تبری در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
(←مقدمه) |
|||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
«[[تبری]]»، [[بیزاری جستن از دشمنان]] [[خدا]] | «[[تبری]]»، [[بیزاری جستن از دشمنان]] [[خدا]] | ||
تبری اصطلاحی [[کلامی]] در برابر [[تولی]] از [[آموزه‌های اسلام]] به‌ویژه نزد [[شیعه امامیه]] است. این اصطلاح ریشه در [[قرآن کریم]] داشته و «[[برائت]]» نام یکی از [[سوره‌های قرآن]] است. [[تبری از دشمنان]] خدا که | تبری اصطلاحی [[کلامی]] در برابر [[تولی]] از [[آموزه‌های اسلام]] به‌ویژه نزد [[شیعه امامیه]] است. این اصطلاح ریشه در [[قرآن کریم]] داشته و «[[برائت]]» نام یکی از [[سوره‌های قرآن]] است. [[تبری از دشمنان]] خدا که عبارت‌اند از [[مشرکان]]، [[کافران]] و منکران امامت و ولایت ائمه {{عم}} [[واجب]] است. تبری یکی از روش‌های برخورد با دشمن و حالت [[سیاسی]] [[اجتماعی]] در عرف مذهبی تلقی می‌شود که می‌توان آن را با چند تعبیر زیر [[تفسیر]] کرد: | ||
# [[دشمنی]] در [[قلب]] و عمل؛ | # [[دشمنی]] در [[قلب]] و عمل؛ | ||
# [[احساس]] [[کینه]] [[قلبی]]؛ | # [[احساس]] [[کینه]] [[قلبی]]؛ | ||