پرش به محتوا

سلمة بن فضل ابرش انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط =  | عنوان مدخل  =  | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط =  | عنوان مدخل  =  | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
سلمة بن فضل ابرش انصاری را منتسب به [[بنی کنده]]<ref> ابن حبان، الثقات، ج۸، ص۲۸۷.</ref> و از موایان [[انصار]] گفته‌اند.<ref> بخاری، التاریخ الکبیر، ج۴، ص۸۴؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۵.</ref> کنیه‌اش «ابوعبدالله» و [[قاضی]] [[شهر]] [[ری]] بود. <ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۵؛ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۹، ص۴۹.</ref> وی از [[محدثین طبقة نهم]]<ref> ابن حجر، تقریب التهذیب، ج۱، ص۳۷۸.</ref> و از شاگردان [[محمد بن اسحاق]] به شمار می‌‌رفت که در کنار [[نقل روایت]] از او، [[احادیث]] «المبتدی» و «[[مغازی]]» ([[تاریخ]] [[جنگ‌ها]] و روزگاران [[صدر اسلام]]) را نیز از او فرا گرفته است. سلمة بن فضل علاوه بر [[ابن اسحاق]]، از [[ابراهیم بن طهمان]]، [[حجاج بن أرطا]]، [[زکریا بن سلام عتبی]]، [[ابوخثیمه زهیر بن معاویه جعفی]]، [[سفیان ثوری]] و دیگران [[روایت]] نقل کرد و [[عبد الله بن عمر بن ابان کوفی]]، [[عثمان بن محمد بن ابی شیبة]]، [[محمد بن امیه ساوی]]، [[محمد بن عمرو زنیج]]، [[یحیی بن معین]] و جماعتی دیگر، ناقل روایت‌های او به شمار رفته‌اند.<ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۵-۳۰۶. نیز ر. ک. ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۹، ص۵۰؛ ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۱۶۹.</ref>  
سلمة بن فضل ابرش انصاری را منتسب به [[بنی‌کنده]]<ref> ابن حبان، الثقات، ج۸، ص۲۸۷.</ref> و از موایان [[انصار]] گفته‌اند.<ref> بخاری، التاریخ الکبیر، ج۴، ص۸۴؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۵.</ref> کنیه‌اش «ابوعبدالله» و [[قاضی]] [[شهر]] [[ری]] بود. <ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۵؛ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۹، ص۴۹.</ref> وی از [[محدثین طبقة نهم]]<ref> ابن حجر، تقریب التهذیب، ج۱، ص۳۷۸.</ref> و از شاگردان [[محمد بن اسحاق مدنی]]‌‌(صاحب مغازی)  به شمار می‌‌رفت که در کنار [[نقل روایت]] از او، [[احادیث]] «المبتدی» و «[[مغازی]]» ([[تاریخ]] [[جنگ‌ها]] و روزگاران [[صدر اسلام]]) را نیز از او فرا گرفته است. سلمة بن فضل علاوه بر [[ابن اسحاق]]، از [[ابراهیم بن طهمان]]، [[حجاج بن أرطا]]، [[زکریا بن سلام عتبی]]، [[ابوخثیمه زهیر بن معاویه جعفی]]، [[سفیان ثوری]] و دیگران [[روایت]] نقل کرد و [[عبد الله بن عمر بن ابان کوفی]]، [[عثمان بن محمد بن ابی شیبة]]، [[محمد بن امیه ساوی]]، [[محمد بن عمرو زنیج]]، [[یحیی بن معین]] و جماعتی دیگر، ناقل روایت‌های او به شمار رفته‌اند.<ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۵-۳۰۶. نیز ر. ک. ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۹، ص۵۰؛ ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۱۶۹.</ref>  


در [[وثاقت]] یا عدم وثاقت [[سلمه]] [[اختلاف]] است. [[یحیی بن معین]] او را فردی [[ثقه]] بیان کرده، آورده: «ما روایاتی را از او مکتوب نمودیم. او مردی [[زیرک]] بود و مغازی‌اش کامل‌ترین مغازی‌ها و هیچ کتابی در کتاب‌ها کامل‌تر از کتاب او نیست». <ref> ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۱۶۹؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۷.</ref> وی در [[نقلی]] دیگر، از او با عنوان [[معلم]] کتاب یاد کرده است. <ref> ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۱۶۹؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۷.</ref> [[عباس الدوری]] هم به نقل از یحیی بن مَعین آورده که «ما احادیثی از او ثبت کرده ایم و در وثاقت او جای [[نگرانی]] نیست. او از کسانی بود که اظهار [[تشیع]] می‌‌کرد». <ref> یحیی بن معین، تاریخ ابن معین، ج۲، ص۲۸۰. هسنجانی هم به نقل از یحیی بن معین آورده که: از جریر شنیدم که می‌‌گفت: از بغداد تا خراسان احدی استوارتر از سلمه بن الفضل در روایات ابن اسحاق نیست. (ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۱۶۹؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۷) از ابراهیم بن موسی هم نقل شده که تمجید از شخصیت سلمة بن فضل گفته که احادیثش را بیش از یک بار شنیده است وی سپس ابوزرعه را متهم به دورغ گویی کرده، آورده او به دروغ سخنانی علیه سلمة بن فضل بر زبان جاری کرده است. (المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۷))</ref> [[سلمة بن فضل]]، در کتاب [[ابن سعد]] نیز، فردی [[ثقه]] و [[صدوق]] معرفی شده است.<ref> ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۲۶۷. ابن سعد در ادامه از او به عنوان معلم و متواضع‌ترین مردم در نماز یاد کرده است.</ref> همچنین سلمة بن فضل در طریق [[روایات]] [[شیخ مفید]]<ref> شیخ مفید، الامالی، ص۷۰.</ref> و [[شیخ طوسی]]<ref> شیخ طوسی، الامالی، ص۵۸۱-۵۸۲.</ref> قرار گرفته و [[ابوداوود سجستانی|ابوداوود]] و [[ترمذی]] و [[ابن ماجه]] در «التفسیر» از او [[روایت]] نقل کرده‌اند. <ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۹.</ref>  
در [[وثاقت]] یا عدم وثاقت [[سلمه]] [[اختلاف]] است. [[یحیی بن معین]] او را فردی [[ثقه]] بیان کرده، آورده: «ما روایاتی را از او مکتوب نمودیم. او مردی [[زیرک]] بود و مغازی‌اش کامل‌ترین مغازی‌ها و هیچ کتابی در کتاب‌ها کامل‌تر از کتاب او نیست». <ref> ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۱۶۹؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۷.</ref> وی در [[نقلی]] دیگر، از او با عنوان [[معلم]] کتاب یاد کرده است. <ref> ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۱۶۹؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۷.</ref> [[عباس الدوری]] هم به نقل از یحیی بن مَعین آورده که «ما احادیثی از او ثبت کرده ایم و در وثاقت او جای [[نگرانی]] نیست. او از کسانی بود که اظهار [[تشیع]] می‌‌کرد». <ref> یحیی بن معین، تاریخ ابن معین، ج۲، ص۲۸۰. هسنجانی هم به نقل از یحیی بن معین آورده که: از جریر شنیدم که می‌‌گفت: از بغداد تا خراسان احدی استوارتر از سلمه بن الفضل در روایات ابن اسحاق نیست. (ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۱۶۹؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۷) از ابراهیم بن موسی هم نقل شده که تمجید از شخصیت سلمة بن فضل گفته که احادیثش را بیش از یک بار شنیده است وی سپس ابوزرعه را متهم به دورغ گویی کرده، آورده او به دروغ سخنانی علیه سلمة بن فضل بر زبان جاری کرده است. (المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۷))</ref> [[سلمة بن فضل]]، در کتاب [[ابن سعد]] نیز، فردی [[ثقه]] و [[صدوق]] معرفی شده است.<ref> ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۲۶۷. ابن سعد در ادامه از او به عنوان معلم و متواضع‌ترین مردم در نماز یاد کرده است.</ref> همچنین سلمة بن فضل در طریق [[روایات]] [[شیخ مفید]]<ref> شیخ مفید، الامالی، ص۷۰.</ref> و [[شیخ طوسی]]<ref> شیخ طوسی، الامالی، ص۵۸۱-۵۸۲.</ref> قرار گرفته و [[ابوداوود سجستانی|ابوداوود]] و [[ترمذی]] و [[ابن ماجه]] در «التفسیر» از او [[روایت]] نقل کرده‌اند. <ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۳۰۹.</ref>  
۲۱۸٬۱۲۲

ویرایش