ابن فورک: تفاوت میان نسخه‌ها

از حوادث مهم [[زمان]] او اختلافاتی است که بین [[شیعه]] و [[سنی]] در [[اصفهان]] رخ داد. او در این ماجرا [[زندانی]] شد. <ref> تبیین کذب المفتری، ص۲۳۰.</ref> ابن فورک همچنین با [[افکار]] [[کرامیه]] مخالف بود؛ اما چون کرامیه از طرف [[حکومت]] [[حمایت]] می‌‌شد بر او سخت می‌‌گذشت؛ <ref> طبقات الشافعیة الکبری، ج ۴، ص۱۲۸.</ref> زیرا بارها به جلسات [[مناظره]] [[دعوت]] شد و به بحث پرداخت. <ref> تبیین کذب المفتری، ص۲۳۰.</ref> اصفهانی [[آزار]] بسیاری از کرامیه [[تحمل]] کرد و اتهاماتی بر او وارد می‌‌شد، ولی تبرئه گردید. <ref> طبقات الشافعیة الکبری، ج ۴، ص۱۲۸.</ref> او با آنکه در [[اصفهان]] در [[خدمت]] [[صاحب بن عباد]] بود و [[وزیر]] [[دیلمیان]] به او نظر خوبی داشت، ولی در [[شیراز]] به [[عضدالدوله دیلمی]] پیوست. <ref> تعلیقه انباه الرواة، ج ۳، ص۱۱۱.</ref> مدتی را در [[عراق]] اقامت گزید و سپس به [[ری]] رفت. [[کرامیه]] او را در [[مدرسه]] [[رجاء]] ری به [[مناظره]] خواندند. گرچه نتیجه مناظره معلوم نبود، [[حاکم نیشابوری]] و دیگر بزرگان آن عصر او را به [[نیشابور]] [[دعوت]] کردند. حاکم، [[خانه]] و مدرسه‌ای برای او ساخت و زمینه [[مهاجرت]] وی فراهم شد. <ref> تبیین کذب المفتری، ص۲۳۰.</ref> نیشابور که در آن [[روز]] مهد [[علم]] و [[فرهنگ]] بود، آموخته‌های او را گرفت و طالبان علم از او [[علم فقه]] و [[کلام]] آموخته و [[حدیث]] شنیدند. او باز از [[اتهام]] کرامیه مصون نماند و به پایان [[رسالت پیامبر]]{{صل}} متهم شد. از این [[متکلم]] مشهور، بالغ بر صد اثر در [[اصول دین]]، [[اصول فقه]] و [[معانی قرآن]] بر جای ماند. [[ابن فورک]] پس از آخرین مناظره که در [[شهر]] غزنه انجام داد، در راه بازگشت [[مسموم]] شد و در سال ۴۰۶ درگذشت. <ref>طبقات الشافعیة الکبری، ج ۴، ص۱۲۸ و ۱۳۰.</ref> برخی معتقدند وی به علت عقایدش به دست [[محمود غزنوی]] کشته شد. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۷، ص۲۱۶.</ref> جنازه او پس از [[مرگ]] در راه بازگشت از غزنه به نیشابور منتقل شد و در گورستان [[حیره]] آن شهر به خاک سپرده شد. <ref>تبیین کذب المفتری، ص۲۳۰.</ref>

== منابع ==