نوحه در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در دوره [[جنگ]] [[ایران]] و [[عراق]]، به اقتضای شرایط سیاسی [[کشور]]، مضامین رجزگونه و حماسی در سرودن نوحهها مورد توجه قرار گرفت. از مشهورترین نوحهسرایان دوره [[جنگ]]، حبیب الله ابراهیمی و از مشهورترین نوحهخوانان، محمدصادق آهنگران، غلامعلی کویتیپور و حسین فخری، و از مشهورترین نوحههای آن مقطع «ممد نبودی ببینی»، «ای لشکر صاحب زمان، آماده باش آماده باش» و «سوی دیار عاشقان» را میتوان نام برد. | پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در دوره [[جنگ]] [[ایران]] و [[عراق]]، به اقتضای شرایط سیاسی [[کشور]]، مضامین رجزگونه و حماسی در سرودن نوحهها مورد توجه قرار گرفت. از مشهورترین نوحهسرایان دوره [[جنگ]]، حبیب الله ابراهیمی و از مشهورترین نوحهخوانان، محمدصادق آهنگران، غلامعلی کویتیپور و حسین فخری، و از مشهورترین نوحههای آن مقطع «ممد نبودی ببینی»، «ای لشکر صاحب زمان، آماده باش آماده باش» و «سوی دیار عاشقان» را میتوان نام برد. | ||
همچنین «شیر سرخ [[عربستان]]»، «ای [[اهل]] [[حرم]] | همچنین «شیر سرخ [[عربستان]]»، «ای [[اهل]] [[حرم]] میر و [[علمدار]] نیامد»، «مکن ای صبح طلوع» و «بر مشامم میرسد هر لحظه بوی [[کربلا]]» از نوحههای سنتی مشهور در دوره معاصر به شمار میروند. از دهههای ۷۰ و ۸۰ و با اقبال نسلی از [[شاعران]] [[جوان]] به سرودن اشعار مذهبی، نوحهسرایی در قالب ترانه رواج یافت و برخی نوحهسرایان حتی به [[تقلید]] از ریتم و آهنگ قطعات موسیقی غیرمذهبی پرداختند. اقدامی که انتقاداتی را در بین بخشهایی از [[نخبگان]] [[جامعه]] برانگیخت. تغییرات سریع، استفاده از ریتمهای تند و پرشور، تنوع و فراوانی نوحهها و آهنگینتر شدن آنها، استفاده از مضامین [[بدیع]] و کاربرد واژگانی از ادبیات روزمرهی [[جوانان]] از جمله ویژگیهای [[نسل]] جدید نوحههای فارسی است. | ||
با وجود گسترش و محبوبیت نوحههای جدید ـ به ویژه در بین جوانان و نوجوانان ـ نوحهسرایی و [[نوحهخوانی]] خاص سنتی در برخی مناطق کماکان [[حفظ]] شده است. برای نمونه میتوان به سبکهای خاص نوحهخوانی بوشهری و نوحهخوانی ترکی اشاره کرد<ref>[[امیر عیسی ملکی|عیسی ملکی، امیر]]، [[فرهنگ سوگ شیعی (کتاب)|مقاله «نوحه»، فرهنگ سوگ شیعی]] ص ۵۰۳.</ref>. | با وجود گسترش و محبوبیت نوحههای جدید ـ به ویژه در بین جوانان و نوجوانان ـ نوحهسرایی و [[نوحهخوانی]] خاص سنتی در برخی مناطق کماکان [[حفظ]] شده است. برای نمونه میتوان به سبکهای خاص نوحهخوانی بوشهری و نوحهخوانی ترکی اشاره کرد<ref>[[امیر عیسی ملکی|عیسی ملکی، امیر]]، [[فرهنگ سوگ شیعی (کتاب)|مقاله «نوحه»، فرهنگ سوگ شیعی]] ص ۵۰۳.</ref>. |