خلافت پیامبر خاتم در نگاه اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

مطابق نظر [[اهل سنت]]، کارکرد خلیفه بیرون از اجرای مقررات دینی نیست؛ اما عدم لحاظ [[عصمت]]، راه را برای اشتباهات بسیاری گشود مصلحت اندیشی‌های صحابه، به تدریج باب عدول از سنت دینی [[پیامبر]] را باز می‌کرد. بنی امیه که دشمنی آنان با [[پیامبر]] سابقه‌ای روشن و طولانی داشت از همان ابتدا در مراکز قدرت، داخل شدند. البته همین گروه از بنی امیه نیز جزو صحابه محسوب می‌شدند. به تدریج حکومت اسلامی به امپراتوری تبدیل شد و دیگر مردم انگیزه و رغبتی برای مراجعه به [[اهل بیت]] [[پیامبر]] نداشتند<ref>ر. ک. [[علی رضا امینی|امینی، علی رضا]]؛ [[محسن جوادی|جوادی، محسن]]، [[معارف اسلامی ج۲ (کتاب)|معارف اسلامی]]، ج۲، ص۹۸ - ۹۹.</ref>.

مسئله [[خلافت]] از دیدگاه اهل سنت، از متن [[دین]] بر می‌خیزد و ضرورتی [[دینی]] به شمار می‌رود؛ یعنی بر [[مسلمانان]] [[واجب]] است افراد [[شایسته]] را به [[زعامت سیاسی]] خود برگزینند و این، [[تکلیف]] و وظیفه‌ای [[شرعی]] است.

[[پیامبر]]{{صل}} [[جانشینی]] برای خود تعیین نکرد و [[لیاقت]] و [[عدالت]] را در این زمینه کافی می‌دانست. [[شناسایی]] [[اهل حل و عقد]] و شناساندن فرد شایسته به [[مردم]] برای [[بیعت]] عمومی با او، از دید آنان کافی است<ref>شرح عقائد نسفیه، نجم الدین ابو حفص عمر بن محمد نسفی، به شرح سعد الدین مسعود بن عمر تفتازانی، صص ۱۱۰و۲۱: {{عربی|... انّ الخلافة في جوهرها منصب سياسي و تنفيذي لتطبيق حدود الشريعة، و حفظ مصالح العباد و محاربة الاعدا، و لا يقع على عاتق هذا المنصب مسئوليته حفظ الدين او تفسير ما غمض من حقايقه، او تبيان حدوده و توضيح معالمه و غير ذلك من الامور المتعلقة بفهم الشريعة و تفهيمها}}.</ref>.