توحید صفاتی در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سیدان (مقاله)| مقاله «توحید - سیدان»' به 'سیدان (مقاله)|مقاله «توحید»'
(←مقدمه) |
جز (جایگزینی متن - 'سیدان (مقاله)| مقاله «توحید - سیدان»' به 'سیدان (مقاله)|مقاله «توحید»') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
«توحید صفاتی» یعنی چنانکه [[باری تعالی]] در [[مقام]] ذات، یگانه و [[بی‌همتا]] است، صفات در کمالیه خود نیز یگانه و [[یکتا]] است و همانند و نظیری برای صفاتش نیست. [[امیرمؤمنان]]، علی{{ع}}، می‌فرماید: | «توحید صفاتی» یعنی چنانکه [[باری تعالی]] در [[مقام]] ذات، یگانه و [[بی‌همتا]] است، صفات در کمالیه خود نیز یگانه و [[یکتا]] است و همانند و نظیری برای صفاتش نیست. [[امیرمؤمنان]]، علی{{ع}}، می‌فرماید: | ||
{{متن حدیث|كُلُّ عَزِيزٍ غَيْرَهُ ذَلِيلٌ وَ كُلُّ قَوِيٍّ غَيْرَهُ ضَعِيفٌ وَ كُلُّ مَالِكٍ غَيْرَهُ مَمْلُوكٌ وَ كُلُّ عَالِمٍ غَيْرَهُ مُتَعَلِّمٌ وَ كُلُّ قَادِرٍ غَيْرَهُ يَقْدِرُ وَ يَعْجَزُ}}. هر [[عزتمندی]] غیر او [[ذلیل]] است و هر [[نیرومندی]] جز او [[ناتوان]] است و هر [[مالکی]] جز او مملوک است و هر عالمی جز او نوآموز است و هر [[توانایی]] جز او گاه توانا و گاه ناتوان است<ref>نهج البلاغه، خطبه ۶۵.</ref>. | {{متن حدیث|كُلُّ عَزِيزٍ غَيْرَهُ ذَلِيلٌ وَ كُلُّ قَوِيٍّ غَيْرَهُ ضَعِيفٌ وَ كُلُّ مَالِكٍ غَيْرَهُ مَمْلُوكٌ وَ كُلُّ عَالِمٍ غَيْرَهُ مُتَعَلِّمٌ وَ كُلُّ قَادِرٍ غَيْرَهُ يَقْدِرُ وَ يَعْجَزُ}}. هر [[عزتمندی]] غیر او [[ذلیل]] است و هر [[نیرومندی]] جز او [[ناتوان]] است و هر [[مالکی]] جز او مملوک است و هر عالمی جز او نوآموز است و هر [[توانایی]] جز او گاه توانا و گاه ناتوان است<ref>نهج البلاغه، خطبه ۶۵.</ref>. | ||
از این روایت استفاده می‌شود که [[اوصاف خدای تعالی]] تنها ویژه اویند و کسی در آنها با او [[شریک]] نیست. عالم و [[قادر]] و مالکی در عرض او نیست و همه به او عالم و مالک و قادرند. این سخن بدان معنا نیست که صفات و و [[کمالات]] همه اشیا صفات حقند و جز [[حق]] را مطلقاً هیچ صفت و کمالی نیست؛ زیرا [[وجدان]] و [[برهان]] دلالت می‌کند که اوصاف کمالی [[انسان]] مانند [[قدرت]] و [[حیات]] مربوط به خود او است؛ نه اینکه [[صفات خدا]] بوده باشد. به عبارت دیگر صفات و کمالات موجودات از [[خدا]] و به [[اراده]] اویند؛ هر چند [[صفات خداوند]] نیستند.<ref>[[سید جعفر سیدان|سیدان، سید جعفر]]، [[توحید - سیدان (مقاله)| مقاله | از این روایت استفاده می‌شود که [[اوصاف خدای تعالی]] تنها ویژه اویند و کسی در آنها با او [[شریک]] نیست. عالم و [[قادر]] و مالکی در عرض او نیست و همه به او عالم و مالک و قادرند. این سخن بدان معنا نیست که صفات و و [[کمالات]] همه اشیا صفات حقند و جز [[حق]] را مطلقاً هیچ صفت و کمالی نیست؛ زیرا [[وجدان]] و [[برهان]] دلالت می‌کند که اوصاف کمالی [[انسان]] مانند [[قدرت]] و [[حیات]] مربوط به خود او است؛ نه اینکه [[صفات خدا]] بوده باشد. به عبارت دیگر صفات و کمالات موجودات از [[خدا]] و به [[اراده]] اویند؛ هر چند [[صفات خداوند]] نیستند.<ref>[[سید جعفر سیدان|سیدان، سید جعفر]]، [[توحید - سیدان (مقاله)|مقاله «توحید»]]، [[دانشنامه امام علی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۲]] ص ۵۰.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1368100.jpg|22px]] [[سید جعفر سیدان|سیدان، سید جعفر]]، [[توحید - سیدان (مقاله)| مقاله | # [[پرونده:1368100.jpg|22px]] [[سید جعفر سیدان|سیدان، سید جعفر]]، [[توحید - سیدان (مقاله)|مقاله «توحید»]]، [[دانشنامه امام علی ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۲''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||