اجدع بن مالک همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '(مخضرمین)' به '(مخضرمین)'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - '(مخضرمین)' به '(مخضرمین)') |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
وی فرزند [[مالک بن امیه]]، از تیره وداعی از [[قبیله همدان]]<ref>ابن حزم، ص۳۹۴؛ سمعانی، ج۵، ص۵۸۰.</ref> است. نام او را «عبدالرحمان» گفته‌اند<ref>ابن سعد، ج۶، ص۱۳۸.</ref>. وی از [[شجاعان]] و [[شاعران]] [[یمن]] در [[دوران جاهلیت]] بود که [[اسلام]] را [[درک]] کرد<ref> سمعانی، ج۵، ص۵۸۰؛ ابن ماکولا، ج۷، ص۳۹۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۳۳۰.</ref> ولی [[رسول خدا]] {{صل}} را ندید. از این‌رو [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۱، ص۳۳۰.</ref> نام او را در بخش سوم کتابش (مخضرمین) قرار داده است. برخی از اشعار او در منابع ادبی آمده است<ref>زبیدی، ج۳، ص۱۱۸۹ و ج۵، ص۲۸۵، ۴۰۷ و ۴۴۷ و ج۹، ص۲۵۳ و ج۱۰، ص۵، ۱۲۴ و ۳۷۳: بکری، ج۲، ص۶۵۱.</ref>. | وی فرزند [[مالک بن امیه]]، از تیره وداعی از [[قبیله همدان]]<ref>ابن حزم، ص۳۹۴؛ سمعانی، ج۵، ص۵۸۰.</ref> است. نام او را «عبدالرحمان» گفته‌اند<ref>ابن سعد، ج۶، ص۱۳۸.</ref>. وی از [[شجاعان]] و [[شاعران]] [[یمن]] در [[دوران جاهلیت]] بود که [[اسلام]] را [[درک]] کرد<ref> سمعانی، ج۵، ص۵۸۰؛ ابن ماکولا، ج۷، ص۳۹۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۳۳۰.</ref> ولی [[رسول خدا]] {{صل}} را ندید. از این‌رو [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۱، ص۳۳۰.</ref> نام او را در بخش سوم کتابش ([[مخضرمین]]) قرار داده است. برخی از اشعار او در منابع ادبی آمده است<ref>زبیدی، ج۳، ص۱۱۸۹ و ج۵، ص۲۸۵، ۴۰۷ و ۴۴۷ و ج۹، ص۲۵۳ و ج۱۰، ص۵، ۱۲۴ و ۳۷۳: بکری، ج۲، ص۶۵۱.</ref>. | ||
اندکی پیش از [[اسلام]]، میان قبیله همدان - که [[رهبر]] آن [[اجدع بن مالک]] (و بنا به [[نقلی]] [[مالک بن خزیم]]) بود. و مراد شاخه‌ای از [[مذحج]]<ref>خلیفة بن خیاط، ص۱۳۶.</ref> درگیری رخ داد که به «[[یوم]] الردم» یا «یوم الرزم» مشهور شد و [[همدانیان]] [[پیروز]] شدند. [[فروة بن مسیک مرادی]]، از شیوخ مراد نزد رسول خدا {{صل}} آمد و در اشعاری، عذر [[شکست]] [[قبیله]] مراد را بیان کرد. [[حضرت]] به او فرمود: آیا از حادثه یوم الردم [[غمگین]] هستی؟ وی گفت: هر قومی حادثه‌ای ببیند محزون است؛ چنان که [[قوم]] من در یوم الردم دید<ref>ابن هشام، ج۴، ص۱۰۳؛ طبری، ج۲، ص۱۳۴ و ۳۲۶؛ بکری، ج۲، ص۶۴۹؛ ابن اثیر، ج۴، ص۳۴۴؛ ابن سید الناس، ج۲، ص۲۸۹.</ref>. | اندکی پیش از [[اسلام]]، میان قبیله همدان - که [[رهبر]] آن [[اجدع بن مالک]] (و بنا به [[نقلی]] [[مالک بن خزیم]]) بود. و مراد شاخه‌ای از [[مذحج]]<ref>خلیفة بن خیاط، ص۱۳۶.</ref> درگیری رخ داد که به «[[یوم]] الردم» یا «یوم الرزم» مشهور شد و [[همدانیان]] [[پیروز]] شدند. [[فروة بن مسیک مرادی]]، از شیوخ مراد نزد رسول خدا {{صل}} آمد و در اشعاری، عذر [[شکست]] [[قبیله]] مراد را بیان کرد. [[حضرت]] به او فرمود: آیا از حادثه یوم الردم [[غمگین]] هستی؟ وی گفت: هر قومی حادثه‌ای ببیند محزون است؛ چنان که [[قوم]] من در یوم الردم دید<ref>ابن هشام، ج۴، ص۱۰۳؛ طبری، ج۲، ص۱۳۴ و ۳۲۶؛ بکری، ج۲، ص۶۴۹؛ ابن اثیر، ج۴، ص۳۴۴؛ ابن سید الناس، ج۲، ص۲۸۹.</ref>. | ||