پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
'''سید روح‌الله موسوی خمینی''' (۱۲۸۱ ش، خمین - ۱۳۶۸ ش، [[تهران]]) مشهور به '''[[امام خمینی]]'''، [[رهبر]] انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ش و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، از نام‌آورترین [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] [[شیعه]] در قرن چهاردهم هجری است. او جز [[فقه]] و اصول در [[فلسفه]] [[اسلامی]] و عرفان نظری نیز صاحب نظر و دارای آثار متعددی بود که ''مصباح الهدایة إلی الخلافة و الولایة''، ''«آداب الصلاة»''، ''«کتاب البیع»''، ''«تحریر الوسیلة»'' و ''«[[ولایت فقیه (کتاب)|ولایت فقیه]]»'' از مهم‌ترین آنها به شمار می‌روند. در تمام [[عمر]] زندگی ساده و زاهدانه‌ای داشت. در دوران [[مرجعیت]] که ساکن [[نجف]] بود و نیز در ده سال آخر [[عمر]] که [[رهبر]] [[جمهوری اسلامی]] بود در جماران، در خانه‌ای محقر [[زندگی]] می‌کرد.
متکلمان امامیه جهت '''[[اثبات عصمت امام] ''' به دو گروه از ادله‌ عقلی و [[نقلی]] استناد کرده‌اند.
# ادله عقلی:
## [[قاعده لطف]]: [[علم]]، [[عصمت]] و سایر [[فضایل]] امام با استفاده از برهان لطف از زوایای مختلف [[اثبات]] شده است.
## برهان [[وجوب اطاعت از امام]]: اگر از امام [[خطا]] سرزند، مخالفت و [[انکار]] او [[واجب]] خواهد بود و این با [[دستور خداوند]] بر [[اطاعت]] از او مغایرت دارد: {{متن قرآن|أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ}}.
## [[برهان نقض غرض]]: [[هدف]] [[خداوند]] از [[نصب امام]] این است که [[مردم]] را به [[راه راست]] [[هدایت]] کند و او در مسیر [[تکامل]] و [[قرب به خداوند]]، [[پیشوایی]] [[خلق]] را بر عهده داشته باشد. حال اگر امکان [[اشتباه]] و [[نافرمانی]] در کارهای او راه داشته باشد چگونه می‌تواند [[وظیفه]] پیشوایی را انجام دهد و مردم را هدایت کند؛ پس [[امام]] باید [[معصوم]] باشد تا بتواند وظیفه خود را انجام دهد و هدف خداوند از [[نصب]] او حاصل گردد. اگر امام دارای [[مقام عصمت]] نباشد غرض [[الهی]] از نصب او حاصل نمی‌گردد و موجب نقض غرض در [[حکمت]] خداوندی می‌شود و نقض غرض در [[حکمت الهی]] غیر ممکن است.
## [[برهان تسلسل]]: اگر امام [[معصوم]] نباشد، [[تسلسل]] به وجود می‌آید و چون تسلسل ممتنع است، لاجرم معصوم نبودن امام نیز منتفی است. برخی از [[متکلمین]] در تحلیل این قضیۀ شرطی می‌افزایند تنها مقتضی بر [[وجوب نصب امام]]، [[اعتقاد]] به اصل خطاپذیری آحاد انسان‌هاست و هرگاه چنین چیزی در [[حقّ]] امام نیز ثابت شود، واجب است او نیز امام دیگری داشته باشد. پس یا باید به دام تسلسل افتاد که عقلاً ممتنع است یا بر وجود امامی [[معتقد]] بود که [[خطاناپذیر]] است و این همان [[امام]] اصلی است.
## [[برهان حفظ شریعت]]: [[امام]] که [[حافظ شریعت]] است باید حتما [[معصوم]] باشد و الا [[شریعت]] [[حفظ]] نمی‌شود. امام، حافظ شریعت است، (حافظ شریعت باید معصوم باشد)، پس [[واجب]] است امام، معصوم باشد.
## برهان لزوم اطمینان: امام می‌خواهد [[رضا]] و [[سخط]] ـ شریعت ـ را به ما برساند لذا اگر خطاکار باشد ما اطمینان به این مورد نداریم، پس باید معصوم باشد.
# [[ادله نقلی]]: ادله نقلی محض، مشتمل بر [[آیات]] و روایاتی است که بر عصمت امام دلالت می‌کنند.  
## [[آیات قرآن]]: برخی از آیاتی که بدان‌ها استدلال شده عبارت است از: [[آیه ابتلا]]؛ [[آیه اولی الامر]]؛ [[آیه صادقین]]؛ [[آیه تطهیر]] و غیره.
## [[روایات]]: متکلمان شیعه به روایات فراوانی جهت [[اثبات عصمت امامان]]{{ع}} استناد کرده‌اند که اهم آنها عبارت‌اند از: [[حدیث ثقلین]]؛ [[حدیث سفینه]]؛ [[حدیث امان]]؛


نهضت اسلامی او برعلیه رژیم [[سلطه]] در [[ایران]] بر اساس آموزه‌های [[حدیثی]] و [[فقهی]] [[ولایت فقیه|ولایت مطلقه فقیه]] بنا نهاد و این نظریه [[فقهی]] ـ [[سیاسی]] مبتنی بر باورهای [[شیعی]] را بسط و گسترش داد.
<div class="mainpage_box_more">[[اثبات عصمت امام|ادامه]]</div>
 
ایشان تحصیلات ابتدایی و [[علوم]] مقدماتی حوزه را در خمین آموخت. از سال ۱۲۹۸ عازم مدرسه سپهدار اراک شد و پس از یک سال و به دنبال [[هجرت]] آیت‌الله عبدالکریم حائری یزدی ([[زعیم]] وقت [[حوزه علمیه]] اراک) به [[قم]]، برای فراگیری تحصیلات تکمیلی [[حوزوی]] رهسپار حوزه علمیه قم شد. وی طی سال‌های طولانی در حوزه علمیه قم به [[تدریس]] چندین دوره [[فقه]]، اصول، [[فلسفه]] و [[عرفان]] و [[اخلاق اسلامی]] در مدرسه فیضیه، [[مسجد]] اعظم، مسجد محمدیه، مدرسه حاج ملاصادق، مسجد سلماسی و... همت گماشت و در حوزه علمیه نجف نیز قریب ۱۴ سال در [[مسجد]] شیخ اعظم [[انصاری]] معارف [[اهل بیت]] و سطح عالی [[فقه]] را [[تدریس]] نمود. در [[نجف]] برای نخستین بار مبانی نظری [[حکومت اسلامی]] را در سلسله درس‌های [[ولایت فقیه]] بازگو نمود.
 
[[امام خمینی]] با نوشتن کتاب [[کشف]] [[اسرار]]، به افشاگری علیه حکومت پهلوی پرداخت و با [[دفاع]] از [[اسلام]] و [[روحانیت]] به پاسخ‌گویی [[شبهات]] پرداخت. در همین کتاب ایده [[حکومت اسلامی]] و [[ضرورت]] تشکیل آن را مطرح کرد. [[سال]] بعد (اردیبهشت ۱۳۲۳ ه. ش.) نخستین [[بیانیه]] [[سیاسی]] [[امام خمینی]] با عنوان [[پیام]] به [[ملت]] [[ایران]]، [[دعوت]] به [[قیام]] برای [[خدا]] صادر شد که در آن آشکارا علمای [[اسلام]] و [[جامعه اسلامی]] را به [[قیام]] عمومی فرا خوانده بود.
 
بخش عمده [[مبارزات]] و فعالیت‌های سیاسی وی متعلق به پس از دوران [[زعامت]] آیت‌الله بروجردی است. از جمله وقایع این دوران می‌توان به [[مخالفت]] با لایحه انجمن‌های ایالتی و [[ولایتی]]، [[مخالفت]] با رفراندوم لوایح شش گانه، [[مخالفت]] با لایحه کاپیتولاسیون، [[اعتراض]] به فاجعه مدرسه فیضیه، دستگیری وی، واقعه ۱۵ خرداد، اعلام [[مرجعیت]] وی توسط تعدادی از [[علما]] و [[مراجع]]، [[آزادی]] از زندان، [[تبعید]] به [[ترکیه]]، [[تبعید]] به [[عراق]]، [[هجرت]] به فرانسه، بازگشت به [[ایران]] و [[پیروزی]] انقلاب اسلامی اشاره کرد.
 
<div class="mainpage_box_more">[[سید روح‌الله موسوی خمینی|ادامه]]</div>
۱۱۵٬۶۳۵

ویرایش