توبه در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخهها
←توبهکاران محبوب خدایند
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
چنین توبهای آن چنان [[استوار]] است که دیگر پس از آن به [[توبه]] [[مجدد]] نیاز نمیافتد و از [[برکات]] آن، محو گذشته و تضمین [[سلامت]] [[انسان]] از معصیت در [[آینده]] است: «ای [[خداوند]] این توبه مرا آنگونه قرار ده که بعد از آن [[نیازمند]] توبه نشوم. توبهای که موجب زدودن [[گناهان]] گذشته من باشد و سبب درامان ماندن در باقی [[عمر]] از گناهکاری»<ref>نیایش سیویکم.</ref>.<ref>[[صدیقه بیات|بیات، صدیقه]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «توبه»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۵۵.</ref> | چنین توبهای آن چنان [[استوار]] است که دیگر پس از آن به [[توبه]] [[مجدد]] نیاز نمیافتد و از [[برکات]] آن، محو گذشته و تضمین [[سلامت]] [[انسان]] از معصیت در [[آینده]] است: «ای [[خداوند]] این توبه مرا آنگونه قرار ده که بعد از آن [[نیازمند]] توبه نشوم. توبهای که موجب زدودن [[گناهان]] گذشته من باشد و سبب درامان ماندن در باقی [[عمر]] از گناهکاری»<ref>نیایش سیویکم.</ref>.<ref>[[صدیقه بیات|بیات، صدیقه]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «توبه»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۵۵.</ref> | ||
== توبهکاران | == توبهکاران محبوب خدایند == | ||
به [[پیروی]] از آموزههای | به [[پیروی]] از آموزههای ارزشمند [[قرآن]] که بر محبت خدا نسبت به توبهکنندگان تأکید میکند - {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ}}<ref>«بیگمان خداوند توبه کاران و شستوشوکنندگان را دوست» سوره بقره، آیه ۲۲۲.</ref>؛ در [[صحیفه سجادیه]] نیز در موارد متعدد از این موضوع یاد شده است: «ای خداوند من، تو خود در کتاب محکمت گفتهای که توبه [[بندگان]] را میپذیری و گناهانشان را [[عفو]] میکنی و توبهکنندگان را [[دوست]] میداری، پس همچنان که [[وعده]] دادهای توبه من بپذیر و همچنان که برعهده گرفتهای از خطاهای من درگذر و آنسان که شرط کردهای [[محبت]] خود نصیب من ساز»<ref>نیایش سیویکم.</ref>. | ||
بهراستی چنین است و خداوند محبت خود را شامل حال توبهکاران مینماید؛ بلکه آنها را به مقامی بلند میرساند. همانطور که [[حرّ]] در صحرای [[کربلا]] توبهاش پذیرفته شد و نامش تا امروز هماره به [[سربلندی]] و [[افتخار]] برده میشود<ref>صدیقه بیات|بیات، صدیقه، دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «توبه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۱۵۶.</ref>. | بهراستی چنین است و خداوند محبت خود را شامل حال توبهکاران مینماید؛ بلکه آنها را به مقامی بلند میرساند. همانطور که [[حرّ]] در صحرای [[کربلا]] توبهاش پذیرفته شد و نامش تا امروز هماره به [[سربلندی]] و [[افتخار]] برده میشود<ref>صدیقه بیات|بیات، صدیقه، دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «توبه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۱۵۶.</ref>. |