ذلت‌ناپذیری امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
(←مقدمه) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[واقعه کربلا]] را می‌توان به عنوان یکی از بارزترین جلوه‌های [[عزت‌مندی]] و ذلت‌ناپذیری معرفی کرد: آن [[حضرت]] پس از ردّ بیعت با [[یزید]] درباره عزت‌مندی و ذلت‌ناپذیری بسیار سخن گفت. در جایی فرمود: [[مرگ]] با عزت بهتر از [[زندگی]] با ذلت است<ref>محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۴۴، ص۱۹۲.</ref>. و یا در [[روز عاشورا]] فرمود: [[آگاه]] باشید این شخص [[فرومایه]] ([[یزید]]) مرا بین دو راهی مرگ و ذلت قرار داده است. هیهات که ما به ذلت تن دهیم<ref>ابوجعفر محمد بن جریر طبری، تاریخ الرسل و الملوک (تاریخ طبری)، ج۶، ص۲۳۵.</ref>. | |||
امام حسین{{ع}} [[روز عاشورا]] به [[سپاه]] [[دشمن]] فرمود: «[[آگاه]] باشید که بدکاره فرزند بدکاره مرا میان [[شهادت]] و خواری مخیر کرده است؛ و محال است که ما ذلت و خواری را بپذیریم، چیزی است که نه خدا و نه [[پیامبر]] {{صل}} و نه [[مؤمنان]] غیور آن را برای ما بپذیرند؛ و امکان ندارد که دامن‌های [[پاک]] و مردان [[آزاده]] [[تسلیم]] [[ستمگران]] شوند بلکه مرگ شرافتمندانه را بر ذلت و خواری ترجیح می‌دهند»<ref>کامل ابن اثیر، ج۳، ص۲۸۷.</ref>. | |||
[[ابن ابی الحدید]] گوید: بزرگ‌ترین کسی که ذلت را نپذیرفت و از [[تسلیم شدن]] در برابر [[ظالمان]] و [[متجاوزان]] سرباز زد [[ابوعبدالله حسین بن علی]] {{ع}} است که [[امان]] و [[سلامتی]] بر او و یارانش عرضه شد ولی قبول نکرده و ذلت را نپذیرفتند<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱، ص۳۰۲.</ref>.<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۱۴۰.</ref> | |||
==ذلت‌ناپذیری در سخنان امام== | |||
تابناک‌ترین و [[کامل‌ترین]] چهره [[مسلمانی]] پرخروش و انقلابی، در ذلّت‌ناپذیری [[حضرت ابا عبدالله الحسین]] {{ع}} و [[ناشکیبایی]] و عدم [[سکوت]] او در برابر [[ظلم و ستم]] و [[بیداد]]، متجلّی گشت. [[امام حسین]] {{ع}} بدین وسیله، [[سنّت]] ذلّت‌ناپذیری و [[از خودگذشتگی]] در راه [[آرمان]] و [[عقیده]] را برای نسل‌های بعد به یادگار نهاد. آن‌چنان موضعی [[الهی]] و با [[عظمت]] اتخاذ کرد که [[وجدان]] [[امّت]] را به لرزه در آورد و به [[ترغیب]] آنان پرداخت تا با [[خواری]] و [[ذلّت]] [[جان]] ندهند و با گفتن این سخن، از [[بیعت]] نمودن با آزادشده فرزند آزادشده، [[یزید بن معاویه]] سر برتافت: {{متن حدیث|إِنَّ مِثْلِي لَا يُبَايِعُ مِثْلَهُ}}؛ شخصی مانند من با فردی نظیر [[یزید]]، [[دست]] بیعت نخواهد داد. | تابناک‌ترین و [[کامل‌ترین]] چهره [[مسلمانی]] پرخروش و انقلابی، در ذلّت‌ناپذیری [[حضرت ابا عبدالله الحسین]] {{ع}} و [[ناشکیبایی]] و عدم [[سکوت]] او در برابر [[ظلم و ستم]] و [[بیداد]]، متجلّی گشت. [[امام حسین]] {{ع}} بدین وسیله، [[سنّت]] ذلّت‌ناپذیری و [[از خودگذشتگی]] در راه [[آرمان]] و [[عقیده]] را برای نسل‌های بعد به یادگار نهاد. آن‌چنان موضعی [[الهی]] و با [[عظمت]] اتخاذ کرد که [[وجدان]] [[امّت]] را به لرزه در آورد و به [[ترغیب]] آنان پرداخت تا با [[خواری]] و [[ذلّت]] [[جان]] ندهند و با گفتن این سخن، از [[بیعت]] نمودن با آزادشده فرزند آزادشده، [[یزید بن معاویه]] سر برتافت: {{متن حدیث|إِنَّ مِثْلِي لَا يُبَايِعُ مِثْلَهُ}}؛ شخصی مانند من با فردی نظیر [[یزید]]، [[دست]] بیعت نخواهد داد. | ||