاسی هشتمین امام {{ع}}، لوح فشرده.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۱۳۰.</ref>

امام رضا {{ع}} در پشت عهدنامه ولایتعهدی که توسط [[مأمون]] تنظیم شده بود، به دست خط [[مبارک]] خویش، مطالبی را افزودند که ایشان در آن مطالب، به نکات مهم و قابل توجهی اشاره نمودند که اعم آن به این شرح می‌باشد:

[[امام]] {{ع}} در ابتدای [[کلام]] بدون این که نامی از [[خلیفه]] ببرد، به [[ستایش خداوند]] پرداخته و می‌فرمایند:

«[[ستایش]] مخصوص خداوندی است که آنچه بخواهد انجام می‌دهد و اوست که به [[خیانت]] [[چشم]] و آنچه در دل‌هاست [[آگاه]] است. و [[درود]] بر [[محمد]] {{صل}} و [[خاندان]] پاکش».

امام {{ع}} در ادامه نوشتند: «[[امیرالمؤمنین]] مأمون، [[حق]] ما را که دیگران نشناختند، [[شناخت]]». هر چند این کلام، ستایش مأمون را می‌رساند، اما امام {{ع}} با این عبارت به [[نکوهش]] کسانی پرداختند که حق خاندان [[اهل بیت]] {{عم}} و آل علی {{ع}} را نادیده گرفته و ضایع نمودند. [[حضرت]] با بیان کلمه دیگران، خاندان [[اموی]] و [[پدران]] و خاندان مأمون را نشانه گرفتند.