ابوصخر عقیلی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[بخاری]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۸۳.</ref>، مسلم<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۵.</ref>، [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، ج۳، ص۴۵۸.</ref> و [[دولابی]]<ref>الکنی، ج۱، ص۷۰.</ref>، وی را صحابی دانسته‌اند. استناد ایشان به صحابی بودن او، بر اساس گزارشی است که در پی می‌آید و تنها در صورتی که او مستقیم از [[رسول خدا]] {{صل}} حکایت کرده باشد، صحابی است. ابوصخر عقیلی می‌گوید: چون برای [[تجارت]] به [[مدینه]] آمد، رسول خدا {{صل}} را دید که از یک [[یهودی]] که مشغول خواندن [[تورات]] بالای سر پسر (یا پسر [[برادر]]) در حال احتضارش بود، درباره [[نبوت]] خود و اینکه آیا در تورات از او یادی شده یا نه، [[پرسش]] کرد. [[مرد]] یهودی پاسخ منفی داد، ولی پسرش که در آستانه [[مرگ]] بود گفت: پدرش اوصاف وی را در تورات یافته است. پس از درگذشت پسر، رسول خدا {{صل}} او را [[تجهیز]] کرد و بر او [[نماز]] گزارد<ref>ابن سعد، ج۱، ص۱۴۵؛ احمد بن حنبل، ج۵، ص۴۱۱؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۸.</ref>. این گزارش گاه از {{عربی|"ابو صخر عن رجل من الاعراب"}} نقل شده<ref>احمد بن حنبل، ج۵، ص۴۱۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۸۴.</ref> که در این صورت، نمی‌تواند از صحابی بودن ابوصخر عقیلی خبر دهد، ولی می‌توان جمله {{عربی|"رجل من الاعراب"}} را وصف خود ابوصخر دانست و حرف "عن" را افزوده نویسندگان بعدی برشمرد. [[هیثمی]]<ref>هیثمی، ج۸، ص۲۳۴.</ref> [[راویان]] موجود در [[سند]] این [[روایت]] را [[تأیید]]، و تنها ابوصخر را مجهول معرفی کرده است.