شامیان: تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع مرتبط =  

| مداخل مرتبط = [[شامیان در حدیث]] - [[شامیان در کلام اسلامی]]

| پرسش مرتبط  = شامیان (پرسش)

'''شامیان''' [[مردم]] [[شام]]. [[شام]] نام منطقه‌ای بود در [[غرب]] [[عراق]] که شامل [[سوریه]]، لبنان، [[اردن]] و [[فلسطین]] می‌شد. [[معاویه]] از زمان [[خلافت]] [[عمر]] استاندار آن منطقه بود و پس از به [[خلافت]] رسیدن [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} نیز در آنجا ماند و زیر بار [[حکومت]] آن [[حضرت]] نرفت و بر ضدّ آن [[حضرت]] و [[حکومت]] مشروعش، جنگ‌های [[صفین]] و فتنه‌های بسیاری برانگیخت<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۲۸.</ref>

* [[مردم]] [[شام]] تحت تأثیر [[تبلیغات]] و القاءات [[معاویه]]، و به [[دلیل]] دور بودن از مرکزیّت اصلی [[اسلام]]، در موضع [[خصومت]] با [[امام علی|علی]] و [[آل علی]] {{ع}} و [[اهل بیت]] قرار داشتند. بین [[مردم]] [[شام]] و [[عراق]] نیز از دیرباز [[خصومت]] بود و [[معاویه]] از این مسأله در تحریک [[مردم]] آن دیار علیه [[امام]] سود می‌جست. البته از [[شیعیان]] [[امام علی|علی]] {{ع}} هم در آن منطقه بودند و گاهی میان آنان و طرفداران [[معاویه]]، [[مجادلات]] و مباحثات درمی‌گرفت. در [[جنگ]] ۱۸ ماهۀ [[صفین]]، [[معاویه]] به‌طور عمده شامیان را به [[نبرد]] با [[سپاه]] [[امام علی]] {{ع}} می‌فرستاد. در [[نهج البلاغه]]، [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} شامیان را با این خصلت‌ها و اوصاف یاد کرده است: [[ستمگر]]، کوردل، سرگردان، روی‌گردان از [[حق]] و [[قرآن]] ([[خطبه ۱۲۵]])، هماهنگ در راه [[باطل]] و [[اطاعت]] از پیشوای [[باطل]] ([[خطبه ۲۵]])، جفاکاران [[طغیانگر]]، بردگانی [[فرومایه]]، گردآمدگانی از همه سوی و بی‌بهره از افتخارات [[مهاجران]] و [[انصار]] ([[خطبه ۲۳۸]]) نادانان و [[نافرمانان]] در برابر [[خدا]] ([[خطبه ۱۸۰]])، آمیزندگان [[حق]] به [[باطل]]، ناشنوایان و کورباطنان، [[فرمانبرداران]] مخلوق در راه [[معصیت]] [[خالق]]، [[دین]] به دنیافروشان ([[نامه]] ۳۳) و... آنان چشم و گوش بسته [[مطیع]] [[معاویه]] بودند. [[امام علی]] {{ع}} در اواخر [[عمر]] بارها [[مردم کوفه]] را برای [[نبرد]] با شامیان و دفع تجاوزاتشان فرامی‌خواند و از [[سستی]] [[سپاه]] خود در [[نبرد]] با آن [[گمراهان]] می‌نالید. در دوره‌های بعد نیز پیوسته از [[سپاه شام]] برای سرکوبی نهضت‌های مردمی یا [[ترساندن]] [[مردم]] از [[قیام]] بر ضدّ [[امویان]] استفاده می‌شد و [[لشکر]] [[شام]] [[رعب]] و [[وحشت]] از غارتگری و [[خونریزی]] در [[دل‌ها]] می‌آفرید<ref>ر. ک. فرهتگ عاشورا مدخل شام؛ ر. ک. «حزب علوی و حزب اموی» محسن حیدری. «تحلیل نیم قرن سیاست‍‌های تبلیغی امویان در شام» فهیمه فرهمندپور</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۲۸.</ref>

* [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]

[[رده:شامیان]]

[[رده:شامیان]]