ابراهیم ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها

== آشنایی اجمالی ==

[[ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن سعید بن هلال بن عاصم بن سعد بن مسعود ثقفی اصفهانی کوفی مدینی رقّی]] از [[نسل]] [[سعد بن مسعود]]، عموی مختار است که [[امام علی]] {{ع}} او را بر [[مدائن]] گماشته بود و در [[روز]] [[ساباط]]، [[امام حسن]] {{ع}} نیز بر وی وارد شد.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۹۰.</ref>[[تاریخ]] دقیق ولادت وی معلوم نیست اما از آنجا که از [[علی بن قادم]]<ref>الغارات، ص۱۹.</ref> و [[اسماعیل بن ابان]]<ref>الکافی، ج۲، ص۲۰۷.</ref> استماع [[حدیث]] کرده، باید ولادت وی پیش از سال ۲۰۰ه‍ باشد. ثقفی از [[عالمان]] [[زیدی]] [[مذهب]] [[کوفه]] بود که به [[امامیه]] گروید و در اواخر [[عمر]] به [[اصفهان]] کوچید. علت رفتن او از کوفه آن بود که وی کتابی به نام «المعرفه» نگاشته و در آن، [[فضایل]] [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} و مثالب مخالفانش را گرد آورده بود. [[کوفیان]] آن را بزرگ داشته و گویا چون بر جانش [[بیم]] داشتند، از او خواستند کوفه را ترک کند، ولی کتاب را با خود [[نبرد]]. [[ابواسحاق]] که بر خطرات [[آگاه]] بود و آنها را بر [[جان]] می‌‌خرید، از شهری که بیش از همه جا از [[تفکرات]] و [[باورهای شیعی]] دورتر باشد، جویا شد و چون اصفهان این گونه [[شهرت]] داشت، ثقفی برای [[ترویج]] [[عقاید شیعه]] و [[تدریس]] کتاب خود راهی این [[شهر]] شد. گروهی از علمای [[قم]] همچون [[احمد بن محمد بن خالد برقی]] پس از [[آگاهی]] از عزیمت وی، به اصفهان رفته و خواستار آمدنش به قم شدند اما ثقفی نپذیرفت.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۹۰ معجم الادباء، ج۱، ص۲۳۳.</ref> علاوه بر دو تن از اساتید و [[مشایخ]] وی که یاد شد، [[یونس بن عبید]]،<ref>میزان الاعتدال، ج۱، ص۶۲.</ref> [[هشام بن ابی‌هشام]]<ref>الجرح و التعدیل، ج۱، ص۱۲۷.</ref> و [[ابونعیم فضل بن دکین]]<ref>الانساب، ج۱، ص۵۱۱.</ref> هم از اساتید او به شمار می‌‌آیند.