۶۴٬۶۴۲
ویرایش
احتجاج در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(←مقدمه) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
احتجاج یعنی حجت آوردن، [[استدلال]] کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۰۹.</ref>، [[غلبه]] با [[برهان]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۶۹.</ref>، هر بحث و گفتگویی که به قصد غلبه با [[دلیل]] و استدلال انجام شود<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۳۲.</ref>. | احتجاج یعنی حجت آوردن، [[استدلال]] کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۰۹.</ref>، [[غلبه]] با [[برهان]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۶۹.</ref>، هر بحث و گفتگویی که به قصد غلبه با [[دلیل]] و استدلال انجام شود<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۳۲.</ref>. | ||
امروزه اصطلاحاتی نظیر محاجّه، مناظره، بحث و [[جدل]]، در معانی مترادف و نزدیک به یکدیگر استعمال می‌شوند. در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] به گفتگوی دو یا چند نفر درباره موضوعی که بحث کنندگان در آن اتفاق‌نظر نداشته باشند و هر کس بکوشد، با آوردن [[دلایل]] و شواهد، نظر خود را ثابت کند، اطلاق می‌گردد و اصولاً یکی از راه‌های مهم و رایج حل [[تنازع]] با [[دوست]]، مخالف | امروزه اصطلاحاتی نظیر محاجّه، مناظره، بحث و [[جدل]]، در معانی مترادف و نزدیک به یکدیگر استعمال می‌شوند. در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] به گفتگوی دو یا چند نفر درباره موضوعی که بحث کنندگان در آن اتفاق‌نظر نداشته باشند و هر کس بکوشد، با آوردن [[دلایل]] و شواهد، نظر خود را ثابت کند، اطلاق می‌گردد و اصولاً یکی از راه‌های مهم و رایج حل [[تنازع]] با [[دوست]]، مخالف با [[دشمن]] است<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۲۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص ۴۶۲-۴۶۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||