نصب الهی امام در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

انتخاب خلیفه الهی بر عهده کیست؟ [[شیعه]] [[معتقد]] است [[حجت]] خداوندی بر روی [[زمین]] فقط و فقط باید از جانب [[حضرت حق]] تعیین شود و حتی [[حجت خداوند]] نیز اختیاری در تعیین حجت پس از خود ندارد<ref>{{متن حدیث|عَنْ عَمْرِو بْنِ الْأَشْعَثِ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ{{ع}} يَقُولُ وَ نَحْنُ عِنْدَهُ فِي الْبَيْتِ نَحْوٌ مِنْ عِشْرِينَ رَجُلًا فَأَقْبَلَ عَلَيْنَا وَ قَالَ لَعَلَّكُمْ تَرَوْنَ أَنَ هَذَا الْأَمْرَ فِي الْإِمَامَةِ إِلَى الرَّجُلِ مِنَّا يَضَعُهُ حَيْثُ يَشَاءُ وَ اللَّهِ إِنَّهُ لَعَهْدٌ مِنَ اللَّهِ نَزَلَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صإِلَى رِجَالٍ مُسَمَّيْنَ رَجُلٍ فَرَجُلٍ حَتَّى تَنْتَهِيَ إِلَى صَاحِبِهَا}}. نک: نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص۵۹؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۲۳، ص۷۵.</ref>، تا چه رسد به [[مردمان]] برجسته و [[مردم]] عادی. از ابتدای [[تاریخ]] [[خلقت]] نیز چنین بوده است و تمامی [[حجج الهی]] آشکارا بیان داشته‌اند که حجت پس از خود را [[خداوند]] تعیین کرده است و اینان فقط معرّف تعیین‌شده خداوندند. [[قرآن مجید]] هم در این موضوع با لحنی شدید می‌فرماید: {{متن قرآن|وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هَذَا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقَاءِ نَفْسِي إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ}}<ref>«و چون آیات روشن ما برای آنان خوانده شود کسانی که لقای ما را امید نمی‌برند می‌گویند: قرآن دیگری جز این بیاور یا آن را دگرگون کن! بگو: مرا نسزد که از پیش خود آن را دگرگون کنم. من جز از آنچه به من وحی می‌شود پیروی نمی‌کنم؛ بی‌گمان من اگر با پروردگارم نافرمانی کنم از عذاب روزی سترگ می‌هراسم» سوره یونس، آیه ۱۵.</ref>. [[خداوند]] در این [[آیه]] به صراحت بیان می‌دارد که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فقط پیام‌رسان [[وحی]] است و در این امر، از خود اختیاری ندارد.