←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[امام علی]] {{ع}}: چون [[خدای سبحان]] این [[آیه]] را نازل کرد: | [[امام علی]] {{ع}}: چون [[خدای سبحان]] این [[آیه]] را نازل کرد: {{متن قرآن|الم أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ}}<ref>«آیا مردم پنداشته‌اند همان بگویند ایمان آورده‌ایم وانهاده می‌شوند و آنان را نمی‌آزمایند؟» سوره عنکبوت، آیه ۲.</ref>، دانستم که تا [[پیامبر خدا]] میان ماست، [[فتنه]] و آزمونی بر ما نازل نمی‌شود. گفتم: ای [[پیامبر خدا]]! این فتنه‌ای که خداوند تو را از آن آگاهانیده چیست؟ فرمود: "ای [[علی]]! [[امت]] من پس از من [[امتحان]] می‌شوند". گفتم: ای [[پیامبر خدا]]! مگر روز [[احد]] که برخی از [[مسلمانان]] به [[شهادت]] رسیدند و [[شهادت]] نصیب من نشد و این بر من دشوار بود، به من نفرمودی که: "مژده باد بر تو، که [[شهادت]] از پی توست"؟ به من فرمود: "آری، چنین است، و آن گاه [[صبر]] تو چگونه خواهد بود؟". گفتم:ای [[پیامبر خدا]]! این از جاهای [[صبر]] نیست، بلکه از موارد مژده و [[سپاس]] است<ref>{{متن حدیث|الإمام علی {{ع}}: لَمَّا أَنْزَلَ اَللَّهُ سُبْحَانَهُ قَوْلَهُ: {{متن قرآن|الم أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ}} عَلِمْتُ أَنَّ اَلْفِتْنَةَ لاَ تَنْزِلُ بِنَا وَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بَيْنَ أَظْهُرِنَا فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَا هَذِهِ اَلْفِتْنَةُ اَلَّتِي أَخْبَرَكَ اَللَّهُ بِهَا فَقَالَ يَا عَلِيُّ إِنَّ أُمَّتِي سَيُفْتَنُونَ مِنْ بَعْدِي فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَ وَ لَيْسَ قَدْ قُلْتَ لِي يَوْمَ أُحُدٍ حَيْثُ اُسْتُشْهِدَ مَنِ اُسْتُشْهِدَ مِنَ اَلْمُسْلِمِينَ وَ حِيزَتْ عَنِّي اَلشَّهَادَةُ فَشَقَّ ذَلِكَ عَلَيَّ فَقُلْتَ لِي أَبْشِرْ فَإِنَّ اَلشَّهَادَةَ مِنْ وَرَائِكَ فَقَالَ لِي إِنَّ ذَلِكَ لَكَذَلِكَ فَكَيْفَ صَبْرُكَ إِذاً فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ لَيْسَ هَذَا مِنْ مَوَاطِنِ اَلصَّبْرِ وَ لَكِنْ مِنْ مَوَاطِنِ اَلْبُشْرَى وَ اَلشُّكْرِ }}؛ (نهج البلاغة، خطبه ۱۵۶).</ref>. | ||
[[پیامبر خدا]] به [[علی]] {{ع}} فرمود: "تو مردی هستی که [[خلافت]] خواهی یافت و تو کشته خواهی شد و این از [[خون]] آن (اشاره به [[محاسن]] و سر وی) رنگین خواهد شد"<ref>{{متن حدیث|حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبَّاسِ بْنِ الْأَخْرَمِ الْأَصْبَهَانِيُّ، ثنا عَبَّادُ بْنُ يَعْقُوبَ، ثنا عَلِيُّ بْنُ هَاشِمٍ، ثنا نَاصِحٌ، عَنْ سِمَاكٍ، عَنْ جَابِرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِعَلِيٍّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ: «إِنَّكَ امْرُؤٌ مُسْتَخْلَفٌ وَإِنَّكَ مَقْتُولٌ وَهَذِهِ مَخْضُوبَةٌ مِنْ هَذِهِ» لِحْيَتُهُ مِنْ رَأْسِهِ}}؛ الطبرانی؛ المعجم الکبیر، ج ۲، ص ۲۴۷، ح ۲۰۳۸.</ref>. | |||
[[پیامبر]] {{صل}} را دیدم که [[علی]] را در بر گرفت و بوسید، در حالی که می‌گفت: "پدرم فدای تنهای [[شهید]]! پدرم فدای تنهای [[شهید]]!"<ref>مسند أبی یعلی، ج ۴، ص ۳۱۸، ح ۴۵۵۸.</ref>. | |||
[[امام علی]] {{ع}}: [[پیامبر خدا]] فرمود: "ای [[علی]]! می‌دانی [[بدبخت‌ترین]] پیشینیان کیست؟". گفتم: [[خدا]] و رسولش داناترند. فرمود: "پی کننده شتر [[صالح]]". [سپس] فرمود: "می‌دانی بدتر از او کیست؟" و یک بار فرمود: "بدبخت‌ترینِ آخرین (آیندگان) کیست؟". گفتم: [[خدا]] و رسولش داناترند. فرمود: "کشنده تو"<ref>{{متن حدیث|الإمام علی {{ع}}: | [[امام علی]] {{ع}}: [[پیامبر خدا]] فرمود: "ای [[علی]]! می‌دانی [[بدبخت‌ترین]] پیشینیان کیست؟". گفتم: [[خدا]] و رسولش داناترند. فرمود: "پی کننده شتر [[صالح]]". [سپس] فرمود: "می‌دانی بدتر از او کیست؟" و یک بار فرمود: "بدبخت‌ترینِ آخرین (آیندگان) کیست؟". گفتم: [[خدا]] و رسولش داناترند. فرمود: "کشنده تو"<ref>{{متن حدیث|الإمام علی {{ع}}:قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: يَا عَلِيُّ، تَدْرِي مَنْ أَشْقَى اَلْأَوَّلِينَ قُلْتُ اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ. قَالَ: عَاقِرُ اَلنَّاقَةِ . [ثُمَّ قَالَ:] تَدْرِي - مَنْ شَرٌّ - وَ قَالَ مَرَّةً: مَنْ أَشْقَى - اَلْآخِرِينَ قُلْتُ: اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ. قَالَ: قَاتِلُكَ (فضائل الصحابة، ابن حنبل، ج ۲، ص ۵۶۶، ح ۹۵۳).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۵۵۶.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||