زمینه‌های قیام امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
←زمینه‌های نیازمندی به قیام
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== نهضت حسینی == | == نهضت حسینی == | ||
{{اصلی|قیام امام حسین}} | {{اصلی|قیام امام حسین}} | ||
== زمینه‌ها و انگیزه‌های قیام== | |||
[[آگاهی]] بر تمام علل و اسباب قیامی که در اعماق [[زمان]] امتداد یافته و هم چنان پرتپش و نیروبخش در [[جان]] [[آدمیان]] [[روح]] [[ذلت‌ناپذیری]] و [[از خودگذشتگی]] را می‌دمد و در گذر زمان، انقلابگران [[راستین]] را در جهت دست‌یابی به اهدافی بلند در [[مسیر حق]] و [[بذل جان]] و [[مال]] رهنمون می‌شود، بسیار دشوار است. [[قیام]] [[ابا عبدالله الحسین]] {{ع}} نهضتی بود که [[رسالت]] [[اسلامی]] را پس از تباه شدن در عرصه [[هوا و هوس]] [[زمامداران]] [[فاسد]]، زنده ساخت و [[مسلمانان]] را آگاهی بخشید تا خواستار بازگشت [[حق]] به [[اهل]] آن و جایگاه اصلی‌اش شوند. | |||
[[برترین]] آموزه‌هایی که علل و انگیزه‌های [[نهضت حسینی]] را از آن برداشت می‌کنیم [[روایات]] رسیده از بزرگ انقلابگر [[تاریخ]]، [[حضرت ابا عبدالله الحسین]] {{ع}} و نیز آثار و نتایج این قیام، در کنار آشنایی به [[شخصیت]] برجسته آن [[حضرت]] است. اکنون این [[حسین]] {{ع}} است که [[سپاهیان]] [[حر بن یزید ریاحی]] که وی را به محاصره درآورده و اجازه [[تغییر]] مسیر به وی نمی‌دهند، مخاطب قرار می‌دهد و می‌فرماید: [[مردم]]! [[رسول اکرم]] {{صل}} فرمود: هرکس [[حاکم]] ستم‌پیشه‌ای را [[مشاهده]] کند که [[محرمات الهی]] را [[حلال]] و [[پیمان]] [[خدا]] را می‌شکند و با [[سنّت پیامبر]] [[مخالفت]] می‌کند و یا به [[بندگان خدا]] به [[گناه]] و [[ستم]] [[رفتار]] می‌کند، ولی در عمل و گفتار با او به [[ستیز]] نپردازد [[خداوند]] او را در جایگاه همان [[ستمگر]] وارد [[دوزخ]] خواهد کرد. | |||
به هوش باشید! که [[بنی امیه]] در پی [[شیطان]] و [[اطاعت]] او بوده و از [[اطاعت خدا]] دست برداشته‌اند و [[فساد]] و [[فحشا]] را در این [[سرزمین]] رواج داده‌اند، [[احکام الهی]] را به تعطیلی کشانده و [[بیت‌المال]] را به خود اختصاص داده‌اند، [[حرام]] [[الهی]] را حلال و حلال او را حرام شمرده‌اند، و من از کسانی که [[دین]] جدم را دستخوش تغییر و تبدیل ساخته‌اند، به [[رهبری جامعه]] سزاوارترم. | |||
در نامه‌هایی که توسط پیک‌های خود برایم فرستاده بودید، آمده بود که شما با من [[بیعت]] کرده‌اید و مرا [[تسلیم]] [[دشمن]] نخواهید کرد و در برابر آنان مرا تنها نخواهید گذاشت، اگر واقعاً به [[عهد]] و [[پیمان]] خویش باقی هستید، در [[حقیقت]]، به [[سعادت]] [[ارزش انسانی]] خود دست یافته‌اید؛ زیرا من [[حسین]] [[فرزند علی]] و [[فاطمه]] [[دخت رسول خدا]] {{صل}} هستم که وجودم با وجود شما درآمیخته و خانواده‌های شما در [[حکم]] [[خانواده]] من هستند و شما باید من را الگوی خویش قرار دهید<ref>تاریخ طبری، ج۴، ص۳۰۴؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۲۸۰.</ref>. | |||
[[امام]] {{ع}} در خطابه‌ای دیگر با تشریح مقاصد شوم و خیانتکارانه دشمن و پافشاری آنان بر [[جنگ]] با آن [[حضرت]] و [[اطاعت]] از [[یزید]] [[فاسق]]، چنین فرمود: روی شما سیاه باد ای بردگان [[امت]]! ای ته‌ماندگان [[احزاب]] [[فاسد]]، که [[قرآن]] را پشت سر انداخته و از بینی [[شیطان]] افتاده‌اید و در جمع [[جنایتکاران]] و تحریف‌کنندگان [[کتاب الهی]] درآمده و خاموش‌کنندگان [[سنت الهی]] هستید. [[فرزندان پیامبر]] را از دم تیغ می‌گذرانید و [[نسل]] [[اوصیا]] را از میان برمی‌دارید، شما از آن دسته مردمید، که زنازادگان را به [[نسب]] خود ملحق می‌کنید و [[مؤمنان]] را در [[اذیت]] و [[آزار]] قرار می‌دهید. و فریاد [[پیشوایان]] استهزاگری هستید که قرآن را به [[استهزاء]] و [[تمسخر]] گرفتند و چه [[اعمال]] ناپسندی برای خویش پیش فرستادند و در [[عذاب الهی]]، جاودان‌اند... | |||
سپس فرمودند: {{متن حدیث|أَلَا وَ إِنَّ الدَّعِيَّ ابْنَ الدَّعِيِّ قَدْ رَكَزَ بَيْنَ اثْنَتَيْنِ بَيْنَ السَّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ، وَ هَيْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ! يَأْبَى اللَّهُ ذَلِكَ لَنَا وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ، وَ جُدُودٌ طَابَتْ وَ حُجُورٌ طَهُرَتْ وَ أُنُوفٌ حَمِيَّةٌ وَ نُفُوسٌ أَبِيَّةٌ لَا تُؤْثِرُ مَصَارِعَ اللِّئَامِ عَلَى مَصَارِعِ الْكِرَامِ}}<ref>«به هوش باشید! این مرد فرومایه فرزند فرومایه، مرا بین دوراهی پذیرش شمشیر و خواری و ذلت قرار داده است. هیهات که ما زیر بار ذلت رویم؛ زیرا خدا و پیامبرش و مؤمنان از ذلت‌پذیری ما ناخرسندند و اجداد طاهر، دامن‌های پاک مادران و اصالت و شرف خانواده، همت والا و غیرت و نفوس با شرافت، هرگز به ما اجازه نمی‌دهند اطاعت پست‌فطرتان و فرومایگان را بر مرگ شرافتمندانه ترجیح دهیم»... اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۰۳.</ref><ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۵ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۵]] ص۱۸۳.</ref>. | |||
از همین‌جا می‌توان علل و انگیزه‌های [[نهضت]] [[قیام]] [[ابا عبدالله الحسین]] {{ع}} را در این موارد خلاصه کرد: | |||
== زمینه‌های نیازمندی به قیام == | == زمینه‌های نیازمندی به قیام == | ||
زمینه‌ها و عواملی که آن [[نهضت]] عظیم را به وجود آوردند و آن [[فاجعه]] غم‌انگیز را رقم زدند، عبارتند از: | زمینه‌ها و عواملی که آن [[نهضت]] عظیم را به وجود آوردند و آن [[فاجعه]] غم‌انگیز را رقم زدند، عبارتند از: | ||