اطاعت اهل بیت از دیدگاه اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

== اطاعت اهل بیت در سایه حدیث ثقلین ==

{{همچنین|حدیث ثقلین}}

# [[فضل بن روزبهان اشعری]] ([[قرن دهم هجری]]): “قرار دادن اهل بیت در کنار [[قرآن]] بر [[وجوب]] [[تعظیم]] آنان و فراگرفتن علم از آنان و پیروی کردن از آنان در گفتار و [[کردار]] دلالت می‌کند، ولی [[نص]] در [[خلافت]] آنان پس از [[رسول خدا]] نیست<ref>ابطال نهج الباطل، ضمن دلائل الصدق، ج۲، ص۴۷۲- ۴۷۳.</ref>. یادآور می‌شویم، [[وجوب پیروی]] کردن از [[اهل بیت پیامبر]] در گفتار و [[رفتار]]، از جلوه‌های بارز [[امامت]] است.

# [[عبدالرؤوف مناوی]] (متوفای ۱۰۳۱): از این که [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرموده است: “من دو شیء گران‌بها (قرآن و عترت) را در میان شما باقی می‌گذارم”، و از این که فرموده است “آن دو تا وقتی در [[قیامت]] نزد حوض بر من وارد می‌شوند، از هم جدا نمی‌شوند”، به دست می‌آید که پیامبر {{صل}} [[امت]] خود را به رفتار نیکو نسبت به آن دو، و مقدم داشتن [[حق]] آن دو بر خود و تمسک نمودن به آن دو در امر [[دین]]، توصیه کرده است، اما کتاب الهی، بدان جهت که معدن [[علوم دینی]] و [[اسرار]] و حکمت‌های [[شرعی]] و گنج‌هایی از حقایق و دقایق است، و اما [[عترت]]؛ زیرا وقتی که عنصر [[پاک]] باشد در فهم دین کمک می‌کند، و [[پاکی]] عنصر به [[حُسن]] [[اخلاق]] می‌انجامد، و حُسن اخلاق صفای قلب و [[طهارت]] آن را در پی دارد<ref>فیض القدیر، ج۳، ص۱۸- ۱۹.</ref>. [[زرقانی مالکی]]<ref>شرح المواهب اللدنیة، ج۷، ص۵.</ref> (متوفای ۱۱۲۲ ه‍)؛ [[شهاب‌الدین خفاجی]]<ref>نسیم الریاض فی شرح الشفاء لقاضی عیاض، ج۳، ص۴۱۰.</ref> (متوفای ۱۰۶۹)؛ [[محمد مبین سندی]]<ref>دراسات اللبیب فی الأسوة الحسنة بالحبیب، ص۲۱۳- ۲۳۳.</ref> ([[قرن دوازدهم]]) و عالمانی دیگر نیز این مطلب را بیان کرده‌اند<ref>ر. ک: نفحات الأزهار، ج۲، ص۲۴۷- ۲۵۶.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت اهل بیت (کتاب)|امامت اهل بیت]]، ص ۱۶۴.</ref>