پرش به محتوا

فضیلت زیارت امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۴: خط ۴:
[[ابو خدیجه]] از [[امام صادق]] {{ع}} نقل کرده است: همانا [[زیارت]] [[حسین]] {{ع}}، برترینِ [[اعمال]] است<ref>{{متن حدیث|إِنَّ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ {{ع}} أَفْضَلُ‏ مَا يَكُونُ‏ مِنَ‏ الْأَعْمَالِ‏}} (کامل الزیارات، ص۲۷۸، ح۴۳۶).</ref>.
[[ابو خدیجه]] از [[امام صادق]] {{ع}} نقل کرده است: همانا [[زیارت]] [[حسین]] {{ع}}، برترینِ [[اعمال]] است<ref>{{متن حدیث|إِنَّ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ {{ع}} أَفْضَلُ‏ مَا يَكُونُ‏ مِنَ‏ الْأَعْمَالِ‏}} (کامل الزیارات، ص۲۷۸، ح۴۳۶).</ref>.


[[ابان ازرق]] از مردی، از امام صادق {{ع}} نقل کرده است: از دوست‌داشتنی‌ترین اعمال در نزد [[خدای متعال]]، زیارت [[قبر حسین]] {{ع}} است<ref>{{متن حدیث|مِنْ أَحَبِّ‏ الْأَعْمَالِ‏ إِلَى‏ اللَّهِ‏ تَعَالَی زِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ‏}} (کامل الزیارات، ص۲۷۷، ح۴۳۴).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۳۹.</ref>
[[ابان ازرق]] از مردی، از امام صادق {{ع}} نقل کرده است: از دوست‌داشتنی‌ترین اعمال در نزد [[خدای متعال]]، زیارت [[قبر حسین]] {{ع}} است<ref>{{متن حدیث|مِنْ أَحَبِّ‏ الْأَعْمَالِ‏ إِلَى‏ اللَّهِ‏ تَعَالَی زِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ‏}} (کامل الزیارات، ص۲۷۷، ح۴۳۴).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۳۹.</ref>


== [[زائر]] او، مانند زائر خداست ==
== [[زائر]] او، مانند زائر خداست ==
[[حسین بن محمد قمی]] از [[امام رضا]] {{ع}} اینچنین نقل می‌کند: هر کس [[قبر]] ابا عبداللّه {{ع}} را کنار [[رود فرات]]، زیارت کند، گویی [[خدا]] را در بالای عرشش زیارت کرده است<ref>{{متن حدیث|مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}}- بِشَطِّ الْفُرَاتِ‏ كَمَنْ‏ زَارَ اللَّهَ‏ فَوْقَ عَرْشِهِ}} (تهذیب الأحکام، ج۶، ص۴۶، ح۹۸).</ref>.
[[حسین بن محمد قمی]] از [[امام رضا]] {{ع}} اینچنین نقل می‌کند: هر کس [[قبر]] ابا عبداللّه {{ع}} را کنار [[رود فرات]]، زیارت کند، گویی [[خدا]] را در بالای عرشش زیارت کرده است<ref>{{متن حدیث|مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}}- بِشَطِّ الْفُرَاتِ‏ كَمَنْ‏ زَارَ اللَّهَ‏ فَوْقَ عَرْشِهِ}} (تهذیب الأحکام، ج۶، ص۴۶، ح۹۸).</ref>.


از [[زید شحّام]] نقل است: به امام صادق {{ع}} گفتم: کسی که قبر حسین {{ع}} را زیارت کند، چه دارد؟ فرمود: «مانند کسی است که خدا را در عرشش زیارت کرده است». گفتم: کسی که یکی از شما را زیارت کند، چه دارد؟ فرمود: «مانند کسی است که [[پیامبر خدا]] {{صل}} را زیارت کرده است»<ref>{{متن حدیث|قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} مَا لِمَنْ‏ زَارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ‏{{ع}} قَالَ كَانَ كَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِي عَرْشِهِ قَالَ قُلْتُ مَا لِمَنْ زَارَ أَحَداً مِنْكُمْ قَالَ كَمَنْ زَارَ رَسُولَ اللَّهِ‏{{صل}}}} (کامل الزیارات، ص۲۷۸، ح۴۳۷).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۳۹.</ref>
از [[زید شحّام]] نقل است: به امام صادق {{ع}} گفتم: کسی که قبر حسین {{ع}} را زیارت کند، چه دارد؟ فرمود: «مانند کسی است که خدا را در عرشش زیارت کرده است». گفتم: کسی که یکی از شما را زیارت کند، چه دارد؟ فرمود: «مانند کسی است که [[پیامبر خدا]] {{صل}} را زیارت کرده است»<ref>{{متن حدیث|قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} مَا لِمَنْ‏ زَارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ‏{{ع}} قَالَ كَانَ كَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِي عَرْشِهِ قَالَ قُلْتُ مَا لِمَنْ زَارَ أَحَداً مِنْكُمْ قَالَ كَمَنْ زَارَ رَسُولَ اللَّهِ‏{{صل}}}} (کامل الزیارات، ص۲۷۸، ح۴۳۷).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۳۹.</ref>


== زائر او، مانند زائر پیامبر خدا {{صل}} است ==
== زائر او، مانند زائر پیامبر خدا {{صل}} است ==
[[ابو بصیر]] از امام صادق {{ع}} آورده است: بی‌تردید، زائر [[حسین بن علی]] {{ع}}، زائر پیامبر خدا {{صل}} است<ref>{{متن حدیث|إِنَّ‏ زَائِرَ الْحُسَيْنِ‏ بْنِ عَلِيٍّ {{ع}} زَائِرُ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}}}} (کامل الزیارات، ص۲۸۳، ح۴۵۲).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۴۰.</ref>
[[ابو بصیر]] از امام صادق {{ع}} آورده است: بی‌تردید، زائر [[حسین بن علی]] {{ع}}، زائر پیامبر خدا {{صل}} است<ref>{{متن حدیث|إِنَّ‏ زَائِرَ الْحُسَيْنِ‏ بْنِ عَلِيٍّ {{ع}} زَائِرُ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}}}} (کامل الزیارات، ص۲۸۳، ح۴۵۲).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۴۰.</ref>


== [[تکریم]] [[زائران]] او، توسّط [[فرشتگان]] ==
== [[تکریم]] [[زائران]] او، توسّط [[فرشتگان]] ==
[[ابان بن تغلب]] از امام صادق {{ع}} اینگونه نقل می‌کند: چهار هزار [[فرشته]]، نزد قبر حسین {{ع}} پریشان و غبار [[آلوده]]، تا [[روز قیامت]] بر او می‌گِریند. سالار آنان، فرشته‌ای به نام [[منصور]] است. زائری به زیارت حسین {{ع}} نمی‌آید، جز آنکه فرشتگان به استقبالش می‌روند، و زائری خداحافظی نمی‌کند، جز آنکه بدرقه‌اش می‌کنند، و [[بیمار]] نمی‌شود، مگر آنکه عیادتش می‌کنند، و نمی‌میرد، جز آنکه بر جنازه‌اش [[نماز]] می‌خوانند و پس از مرگش برای او [[آمرزش]] می‌طلبند<ref>{{متن حدیث|‏إِنَّ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَكٍ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ {{ع}} شُعْثٌ غُبْرٌ يَبْكُونَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ رَئِيسُهُمْ مَلَكٌ يُقَالُ لَهُ مَنْصُورٌ فَلَا يَزُورُهُ‏ زَائِرٌ إِلَّا اسْتَقْبَلُوهُ‏ وَ لَا يُوَدِّعُهُ مُوَدِّعٌ إِلَّا شَيَّعُوهُ وَ لَا مَرِضَ إِلَّا عَادُوهُ وَ لَا يَمُوتُ إِلَّا صَلَّوْا عَلَى جِنَازَتِهِ وَ اسْتَغْفَرُوا لَهُ بَعْدَ مَوْتِهِ}} (الکافی، ج۴، ص۵۸۱، ح۷؛ ثواب الأعمال، ص۱۱۳، ح۱۵).</ref>.
[[ابان بن تغلب]] از امام صادق {{ع}} اینگونه نقل می‌کند: چهار هزار [[فرشته]]، نزد قبر حسین {{ع}} پریشان و غبار [[آلوده]]، تا [[روز قیامت]] بر او می‌گِریند. سالار آنان، فرشته‌ای به نام [[منصور]] است. زائری به زیارت حسین {{ع}} نمی‌آید، جز آنکه فرشتگان به استقبالش می‌روند، و زائری خداحافظی نمی‌کند، جز آنکه بدرقه‌اش می‌کنند، و [[بیمار]] نمی‌شود، مگر آنکه عیادتش می‌کنند، و نمی‌میرد، جز آنکه بر جنازه‌اش [[نماز]] می‌خوانند و پس از مرگش برای او [[آمرزش]] می‌طلبند<ref>{{متن حدیث|‏إِنَّ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَكٍ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ {{ع}} شُعْثٌ غُبْرٌ يَبْكُونَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ رَئِيسُهُمْ مَلَكٌ يُقَالُ لَهُ مَنْصُورٌ فَلَا يَزُورُهُ‏ زَائِرٌ إِلَّا اسْتَقْبَلُوهُ‏ وَ لَا يُوَدِّعُهُ مُوَدِّعٌ إِلَّا شَيَّعُوهُ وَ لَا مَرِضَ إِلَّا عَادُوهُ وَ لَا يَمُوتُ إِلَّا صَلَّوْا عَلَى جِنَازَتِهِ وَ اسْتَغْفَرُوا لَهُ بَعْدَ مَوْتِهِ}} (الکافی، ج۴، ص۵۸۱، ح۷؛ ثواب الأعمال، ص۱۱۳، ح۱۵).</ref>.


[[صفوان بن مهران جمال]] از [[امام صادق]] {{ع}} نقل کرده است که: هر کس [[قبر حسین]] {{ع}} را برای [[خداوند]] عز و جل [[زیارت]] کند، [[جبرئیل]] و [[میکائیل]] و [[اسرافیل]] {{عم}}، او را بدرقه می‌کنند تا به خانه‌اش در آید<ref>{{متن حدیث|مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ {{ع}} وَ هُوَ يُرِيدُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ شَيَّعَهُ جَبْرَئِيلُ وَ مِيكَائِيلُ وَ إِسْرَافِيلُ حَتَّى‏ يُرَدَّ إِلَى‏ مَنْزِلِهِ‏}} (کامل الزیارات، ص۲۷۴، ح۴۲۷؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۲۰، ح۷).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۴۰.</ref>
[[صفوان بن مهران جمال]] از [[امام صادق]] {{ع}} نقل کرده است که: هر کس [[قبر حسین]] {{ع}} را برای [[خداوند]] عز و جل [[زیارت]] کند، [[جبرئیل]] و [[میکائیل]] و [[اسرافیل]] {{عم}}، او را بدرقه می‌کنند تا به خانه‌اش در آید<ref>{{متن حدیث|مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ {{ع}} وَ هُوَ يُرِيدُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ شَيَّعَهُ جَبْرَئِيلُ وَ مِيكَائِيلُ وَ إِسْرَافِيلُ حَتَّى‏ يُرَدَّ إِلَى‏ مَنْزِلِهِ‏}} (کامل الزیارات، ص۲۷۴، ح۴۲۷؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۲۰، ح۷).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۴۰.</ref>


== [[ثواب]] زیارت او، به حساب در نمی‌آید ==
== [[ثواب]] زیارت او، به حساب در نمی‌آید ==
خط ۲۵: خط ۲۵:
از زُراره نقل است که: به [[امام باقر]] {{ع}} گفتم: چه می‌گویی درباره کسی که با [[بیم]] و هراس، پدرت (یعنی [[امام حسین]] {{ع}}) را زیارت کند؟ فرمود: «[[خداوند]]، او را در [[روز]] هراس بزرگ ([[قیامت]])، ایمن می‌دارد و [[فرشتگان]]، با [[بشارت]]، با او رو به رو می‌شوند و به او گفته می‌شود: «مترس و [[غم]] مخور. این، روز [[رستگاری]] توست»<ref>{{متن حدیث|قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ {{ع}} مَا تَقُولُ فِيمَنْ زَارَ أَبَاكَ عَلَى خَوْفٍ قَالَ يُؤْمِنُهُ اللَّهُ يَوْمَ الْفَزَعِ الْأَكْبَرِ وَ تَلَقَّاهُ الْمَلَائِكَةُ بِالْبِشَارَةِ وَ يُقَالُ لَهُ لَا تَخَفْ‏ وَ لَا تَحْزَنْ‏ هَذَا يَوْمُكَ الَّذِي فِيهِ فَوْزُكَ}} (کامل الزیارات، ص۲۴۲، ح۳۵۹؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۰، ح۳۸).</ref>.
از زُراره نقل است که: به [[امام باقر]] {{ع}} گفتم: چه می‌گویی درباره کسی که با [[بیم]] و هراس، پدرت (یعنی [[امام حسین]] {{ع}}) را زیارت کند؟ فرمود: «[[خداوند]]، او را در [[روز]] هراس بزرگ ([[قیامت]])، ایمن می‌دارد و [[فرشتگان]]، با [[بشارت]]، با او رو به رو می‌شوند و به او گفته می‌شود: «مترس و [[غم]] مخور. این، روز [[رستگاری]] توست»<ref>{{متن حدیث|قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ {{ع}} مَا تَقُولُ فِيمَنْ زَارَ أَبَاكَ عَلَى خَوْفٍ قَالَ يُؤْمِنُهُ اللَّهُ يَوْمَ الْفَزَعِ الْأَكْبَرِ وَ تَلَقَّاهُ الْمَلَائِكَةُ بِالْبِشَارَةِ وَ يُقَالُ لَهُ لَا تَخَفْ‏ وَ لَا تَحْزَنْ‏ هَذَا يَوْمُكَ الَّذِي فِيهِ فَوْزُكَ}} (کامل الزیارات، ص۲۴۲، ح۳۵۹؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۰، ح۳۸).</ref>.


[[محمد بن مسلم]] نقل می‌کند: امام باقر {{ع}} به من فرمود: «آیا نزد [[قبر حسین]] {{ع}} می‌روی؟». گفتم: آری؛ اما با بیم و هراس. فرمود: «هر چه بیم و هراس [ـِ زیارت] بیشتر باشد، پاداشش هم به همان اندازه، بیشتر می‌شود و هر کس در راه زیارت بترسد، در روزی که [[مردم]] برای [[پروردگار]] جهانیان بر می‌خیزند، خداوند، از هراس [[روز قیامت]]، ایمنش می‌گردانَد و [[زائر]] [[حسین]] {{ع}} زیارتش را آمرزیده به پایان می‌برد و فرشتگان، بر او [[سلام]] می‌دهند و [[پیامبر]] {{صل}} به دیدارش می‌رود و برایش [[دعا]] می‌کند، و او با [[نعمت]] و فضل الهی و بدون این که چیز بدی به او برسد، به خانه‌اش باز می‌گردد و دنباله رو [[رضایت الهی]] می‌شود<ref>{{متن حدیث|قَالَ لِي هَلْ تَأْتِي قَبْرَ الْحُسَيْنِ {{ع}} قُلْتُ نَعَمْ عَلَى خَوْفٍ وَ وَجَلٍ فَقَالَ مَا كَانَ فِي هَذَا أَشَدَّ فَالثَّوَابُ‏ فِيهِ‏ عَلَى قَدْرِ الْخَوْفِ وَ مَنْ خَافَ فِي إِتْيَانِهِ آمَنَ اللَّهُ رَوْعَتَهُ يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ وَ انْصَرَفَ بِالْمَغْفِرَةِ وَ سَلَّمَتْ عَلَيْهِ الْمَلَائِكَةُ وَ زار [زَارَهُ‏] [وَ رَآهُ‏] النَّبِيُّ {{صل}} وَ مَا يَصْنَعُ وَ دَعَا لَهُ انْقَلَبَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُ سُوءٌ وَ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللَّهِ}} (کامل الزیارات، ص۲۴۴، ح۳۶۳؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱، ح۴۰).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۴۱.</ref>
[[محمد بن مسلم]] نقل می‌کند: امام باقر {{ع}} به من فرمود: «آیا نزد [[قبر حسین]] {{ع}} می‌روی؟». گفتم: آری؛ اما با بیم و هراس. فرمود: «هر چه بیم و هراس [ـِ زیارت] بیشتر باشد، پاداشش هم به همان اندازه، بیشتر می‌شود و هر کس در راه زیارت بترسد، در روزی که [[مردم]] برای [[پروردگار]] جهانیان بر می‌خیزند، خداوند، از هراس [[روز قیامت]]، ایمنش می‌گردانَد و [[زائر]] [[حسین]] {{ع}} زیارتش را آمرزیده به پایان می‌برد و فرشتگان، بر او [[سلام]] می‌دهند و [[پیامبر]] {{صل}} به دیدارش می‌رود و برایش [[دعا]] می‌کند، و او با [[نعمت]] و فضل الهی و بدون این که چیز بدی به او برسد، به خانه‌اش باز می‌گردد و دنباله رو [[رضایت الهی]] می‌شود<ref>{{متن حدیث|قَالَ لِي هَلْ تَأْتِي قَبْرَ الْحُسَيْنِ {{ع}} قُلْتُ نَعَمْ عَلَى خَوْفٍ وَ وَجَلٍ فَقَالَ مَا كَانَ فِي هَذَا أَشَدَّ فَالثَّوَابُ‏ فِيهِ‏ عَلَى قَدْرِ الْخَوْفِ وَ مَنْ خَافَ فِي إِتْيَانِهِ آمَنَ اللَّهُ رَوْعَتَهُ يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ وَ انْصَرَفَ بِالْمَغْفِرَةِ وَ سَلَّمَتْ عَلَيْهِ الْمَلَائِكَةُ وَ زار [زَارَهُ‏] [وَ رَآهُ‏] النَّبِيُّ {{صل}} وَ مَا يَصْنَعُ وَ دَعَا لَهُ انْقَلَبَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُ سُوءٌ وَ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللَّهِ}} (کامل الزیارات، ص۲۴۴، ح۳۶۳؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱، ح۴۰).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۴۱.</ref>


== [[ثواب]] [[زیارت امام حسین]] {{ع}} با [[مشقّت]] و ثواب کسی که در راه [[زیارت]] او بمیرد ==
== [[ثواب]] [[زیارت امام حسین]] {{ع}} با [[مشقّت]] و ثواب کسی که در راه [[زیارت]] او بمیرد ==
از [[عبداللّه بن نجار]] نقل شده است: [[امام صادق]] {{ع}} به من فرمود: «آیا برای زیارت [[حسین]] {{ع}} به کشتی سوار می‌شوید؟». گفتم: آری. فرمود: «آیا نمی‌دانی که اگر کشتی‌تان واژگون شود، ندایتان می‌دهند: هشیار، که [[پاکیزه]] شدید، و [[بهشت]]، گوارایتان باد!» <ref>{{متن حدیث|قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} تَزُورُونَ الْحُسَيْنَ {{ع}} وَ تَرْكَبُونَ السُّفُنَ فَقُلْتُ نَعَمْ قَالَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّهَا إِذَا انْكَفَتْ بِكُمْ نُودِيتُمْ أَلَا طِبْتُمْ‏ وَ طَابَتْ‏ لَكُمُ‏ الْجَنَّةُ}} (کامل الزیارات، ص۲۵۷، ح۳۸۷؛ فضل زیارة الحسین {{ع}}، ص۵۸، ح۳۸).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۴۲.</ref>
از [[عبداللّه بن نجار]] نقل شده است: [[امام صادق]] {{ع}} به من فرمود: «آیا برای زیارت [[حسین]] {{ع}} به کشتی سوار می‌شوید؟». گفتم: آری. فرمود: «آیا نمی‌دانی که اگر کشتی‌تان واژگون شود، ندایتان می‌دهند: هشیار، که [[پاکیزه]] شدید، و [[بهشت]]، گوارایتان باد!» <ref>{{متن حدیث|قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} تَزُورُونَ الْحُسَيْنَ {{ع}} وَ تَرْكَبُونَ السُّفُنَ فَقُلْتُ نَعَمْ قَالَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّهَا إِذَا انْكَفَتْ بِكُمْ نُودِيتُمْ أَلَا طِبْتُمْ‏ وَ طَابَتْ‏ لَكُمُ‏ الْجَنَّةُ}} (کامل الزیارات، ص۲۵۷، ح۳۸۷؛ فضل زیارة الحسین {{ع}}، ص۵۸، ح۳۸).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۴۲.</ref>


== [[پاداش]] پیاده به زیارت [[امام]] {{ع}} رفتن ==
== [[پاداش]] پیاده به زیارت [[امام]] {{ع}} رفتن ==
خط ۳۶: خط ۳۶:


== برابر با [[حج]] و [[عمره]] غیر [[واجب]] ==
== برابر با [[حج]] و [[عمره]] غیر [[واجب]] ==
[[هشام بن سالم]] از [[امام صادق]] نقل می‌کند: [[زیارت]] [[قبر حسین]] {{ع}}، [برابر با] یک حج است و [بلکه برابر با]حج و عمره‌ای است که پس از حَجَّة الإسلام، به جا آورده می‌شود<ref>{{متن حدیث|زِيَارَةُ قَبْرِ الْحُسَيْنِ {{ع}} حِجَّةٌ وَ مِنْ‏ بَعْدِ الْحِجَّةِ حِجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ مِنْ بَعْدِ حِجَّةِ الْإِسْلَامِ}} (کامل الزیارات، ص۲۹۸، ح۴۹۵؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۳۹، ح۵۹).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۵۹.</ref>
[[هشام بن سالم]] از [[امام صادق]] نقل می‌کند: [[زیارت]] [[قبر حسین]] {{ع}}، [برابر با] یک حج است و [بلکه برابر با]حج و عمره‌ای است که پس از حَجَّة الإسلام، به جا آورده می‌شود<ref>{{متن حدیث|زِيَارَةُ قَبْرِ الْحُسَيْنِ {{ع}} حِجَّةٌ وَ مِنْ‏ بَعْدِ الْحِجَّةِ حِجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ مِنْ بَعْدِ حِجَّةِ الْإِسْلَامِ}} (کامل الزیارات، ص۲۹۸، ح۴۹۵؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۳۹، ح۵۹).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۵۹.</ref>


== برابر با حج، برای کسی که حج گزاردن برایش میسّر نشده است ==
== برابر با حج، برای کسی که حج گزاردن برایش میسّر نشده است ==
[[عبداللّه بن عبید انباری]] نقل کرده است که: به امام صادق {{ع}} گفتم: فدایت شوم! این‌گونه نیست که هر سال بتوانم برای حج گزاردن، بیرون شوم. فرمود: «هنگامی که [[اراده]] حج داشتی و برایت میسّر نشد، نزد قبر حسین {{ع}} برو که حج، برایت نوشته می‌شود، و چون اراده عمره کردی و برایت میسّر نشد، نزد قبر حسین {{ع}} برو که عمره برایت نوشته می‌شود»<ref>{{متن حدیث|قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّهُ‏ لَيْسَ‏ كُلِّ سَنَةٍ يَتَهَيَّأُ لِي مَا أَخْرُجُ بِهِ إِلَى الْحَجِّ فَقَالَ إِذَا أَرَدْتَ الْحَجَّ وَ لَمْ يَتَهَيَّأْ لَكَ فَائْتِ قَبْرَ الْحُسَيْنِ {{ع}} فَإِنَّهَا تُكْتَبُ لَكَ حِجَّةٌ وَ إِذَا أَرَدْتَ الْعُمْرَةَ وَ لَمْ يَتَهَيَّأْ لَكَ فَأْتِ قَبْرَ الْحُسَيْنِ {{ع}} فَإِنَّهَا تُكْتَبُ لَكَ عُمْرَةٌ}} (کامل الزیارات، ص۲۹۴، ح۴۸۳).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۵۹.</ref>
[[عبداللّه بن عبید انباری]] نقل کرده است که: به امام صادق {{ع}} گفتم: فدایت شوم! این‌گونه نیست که هر سال بتوانم برای حج گزاردن، بیرون شوم. فرمود: «هنگامی که [[اراده]] حج داشتی و برایت میسّر نشد، نزد قبر حسین {{ع}} برو که حج، برایت نوشته می‌شود، و چون اراده عمره کردی و برایت میسّر نشد، نزد قبر حسین {{ع}} برو که عمره برایت نوشته می‌شود»<ref>{{متن حدیث|قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّهُ‏ لَيْسَ‏ كُلِّ سَنَةٍ يَتَهَيَّأُ لِي مَا أَخْرُجُ بِهِ إِلَى الْحَجِّ فَقَالَ إِذَا أَرَدْتَ الْحَجَّ وَ لَمْ يَتَهَيَّأْ لَكَ فَائْتِ قَبْرَ الْحُسَيْنِ {{ع}} فَإِنَّهَا تُكْتَبُ لَكَ حِجَّةٌ وَ إِذَا أَرَدْتَ الْعُمْرَةَ وَ لَمْ يَتَهَيَّأْ لَكَ فَأْتِ قَبْرَ الْحُسَيْنِ {{ع}} فَإِنَّهَا تُكْتَبُ لَكَ عُمْرَةٌ}} (کامل الزیارات، ص۲۹۴، ح۴۸۳).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۵۹.</ref>


== برابر با حجّی مقبول، همراه [[پیامبر]] {{صل}} ==
== برابر با حجّی مقبول، همراه [[پیامبر]] {{صل}} ==
[[فضیل بن یسار]] از [[امام باقر]] {{ع}} نقل کرده است: زیارت قبر حسین {{ع}} و زیارت [[قبر]] [[پیامبر خدا]] {{صل}} و زیارت قبرهای [[شهیدان]]، برابر با حجّی مقبول همراه پیامبر خدا {{صل}} است<ref>{{متن حدیث|زِيَارَةُ قَبْرِ الْحُسَيْنِ {{ع}} وَ زِيَارَةُ قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}} وَ زِيَارَةُ قُبُورِ الشُّهَدَاءِ تَعْدِلُ‏ حِجَّةً مَبْرُورَةً مَعَ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}}}} (کامل الزیارات، ص۲۹۳، ح۴۸۱).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۶۰.</ref>
[[فضیل بن یسار]] از [[امام باقر]] {{ع}} نقل کرده است: زیارت قبر حسین {{ع}} و زیارت [[قبر]] [[پیامبر خدا]] {{صل}} و زیارت قبرهای [[شهیدان]]، برابر با حجّی مقبول همراه پیامبر خدا {{صل}} است<ref>{{متن حدیث|زِيَارَةُ قَبْرِ الْحُسَيْنِ {{ع}} وَ زِيَارَةُ قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}} وَ زِيَارَةُ قُبُورِ الشُّهَدَاءِ تَعْدِلُ‏ حِجَّةً مَبْرُورَةً مَعَ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}}}} (کامل الزیارات، ص۲۹۳، ح۴۸۱).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۶۰.</ref>


== برابر با عمره‌ای مقبول ==
== برابر با عمره‌ای مقبول ==
از [[محمد بن سنان]] نقل شده است: شنیدم که [[امام رضا]] {{ع}} می‌فرماید: «زیارت قبر حسین {{ع}}، برابر با عمره‌ای مقبول و نیکوست»<ref>{{متن حدیث|سَمِعْتُ الرِّضَا {{ع}} يَقُولُ‏ زِيَارَةُ قَبْرِ الْحُسَيْنِ {{ع}} تَعْدِلُ‏ عُمْرَةً مَبْرُورَةً مَقْبُولَةً}} (ثواب الأعمال، ص۱۱۲، ح۱۰؛ کامل الزیارات، ص۲۹۱، ح۴۷۳ و، ص۲۹۲، ح۴۷۷).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۶۰.</ref>
از [[محمد بن سنان]] نقل شده است: شنیدم که [[امام رضا]] {{ع}} می‌فرماید: «زیارت قبر حسین {{ع}}، برابر با عمره‌ای مقبول و نیکوست»<ref>{{متن حدیث|سَمِعْتُ الرِّضَا {{ع}} يَقُولُ‏ زِيَارَةُ قَبْرِ الْحُسَيْنِ {{ع}} تَعْدِلُ‏ عُمْرَةً مَبْرُورَةً مَقْبُولَةً}} (ثواب الأعمال، ص۱۱۲، ح۱۰؛ کامل الزیارات، ص۲۹۱، ح۴۷۳ و، ص۲۹۲، ح۴۷۷).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۶۰.</ref>


== برابر با یک حج و عمره ==
== برابر با یک حج و عمره ==
[[ابوخلان کندی]] از امام صادق {{ع}} نقل کرده است: هر کس به زیارت [[قبر حسین]] {{ع}} بیاید، [[خداوند]]، برایش یک [[حج]] و [[عمره]] می‌نویسد<ref>{{متن حدیث|مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ {{ع}} كَتَبَ‏ اللَّهُ‏ لَهُ‏ حِجَّةً وَ عُمْرَةً}} (کامل الزیارات، ص۳۰۰، ح۵۰۰).</ref>.
[[ابوخلان کندی]] از امام صادق {{ع}} نقل کرده است: هر کس به زیارت [[قبر حسین]] {{ع}} بیاید، [[خداوند]]، برایش یک [[حج]] و [[عمره]] می‌نویسد<ref>{{متن حدیث|مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ {{ع}} كَتَبَ‏ اللَّهُ‏ لَهُ‏ حِجَّةً وَ عُمْرَةً}} (کامل الزیارات، ص۳۰۰، ح۵۰۰).</ref>.


از [[عیسی بن راشد]] نقل شده است: از [[امام صادق]] {{ع}} پرسیدم و گفتم: فدایت شوم! برای کسی که قبر حسین {{ع}} را [[زیارت]] کند و نزد او دو رکعت [[نماز]] بخواند، چیست؟ فرمود: «برایش یک حج و یک عمره، نوشته می‌شود». به [[امام]] {{ع}} گفتم: فدایت شوم! و این‌گونه است هر کس که نزد [[قبر]] امام [[واجب]] الإطاعه‌ای برود؟ فرمود: «و این‌گونه است هر کس که به [[زیارت قبر امام]] واجب الإطاعه‌ای برود»<ref>{{متن حدیث|سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا لِمَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ {{ع}} وَ صَلَّى عِنْدَهُ رَكْعَتَيْنِ قَالَ كُتِبَتْ لَهُ حِجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ قَالَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ- وَ كَذَلِكَ كُلُّ مَنْ أَتَى قَبْرَ إِمَامٍ‏ مُفْتَرَضٍ‏ طَاعَتُهُ‏ قَالَ وَ كَذَلِكَ كُلُّ مَنْ أَتَى قَبْرَ إِمَامٍ‏ مُفْتَرَضٍ‏ طَاعَتُهُ‏}} (کامل الزیارات، ص۳۰۱، ح۵۰۴).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۶۰.</ref>
از [[عیسی بن راشد]] نقل شده است: از [[امام صادق]] {{ع}} پرسیدم و گفتم: فدایت شوم! برای کسی که قبر حسین {{ع}} را [[زیارت]] کند و نزد او دو رکعت [[نماز]] بخواند، چیست؟ فرمود: «برایش یک حج و یک عمره، نوشته می‌شود». به [[امام]] {{ع}} گفتم: فدایت شوم! و این‌گونه است هر کس که نزد [[قبر]] امام [[واجب]] الإطاعه‌ای برود؟ فرمود: «و این‌گونه است هر کس که به [[زیارت قبر امام]] واجب الإطاعه‌ای برود»<ref>{{متن حدیث|سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا لِمَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ {{ع}} وَ صَلَّى عِنْدَهُ رَكْعَتَيْنِ قَالَ كُتِبَتْ لَهُ حِجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ قَالَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ- وَ كَذَلِكَ كُلُّ مَنْ أَتَى قَبْرَ إِمَامٍ‏ مُفْتَرَضٍ‏ طَاعَتُهُ‏ قَالَ وَ كَذَلِكَ كُلُّ مَنْ أَتَى قَبْرَ إِمَامٍ‏ مُفْتَرَضٍ‏ طَاعَتُهُ‏}} (کامل الزیارات، ص۳۰۱، ح۵۰۴).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۶۰.</ref>


== هر گامی در راه زیارت او، برابر با یک حج و عمره است ==
== هر گامی در راه زیارت او، برابر با یک حج و عمره است ==
[[بشیر دهان]] از امام صادق {{ع}} نقل کرده است: هر کس نزد قبر حسین {{ع}} بیاید و [[وضو]] بگیرد و از [[رود فرات]]، [[غسل]] کند، گامی بر نمی‌دارد و نمی‌گذارد، جز آنکه خداوند، در برابر آن، یک حج و یک عمره برایش می‌نویسد<ref>{{متن حدیث|مَنْ أَتَاهُ يَعْنِي الْحُسَيْنَ {{ع}} فَتَوَضَّأَ وَ اغْتَسَلَ‏ مِنَ‏ الْفُرَاتِ‏ لَمْ يَرْفَعْ قَدَماً وَ لَمْ يَضَعْ قَدَماً إِلَّا كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِذَلِكَ حَجَّةً وَ عُمْرَةً}} (تهذیب الأحکام، ج۶، ص۵۲، ح۱۲۴؛ کامل الزیارات، ص۳۴۵، ح۵۸۴).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۶۱.</ref>
[[بشیر دهان]] از امام صادق {{ع}} نقل کرده است: هر کس نزد قبر حسین {{ع}} بیاید و [[وضو]] بگیرد و از [[رود فرات]]، [[غسل]] کند، گامی بر نمی‌دارد و نمی‌گذارد، جز آنکه خداوند، در برابر آن، یک حج و یک عمره برایش می‌نویسد<ref>{{متن حدیث|مَنْ أَتَاهُ يَعْنِي الْحُسَيْنَ {{ع}} فَتَوَضَّأَ وَ اغْتَسَلَ‏ مِنَ‏ الْفُرَاتِ‏ لَمْ يَرْفَعْ قَدَماً وَ لَمْ يَضَعْ قَدَماً إِلَّا كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِذَلِكَ حَجَّةً وَ عُمْرَةً}} (تهذیب الأحکام، ج۶، ص۵۲، ح۱۲۴؛ کامل الزیارات، ص۳۴۵، ح۵۸۴).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۶۱.</ref>


== برابر با بیست حج ==
== برابر با بیست حج ==
در کتاب [[ثواب الأعمال (کتاب)|ثواب الأعمال]] به نقل از شهاب آمده است: امام صادق {{ع}} از من پرسید: «ای شهاب! چند حج گزارده‌ای؟». گفتم: نوزده حج. امام {{ع}} به من فرمود: «اگر تعداد آن را به بیست برسانی، [تازه] برایت، [ثوابی به اندازه] یک بار زیارت [[حسین]] {{ع}} نوشته می‌شود»<ref>{{متن حدیث|سَأَلَنِي فَقَالَ لِي يَا شِهَابُ كَمْ حَجَجْتَ مِنْ حِجَّةٍ قَالَ فَقُلْتُ تِسْعَةَ عَشَرَ قَالَ فَقَالَ لِي تُتِمُّهَا عِشْرِينَ‏ حِجَّةً يَكْتُبُ‏ اللَّهُ لَكَ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ {{ع}}‏}} (ثواب الأعمال، ص۱۱۸، ح۳۶).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۶۱.</ref>
در کتاب [[ثواب الأعمال (کتاب)|ثواب الأعمال]] به نقل از شهاب آمده است: امام صادق {{ع}} از من پرسید: «ای شهاب! چند حج گزارده‌ای؟». گفتم: نوزده حج. امام {{ع}} به من فرمود: «اگر تعداد آن را به بیست برسانی، [تازه] برایت، [ثوابی به اندازه] یک بار زیارت [[حسین]] {{ع}} نوشته می‌شود»<ref>{{متن حدیث|سَأَلَنِي فَقَالَ لِي يَا شِهَابُ كَمْ حَجَجْتَ مِنْ حِجَّةٍ قَالَ فَقُلْتُ تِسْعَةَ عَشَرَ قَالَ فَقَالَ لِي تُتِمُّهَا عِشْرِينَ‏ حِجَّةً يَكْتُبُ‏ اللَّهُ لَكَ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ {{ع}}‏}} (ثواب الأعمال، ص۱۱۸، ح۳۶).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۶۱.</ref>


== [[برتر]] از بیست [[حج]] و [[عمره]] ==
== [[برتر]] از بیست [[حج]] و [[عمره]] ==
[[زید شحام]] از [[امام صادق]] {{ع}} نقل می‌کند: [[زیارت]] [[قبر حسین]] {{ع}}، برابر با بیست حج و برتر از آن است، و نیز [برتر از] بیست عمره و بیست حج است<ref>{{متن حدیث|زِيَارَةُ قَبْرِ الْحُسَيْنِ {{ع}} تَعْدِلُ‏ عِشْرِينَ‏ حَجَّةً وَ أَفْضَلُ وَ مِنْ عِشْرِينَ عُمْرَةً وَ حَجَّةً}} (الکافی، ج۴، ص۵۸۰، ح۲؛ تهذیب الأحکام، ج۶، ص۴۷، ح۱۰۲).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۶۲.</ref>
[[زید شحام]] از [[امام صادق]] {{ع}} نقل می‌کند: [[زیارت]] [[قبر حسین]] {{ع}}، برابر با بیست حج و برتر از آن است، و نیز [برتر از] بیست عمره و بیست حج است<ref>{{متن حدیث|زِيَارَةُ قَبْرِ الْحُسَيْنِ {{ع}} تَعْدِلُ‏ عِشْرِينَ‏ حَجَّةً وَ أَفْضَلُ وَ مِنْ عِشْرِينَ عُمْرَةً وَ حَجَّةً}} (الکافی، ج۴، ص۵۸۰، ح۲؛ تهذیب الأحکام، ج۶، ص۴۷، ح۱۰۲).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۶۲.</ref>


== برابر با یکصد [[حجّ]] همراه [[پیامبر]] {{صل}} ==
== برابر با یکصد [[حجّ]] همراه [[پیامبر]] {{صل}} ==
[[صالح نیلی]] از امام صادق {{ع}} اینگونه نقل کرده است: هر کس با [[شناخت]] [[حقّ]] [[حسین]] {{ع}} نزد قبرش بیاید، مانند کسی است که یکصد حج با [[پیامبر خدا]] {{صل}} گزارده است<ref>{{متن حدیث|مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ {{ع}} عَارِفاً بِحَقِّهِ‏ كَانَ كَمَنْ حَجَّ مِائَةَ حِجَّةٍ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}}}} (ثواب الأعمال، ص۱۱۸، ح۳۸؛ کامل الزیارات، ص۳۰۴، ح۵۱۲).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۶۲.</ref>
[[صالح نیلی]] از امام صادق {{ع}} اینگونه نقل کرده است: هر کس با [[شناخت]] [[حقّ]] [[حسین]] {{ع}} نزد قبرش بیاید، مانند کسی است که یکصد حج با [[پیامبر خدا]] {{صل}} گزارده است<ref>{{متن حدیث|مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ {{ع}} عَارِفاً بِحَقِّهِ‏ كَانَ كَمَنْ حَجَّ مِائَةَ حِجَّةٍ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}}}} (ثواب الأعمال، ص۱۱۸، ح۳۸؛ کامل الزیارات، ص۳۰۴، ح۵۱۲).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۶۲.</ref>


== برابر با یکهزار حج و یکهزار عمره همراه پیامبر {{صل}} یا [[وصیّ]] پیامبر ==
== برابر با یکهزار حج و یکهزار عمره همراه پیامبر {{صل}} یا [[وصیّ]] پیامبر ==
خط ۷۴: خط ۷۴:


==== [[اختلاف]] کیفیت [[زیارت‌ها]] ====
==== [[اختلاف]] کیفیت [[زیارت‌ها]] ====
ممکن است بگوییم که اختلاف روایات، ناظر به اختلاف کیفیت زیارت‌هاست، بدین معنا که هر چه [[معرفت]] [[زائر]]، بیشتر باشد و [[آداب زیارت]] را بهتر رعایت کند و [[هدف]] آن را بیشتر تأمین نماید، طبعا [[زیارت]] او از کیفیت بهتری برخوردار خواهد بود و [[ارزش]] بیشتری دارد. بر این اساس، ممکن است که زیارت زائری، برابر با یک [[حج]]، ارزش‌گذاری شود و زیارت زائری دیگر، معادل ده حج، و زیارت فردی دیگر، یکصد حج و زیارت دیگری، یک‌هزار حج و همین‌طور تا بیش از یک‌هزار حج گزاردن.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۶۴.</ref>
ممکن است بگوییم که اختلاف روایات، ناظر به اختلاف کیفیت زیارت‌هاست، بدین معنا که هر چه [[معرفت]] [[زائر]]، بیشتر باشد و [[آداب زیارت]] را بهتر رعایت کند و [[هدف]] آن را بیشتر تأمین نماید، طبعا [[زیارت]] او از کیفیت بهتری برخوردار خواهد بود و [[ارزش]] بیشتری دارد. بر این اساس، ممکن است که زیارت زائری، برابر با یک [[حج]]، ارزش‌گذاری شود و زیارت زائری دیگر، معادل ده حج، و زیارت فردی دیگر، یکصد حج و زیارت دیگری، یک‌هزار حج و همین‌طور تا بیش از یک‌هزار حج گزاردن.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۶۴.</ref>


==== مفهوم عددی نداشتن اعداد ====
==== مفهوم عددی نداشتن اعداد ====
خط ۸۳: خط ۸۳:


==== موضوع سنجش ====
==== موضوع سنجش ====
نکته اول این که بی‌تردید، موضوع سنجش، در احادیثی که زیارت امام حسین {{ع}} را برتر از حج مطرح کرده‌اند، مقایسه میان حج [[واجب]] (حَجَّة الإسلام) و زیارت [[مستحب]] نیست؛ بلکه مقایسه میان [[حجّ]] مستحب و زیارت است. بدین جهت، در برخی احادیث، تصریح شده که زیارت امام حسین {{ع}}، نمی‌تواند جایگزین حَجة الإسلام شود؛ بلکه برای کسی که توان گزاردن حج را ندارد، زیارت وی، [[پاداش]] حج را دارد، تا هنگامی که توانِ گزاردنِ حج را پیدا کند. بنا بر این، مقصود از روایاتی که زیارت [[امام]] {{ع}}، را با فضیلت‌تر از حج دانسته‌اند، این است که پس از انجام دادن حج واجب، در شرایط ویژه‌ای - که توضیح خواهیم داد - زیارت ایشان از فضیلت بیشتری برخوردار است.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۶۵.</ref>
نکته اول این که بی‌تردید، موضوع سنجش، در احادیثی که زیارت امام حسین {{ع}} را برتر از حج مطرح کرده‌اند، مقایسه میان حج [[واجب]] (حَجَّة الإسلام) و زیارت [[مستحب]] نیست؛ بلکه مقایسه میان [[حجّ]] مستحب و زیارت است. بدین جهت، در برخی احادیث، تصریح شده که زیارت امام حسین {{ع}}، نمی‌تواند جایگزین حَجة الإسلام شود؛ بلکه برای کسی که توان گزاردن حج را ندارد، زیارت وی، [[پاداش]] حج را دارد، تا هنگامی که توانِ گزاردنِ حج را پیدا کند. بنا بر این، مقصود از روایاتی که زیارت [[امام]] {{ع}}، را با فضیلت‌تر از حج دانسته‌اند، این است که پس از انجام دادن حج واجب، در شرایط ویژه‌ای - که توضیح خواهیم داد - زیارت ایشان از فضیلت بیشتری برخوردار است.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۶۵.</ref>


==== توجه دادن به امور سرنوشت‌ساز اجتماعی ====
==== توجه دادن به امور سرنوشت‌ساز اجتماعی ====
دومین نکته در [[فهم]] احادیث یاد شده، این است که مقصود از آنها، کاستن از اهمّیت حج به مفهوم [[حقیقی]] آن نیست؛ زیرا اگر حج اهمّیت نداشته باشد، معیار قرار گرفتن آن برای ارزیابی ارزش‌های دیگر، بی‌معناست، همان طور که مقصود از احادیثی نیز که [[پاداش]] [[اصلاح]] میان [[زن]] و شوهر یا [[شکیبایی]] در برابر [[مصائب]] را یکهزار برابر [[پاداش شهید]] ارزیابی کرده‌اند، این نیست که [[مردم]] را از [[جهاد در راه خدا]]، [[دل]] سرد گرداند، تا به جای [[جهاد]]، به [[اصلاح امور]] [[خانوادگی]] مردم بپردارند و یا شکیبایی در مصائب را پیشه سازند؛ بلکه [[هدف]]، بیان اهمّیت [[پیشگیری]] از متلاشی شدن [[خانواده‌ها]]، و همچنین [[تشویق]] به [[مقاومت]] در برابر سختی‌هاست. بنا بر این، علّت مضاعف بودن پاداش، در اموری که بدان اشاره گردید، این است که از یک سو، ملاک [[وجوب]] در آنها وجود ندارد تا [[شارع]]، انجام دادن آنها را [[واجب]] نماید و از سوی دیگر، انجام دادن آنها برای [[سازندگی]] [[جامعه مطلوب اسلامی]]، ضرور است و از این‌رو، شارع با مضاعف نمودن پاداش، مردم را به انجام دادن آنها، [[ترغیب]] و تشویق می‌نماید.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۶۸.</ref>
دومین نکته در فهم احادیث یاد شده، این است که مقصود از آنها، کاستن از اهمّیت حج به مفهوم [[حقیقی]] آن نیست؛ زیرا اگر حج اهمّیت نداشته باشد، معیار قرار گرفتن آن برای ارزیابی ارزش‌های دیگر، بی‌معناست، همان طور که مقصود از احادیثی نیز که [[پاداش]] [[اصلاح]] میان [[زن]] و شوهر یا [[شکیبایی]] در برابر [[مصائب]] را یکهزار برابر پاداش شهید ارزیابی کرده‌اند، این نیست که [[مردم]] را از [[جهاد در راه خدا]]، [[دل]] سرد گرداند، تا به جای [[جهاد]]، به [[اصلاح امور]] [[خانوادگی]] مردم بپردارند و یا شکیبایی در مصائب را پیشه سازند؛ بلکه [[هدف]]، بیان اهمّیت پیشگیری از متلاشی شدن [[خانواده‌ها]]، و همچنین [[تشویق]] به [[مقاومت]] در برابر سختی‌هاست. بنا بر این، علّت مضاعف بودن پاداش، در اموری که بدان اشاره گردید، این است که از یک سو، ملاک [[وجوب]] در آنها وجود ندارد تا [[شارع]]، انجام دادن آنها را [[واجب]] نماید و از سوی دیگر، انجام دادن آنها برای سازندگی جامعه مطلوب اسلامی، ضرور است و از این‌رو، شارع با مضاعف نمودن پاداش، مردم را به انجام دادن آنها، ترغیب و تشویق می‌نماید<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۶۸.</ref>.


==== توجّه دادن به [[حقیقت]] [[حج]] ====
==== توجّه دادن به [[حقیقت]] [[حج]] ====
مهم‌ترین نکته در روایاتی که [[زیارت امام حسین]] {{ع}} را [[برتر]] از حج معرّفی کرده‌اند، توجّه دادن [[مسلمانان]] به [[روح]] حج و حقیقت آن است. روح همه [[عبادت‌ها]] - که حج، [[جامع‌ترین]] آنهاست - [[حاکمیت]] [[نظام]] مبتنی بر [[توحید]] به [[رهبری امام]] [[عادل]] در [[جامعه]] است؛ زیرا تنها در سایه این نظام است که [[ارزش‌های الهی]]، امکان تحقّق و [[بالندگی]] پیدا می‌نمایند و چنان که از [[امام رضا]] {{ع}} گزارش شده، امامتِ [[امام]] عادل، اساس بالندگی [[اسلام]]، محسوب می‌گردد: {{متن حدیث|إِنَّ الْإِمَامَةَ أُسُ‏ الْإِسْلَامِ‏ النَّامِي‏}}<ref>الکافی، ج۱، ص۲۰۰، ح۱؛ عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۱، ص۲۱۸، ح۱.</ref>. [[امامت]]، ریشه بالنده اسلام است. و بر این اساس، رهبری امام عادل - که جلوه حاکمیت توحید است - روح و جوهر و حقیقت حج به حساب می‌آید و حجّی با حقیقت همراه است که در سایه رهبری امام عادل و [[برائت]] از [[رهبری]] [[زمامداران]] [[ستمگر]] - که جلوه حاکمیت [[شرک]] و طاغوت‌اند - انجام گردد؛ زیرا سراسر حج، لبّیک‌گویی به [[یگانگی خداوند]] [[متعال]] و برائت از مطلقِ [[شرک]] و [[مشرک]] است و بدین‌سان، حجّی که با [[نظام توحیدی]] و [[امامت]] - که جلوه‌گاه آن است - پیوند نخورَد، [[حجّ]] [[حقیقی]] نیست؛ بلکه حجّ [[جاهلی]] است، چنان که [[محدّث]] بزرگوار [[ثقة الإسلام کلینی]]، از یکی از [[یاران امام باقر]] {{ع}} به نام [[فضیل]]، [[روایت]] کرده که فرمود: {{متن حدیث|نَظَرَ إِلَى النَّاسِ يَطُوفُونَ‏ حَوْلَ‏ الْكَعْبَةِ فَقَالَ هَكَذَا كَانُوا يَطُوفُونَ فِي الْجَاهِلِيَّةِ إِنَّمَا أُمِرُوا أَنْ يَطُوفُوا بِهَا ثُمَّ يَنْفِرُوا إِلَيْنَا فَيُعْلِمُونَا وَلَايَتَهُمْ وَ مَوَدَّتَهُمْ وَ يَعْرِضُوا عَلَيْنَا نُصْرَتَهُمْ}}<ref>الکافی، ج۱، ص۳۹۲، ح۱؛ تأویل الآیات الظاهرة، ج۱، ص۳۳۶، ح۹.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} به مردمی که گِرد [[کعبه]] [[طواف]] می‌کردند، نگاه کرد و فرمود: «در [[زمان جاهلیت]]، این‌گونه طواف می‌کردند. همانا [[مردم]]، امر شده‌اند که گِرد کعبه طواف کنند و سپس، به سوی ما کوچ کنند و [[ولایت]] و [[دوستی]] خود را به ما اعلام دارند و [[یاری]] خود را نسبت به ما عرضه کنند». و در روایتی دیگر از ایشان، آمده است: {{متن حدیث|إِنَّمَا أُمِرَ النَّاسُ أَنْ يَأْتُوا هَذِهِ‏ الْأَحْجَارَ فَيَطُوفُوا بِهَا ثُمَّ يَأْتُونَا فَيُخْبِرُونَا بِوَلَايَتِهِمْ وَ يَعْرِضُوا عَلَيْنَا نَصْرَهُمْ}}<ref>علل الشرائع، ص۴۵۹، ح۴؛ عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۶۲، ح۳۰.</ref>. مردم، [[مأمور]] شده‌اند که به سراغ این سنگ‌ها بیایند و طوافشان کنند. سپس نزد ما بیایند و دوستی خود را به ما خبر دهند و یاری‌شان را بر ما عرضه دارند. این‌گونه [[روایات]]، به روشنی نشان می‌دهند که [[ولایت اهل بیت]] {{عم}}، [[روح]] و [[حقیقت]] [[حج]] است و حجِّ بدون پیوند با [[رهبری امام]] [[عادل]] و [[برائت]] جُستن از سران مشرک [[حاکم]] بر [[جامعه]]، حجّ حقیقی نیست. اکنون با در نظر گرفتن توضیحات گذشته، می‌توان به [[راز]] [[فضائل]] بزرگی که برای [[زیارت]] [[سیّد الشهدا]] {{ع}} از [[اهل بیت]] {{عم}} گزارش شده، پی برد و دریافت که چرا زیارت بامعرفت او، [[برتر]] از حجّ استحبابی است؟ و چرا زیارت سایر [[امامان]] {{عم}}، همسان با زیارت سیّد الشهدا {{ع}} است؟ و چرا [[زیارت امام رضا]] {{ع}} در شرایط [[اجتماعی]] خاصّی که تنها گروه خاصّی از [[شیعیان]] به [[زیارت]] او می‌روند، با فضیلت‌تر از [[زیارت امام حسین]] {{ع}} است؟ در واقع، همه این [[روایات]]، می‌خواهند [[حج]] را با [[حقیقت]] خود، پیوند دهند و [[مردم]] [[مسلمان]] را برای تشکیل [[حکومتی]] مبتنی بر ارزش‌های [[توحیدی]]، آماده سازند و برای تشکیل [[حکومت جهانی]] [[اسلام]] به [[رهبری]] [[مهدی]] [[آل]] [[محمّد]] {{ع}}، زمینه‌سازی نمایند. به سخن دیگر، [[پیام]] [[سیاسی]] همه این روایات، زمینه‌سازی برای [[حکومت اهل بیت]] {{عم}} است. این پیام را از زیارت همراه با معرفتِ [[قبور]] همه [[خاندان رسالت]]، می‌توان دریافت کرد، هر چند در مقاطع خاصّی از [[تاریخ]]، زیارت برخی از [[امامان]] {{عم}}، ممکن است به دلیل پیامی سازنده‌تر، از [[فضیلت]] بیشتری برخوردار باشد؛ لکن به نظر می‌رسد که زیارت هیچ یک از امامان {{عم}}، نمی‌تواند به اندازه زیارت [[سیّد الشهدا]] {{ع}} برای [[تشکیل حکومت دینی]]، مؤثّر باشد؛ لذا زیارت ایشان، بیش از هر [[امام]] دیگری مورد تأکید و توصیه قرار گرفته است.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۶۹.</ref>
مهم‌ترین نکته در روایاتی که [[زیارت امام حسین]] {{ع}} را [[برتر]] از حج معرّفی کرده‌اند، توجّه دادن [[مسلمانان]] به [[روح]] حج و حقیقت آن است. روح همه [[عبادت‌ها]] ـ که حج، جامع‌ترین آنهاست ـ [[حاکمیت]] [[نظام]] مبتنی بر [[توحید]] به رهبری امام [[عادل]] در [[جامعه]] است؛ زیرا تنها در سایه این نظام است که [[ارزش‌های الهی]]، امکان تحقّق و بالندگی پیدا می‌نمایند و چنان که از [[امام رضا]] {{ع}} گزارش شده، امامتِ [[امام]] عادل، اساس بالندگی [[اسلام]]، محسوب می‌گردد: {{متن حدیث|إِنَّ الْإِمَامَةَ أُسُ‏ الْإِسْلَامِ‏ النَّامِي‏}}<ref>الکافی، ج۱، ص۲۰۰، ح۱؛ عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۱، ص۲۱۸، ح۱.</ref>. [[امامت]]، ریشه بالنده اسلام است. و بر این اساس، رهبری امام عادل ـ که جلوه حاکمیت توحید است ـ روح و جوهر و حقیقت حج به حساب می‌آید و حجّی با حقیقت همراه است که در سایه رهبری امام عادل و [[برائت]] از [[رهبری]] [[زمامداران]] [[ستمگر]] - که جلوه حاکمیت [[شرک]] و طاغوت‌اند - انجام گردد؛ زیرا سراسر حج، لبّیک‌گویی به [[یگانگی خداوند]] [[متعال]] و برائت از مطلقِ [[شرک]] و [[مشرک]] است و بدین‌سان، حجّی که با نظام توحیدی و [[امامت]] - که جلوه‌گاه آن است - پیوند نخورَد، [[حجّ]] [[حقیقی]] نیست؛ بلکه حجّ [[جاهلی]] است، چنان که [[محدّث]] بزرگوار [[ثقة الإسلام کلینی]]، از یکی از یاران [[امام باقر]] {{ع}} به نام فضیل، [[روایت]] کرده که فرمود: {{متن حدیث|نَظَرَ إِلَى النَّاسِ يَطُوفُونَ‏ حَوْلَ‏ الْكَعْبَةِ فَقَالَ هَكَذَا كَانُوا يَطُوفُونَ فِي الْجَاهِلِيَّةِ إِنَّمَا أُمِرُوا أَنْ يَطُوفُوا بِهَا ثُمَّ يَنْفِرُوا إِلَيْنَا فَيُعْلِمُونَا وَلَايَتَهُمْ وَ مَوَدَّتَهُمْ وَ يَعْرِضُوا عَلَيْنَا نُصْرَتَهُمْ}}<ref>الکافی، ج۱، ص۳۹۲، ح۱؛ تأویل الآیات الظاهرة، ج۱، ص۳۳۶، ح۹.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} به مردمی که گِرد [[کعبه]] [[طواف]] می‌کردند، نگاه کرد و فرمود: «در [[زمان جاهلیت]]، این‌گونه طواف می‌کردند. همانا [[مردم]]، امر شده‌اند که گِرد کعبه طواف کنند و سپس، به سوی ما کوچ کنند و [[ولایت]] و [[دوستی]] خود را به ما اعلام دارند و [[یاری]] خود را نسبت به ما عرضه کنند». و در روایتی دیگر از ایشان، آمده است: {{متن حدیث|إِنَّمَا أُمِرَ النَّاسُ أَنْ يَأْتُوا هَذِهِ‏ الْأَحْجَارَ فَيَطُوفُوا بِهَا ثُمَّ يَأْتُونَا فَيُخْبِرُونَا بِوَلَايَتِهِمْ وَ يَعْرِضُوا عَلَيْنَا نَصْرَهُمْ}}<ref>علل الشرائع، ص۴۵۹، ح۴؛ عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۶۲، ح۳۰.</ref>. مردم، [[مأمور]] شده‌اند که به سراغ این سنگ‌ها بیایند و طوافشان کنند. سپس نزد ما بیایند و دوستی خود را به ما خبر دهند و یاری‌شان را بر ما عرضه دارند. این‌گونه [[روایات]]، به روشنی نشان می‌دهند که [[ولایت اهل بیت]] {{عم}}، [[روح]] و [[حقیقت]] [[حج]] است و حجِّ بدون پیوند با رهبری امام [[عادل]] و [[برائت]] جُستن از سران مشرک [[حاکم]] بر [[جامعه]]، حجّ حقیقی نیست. اکنون با در نظر گرفتن توضیحات گذشته، می‌توان به راز [[فضائل]] بزرگی که برای [[زیارت]] [[سیّد الشهدا]] {{ع}} از [[اهل بیت]] {{عم}} گزارش شده، پی برد و دریافت که چرا زیارت بامعرفت او، [[برتر]] از حجّ استحبابی است؟ و چرا زیارت سایر [[امامان]] {{عم}}، همسان با زیارت سیّد الشهدا {{ع}} است؟ و چرا [[زیارت امام رضا]] {{ع}} در شرایط [[اجتماعی]] خاصّی که تنها گروه خاصّی از [[شیعیان]] به [[زیارت]] او می‌روند، با فضیلت‌تر از [[زیارت امام حسین]] {{ع}} است؟ در واقع، همه این [[روایات]]، می‌خواهند [[حج]] را با [[حقیقت]] خود، پیوند دهند و [[مردم]] [[مسلمان]] را برای تشکیل [[حکومتی]] مبتنی بر ارزش‌های [[توحیدی]]، آماده سازند و برای تشکیل [[حکومت جهانی]] [[اسلام]] به [[رهبری]] [[مهدی]] [[آل]] [[محمّد]] {{ع}}، زمینه‌سازی نمایند. به سخن دیگر، [[پیام]] [[سیاسی]] همه این روایات، زمینه‌سازی برای حکومت اهل بیت {{عم}} است. این پیام را از زیارت همراه با معرفتِ [[قبور]] همه [[خاندان رسالت]]، می‌توان دریافت کرد، هر چند در مقاطع خاصّی از [[تاریخ]]، زیارت برخی از [[امامان]] {{عم}}، ممکن است به دلیل پیامی سازنده‌تر، از [[فضیلت]] بیشتری برخوردار باشد؛ لکن به نظر می‌رسد که زیارت هیچ یک از امامان {{عم}}، نمی‌تواند به اندازه زیارت [[سیّد الشهدا]] {{ع}} برای [[تشکیل حکومت دینی]]، مؤثّر باشد؛ لذا زیارت ایشان، بیش از هر [[امام]] دیگری مورد تأکید و توصیه قرار گرفته است<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۸۶۹.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۲٬۰۵۷

ویرایش