پرش به محتوا

بهشت حضرت آدم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
محل [[خلقت حضرت آدم]] همان بهشتی بود که در آن ساکن شد به دلیل خطاب {{متن قرآن|اسْكُنْ}}<ref>سوره بقره، آیه ۳۵.</ref> و اگر غیر از این بود باید از واژه {{عربی|"اُدخل"}} استفاده می‌‌کرد<ref>منشور جاوید، ج۱۱، ص ۷۸.</ref>. بعد از آنکه [[خدا]] آدم و [[حوا]] را خلق کرد فرمود: {{متن قرآن|وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ}}<ref>«و گفتیم: ای آدم! تو و همسرت در بهشت جای گیرید و از (نعمت‌های) آن، از هر جا خواهید فراوان بخورید اما به این درخت نزدیک نشوید که از ستمگران گردید» سوره بقره، آیه ۳۵.</ref>.
محل خلقت حضرت آدم همان بهشتی بود که در آن ساکن شد به دلیل خطاب {{متن قرآن|اسْكُنْ}}<ref>سوره بقره، آیه ۳۵.</ref> و اگر غیر از این بود باید از واژه {{عربی|"اُدخل"}} استفاده می‌‌کرد<ref>منشور جاوید، ج۱۱، ص ۷۸.</ref>. بعد از آنکه [[خدا]] آدم و [[حوا]] را خلق کرد فرمود: {{متن قرآن|وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ}}<ref>«و گفتیم: ای آدم! تو و همسرت در بهشت جای گیرید و از (نعمت‌های) آن، از هر جا خواهید فراوان بخورید اما به این درخت نزدیک نشوید که از ستمگران گردید» سوره بقره، آیه ۳۵.</ref>.


درباره بهشت آدم اقوال گوناگون است؛ [[علی]] {{ع}} آن را چنین توصیف می‌‌کند: خانه‌ای آرام، جای گاهی در [[امان]] با [[زندگی]] فراخ و پر نعیم<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱، ص۵.</ref>. از [[امام صادق]] {{ع}} نقل شده که بهشت آدم [[باغی]] از باغ‌های [[دنیا]] بود و همین ماه و [[خورشید]] که به ما می‌‌تابد بر آن می‌‌تابید و اگر از باغ‌های [[آخرت]] بود هرگز از آن [[اخراج]] نمی‌شد<ref>مصنفات [[شیخ مفید]]، ج۵، ص ۷۹.</ref> و گفته شده این [[بهشت]] نه بهشت جاودان [[آخرت]] بود که اشکال جاودان نبودن [[آدم]] در آن پیش آید و نه [[بهشت]] [[دنیایی]] و مادی که نیاز به قانون و [[امر و نهی]] و [[تکلیف]] داشته باشد<ref>المیزان، ج۸، ص ۳۸.</ref> بلکه بهشتی برزخی و آسمانی بود که برای آدم [[خلق]] شده بود<ref>المیزان، ج۸، ص ۳۸؛ بحارالانوار، ج۱۱، ص ۱۷۶.</ref> و منافاتی ندارد که بهشت مزبور در عین [[دنیوی]] بودن، برزخی باشد<ref>المیزان، ج۱، ص ۱۴۰.</ref>.  
درباره بهشت آدم اقوال گوناگون است؛ [[علی]] {{ع}} آن را چنین توصیف می‌‌کند: خانه‌ای آرام، جای گاهی در [[امان]] با [[زندگی]] فراخ و پر نعیم<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱، ص۵.</ref>. از [[امام صادق]] {{ع}} نقل شده که بهشت آدم [[باغی]] از باغ‌های [[دنیا]] بود و همین ماه و [[خورشید]] که به ما می‌‌تابد بر آن می‌‌تابید و اگر از باغ‌های [[آخرت]] بود هرگز از آن [[اخراج]] نمی‌شد<ref>مصنفات [[شیخ مفید]]، ج۵، ص ۷۹.</ref> و گفته شده این [[بهشت]] نه بهشت جاودان [[آخرت]] بود که اشکال جاودان نبودن [[آدم]] در آن پیش آید و نه [[بهشت]] [[دنیایی]] و مادی که نیاز به قانون و [[امر و نهی]] و [[تکلیف]] داشته باشد<ref>المیزان، ج۸، ص ۳۸.</ref> بلکه بهشتی برزخی و آسمانی بود که برای آدم [[خلق]] شده بود<ref>المیزان، ج۸، ص ۳۸؛ بحارالانوار، ج۱۱، ص ۱۷۶.</ref> و منافاتی ندارد که بهشت مزبور در عین [[دنیوی]] بودن، برزخی باشد<ref>المیزان، ج۱، ص ۱۴۰.</ref>.  
۱۱۱٬۹۷۱

ویرایش