تولی در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[تولّی]]: [[دوست داشتن]] [[اهل بیت]] {{عم}} و [[پذیرش ولایت]] و [[امامت]] ایشان. | [[تولّی]] عبارت است از: [[دوست داشتن]] [[اهل بیت]] {{عم}} و [[پذیرش ولایت]] و [[امامت]] ایشان. تولّی به معنای یاد شده اصطلاحی در برابر [[تبرّی]] از مهمترین آموزههای [[اعتقادی]] نزد [[شیعه]] امامیّه است. | ||
در [[قرآن کریم]]، [[مودّت]] و [[محبّت]] ذیالقربی (اهل بیت) {{عم}} مزد رسالت [[رسول اکرم]] {{صل}} تعیین گشته: {{متن قرآن|ذَلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ}}<ref>«این همان است که خداوند (آن را) به بندگانی از خویش که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند مژده می‌دهد بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را و هر کس کاری نیک انجام دهد برای او در آن پاداشی نیک بیفزاییم که خداوند آمرزنده‌ای سپاس‌پذیر است» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref> و در [[روایات]] بر آن فراوان تأکید شده<ref>بصائر الدرجات، ص۳۸۴ ـ ۳۸۵؛ کامل الزیارات، ص۳۵۶؛ علل الشرائع، ج۱، ص۱۴۱؛ وسائل الشیعة، ج۲۴، ص۲۹۹؛ مستدرک الوسائل، ج۱، ص۱۵۱.</ref> و بلکه اساس و پایه [[اسلام]] برشمرده شده<ref>وسائل الشیعة، ج۱۵، ص۱۸۴</ref> و [[دینداری]] و [[ایمان]]، بدان منوط گردیده است. <ref>بحار الأنوار، ج۶۶، ص۲۴۱.</ref> و در برخی روایات، [[ولایت اهل بیت]] {{عم}} در کنار [[نماز]] و [[روزه]] و [[زکات]] و [[حج]] از [[ارکان اسلام]] و بلکه مهمترین رکن آن تلقّی شده است<ref>وسائل الشیعة، ج۱، ص۱۸.</ref>. | |||
مراد از محبّت اهل بیت {{عم}} ـ که روایات بر آن تأکید کرده‌اند ـ پذیرش امامت و ولایت امامان {{عم}} و [[تسلیم]] در برابر آنان و [[تصدیق]] و [[تبعیّت]] از ایشان در [[رفتار]] و گفتار و قراردادن آنان در جایگاهی است که [[خدای متعال]] برای آنان قرار داده است. از اینرو، مقدّم داشتن دیگران بر آنان در این قلمرو، در واقع خروج از دایره محبّت محسوب میشود<ref>الشهاب الثاقب، ص۱۴۴.</ref>. | |||
این همه تأکید و اهتمام به مسئله تولّی در متون دینی برای این است که [[محبّت به اهل بیت]] {{عم}} و پذیرش ولایت ایشان در واقع، محبّت به [[خدا]] و [[پیامبر خدا]] {{صل}} و قبول [[ولایت خدا]] و [[رسول]] او است. چنانکه [[دشمنی]] با آنان، دشمنی با خدا و رسول و [[انکار]] [[ولایت]] ایشان، انکار ولایت خدا و رسول و دخول در [[ولایت شیطان]] است<ref>بحار الانوار، ج۲۷، ص۸۸ و ۱۳۶.</ref>. از عنوان تولّی به مناسبت در باب [[طهارت]] و [[صلات]] [[سخن]] رفته است. | |||
تولّی همراه تبرّی ـ که مفهوم متضاد و مخالف آن است ـ از [[واجبات]]<ref>بدایع الکلام، ص۲۶۴؛ مرآة العقول، ج۸، ص۲۵۹؛ وسائل الشیعة، ج۱۶، ص۱۷۶؛ التعلیقة علی المکاسب، ج۱، ص۲۳۲.</ref> و بلکه مهمترین رکن [[اسلام]]<ref>الحدائق الناضرة، ج۱۸، ص۴۲۳.</ref> و تحققبخش [[ایمان]] است<ref>البیان، ص۲۴۱.</ref> و از اموری است که به محتضر و میّت، تلقین میشود<ref>کشف الغطاء، ج۲، ص۲۵۱ و ۲۸۹.</ref>.<ref>[[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۲، صفحه ۶۶۷-۶۶۸.</ref> | |||
تولّی همراه تبرّی ـ که مفهوم متضاد و مخالف آن است ـ از [[واجبات]] <ref>بدایع الکلام، | |||
== منابع == | == منابع == | ||