قاسم بن محمد بن ابیبکر: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'عزیزی، رستگار، بیات، راویان مشترک، ' به 'عزیزی، رستگار، بیات، راویان مشترک، ج۲، '
جز (جایگزینی متن - 'عزیزی، رستگار، بیات، '''راویان مشترک'''' به 'عزیزی، رستگار، بیات، '''راویان مشترک ج۲'''') |
جز (جایگزینی متن - 'عزیزی، رستگار، بیات، راویان مشترک، ' به 'عزیزی، رستگار، بیات، راویان مشترک، ج۲، ') |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
[[ابن مدینی]] [[احادیث]] او را دویست مورد و [[ابن سعد]] او را - که صاحبان [[صحاح شش گانه]] احادیثاش را نقل کردهاند - فردی [[کثیر الحدیث]] دانسته است<ref>نک: رجال صحیح بخاری ۲/ ۶۱۶و رجال صحیح مسلم ۲/ ۱۴۰.</ref>. وی از [[رسول خدا]]{{صل}} روایت کرده است که فرمود: آیا میدانید چه کسانی در [[روز قیامت]]، به سوی [[سایه]] [[خداوند]] پیشی میگیرند گفتند: خداوند و فرستادهاش بهتر میدانند. فرمود: آنها که هرگاه [[حق]] به آنان داده شود، آن را میپذیرند و چون از آنان حق را بخواهند، آن را میدهند و برای [[مردم]] آن گونه [[داوری]] میکنند که بر خود<ref>مسند احمد بن حنبل ۹/ ۳۳۶.</ref>. | [[ابن مدینی]] [[احادیث]] او را دویست مورد و [[ابن سعد]] او را - که صاحبان [[صحاح شش گانه]] احادیثاش را نقل کردهاند - فردی [[کثیر الحدیث]] دانسته است<ref>نک: رجال صحیح بخاری ۲/ ۶۱۶و رجال صحیح مسلم ۲/ ۱۴۰.</ref>. وی از [[رسول خدا]]{{صل}} روایت کرده است که فرمود: آیا میدانید چه کسانی در [[روز قیامت]]، به سوی [[سایه]] [[خداوند]] پیشی میگیرند گفتند: خداوند و فرستادهاش بهتر میدانند. فرمود: آنها که هرگاه [[حق]] به آنان داده شود، آن را میپذیرند و چون از آنان حق را بخواهند، آن را میدهند و برای [[مردم]] آن گونه [[داوری]] میکنند که بر خود<ref>مسند احمد بن حنبل ۹/ ۳۳۶.</ref>. | ||
درباره [[تاریخ]] درگذشت او [[اختلاف]] کردهاند، امّا بسیاری وی را به هنگام [[مرگ]] ۷۰ تا ۷۲ ساله دانستهاند و با توجه به سال تقریبی تولّدش که قبل از [[شهادت]] پدرش در سال ۳۸ ﻫ.ق بود باید پس از سال ۱۰۵ ﻫ.ق درگذشته باشد<ref>رجال صحیح بخاری ۲/ ۶۱۶؛ تهذیب التهذیب ۸/ ۳۳۵ و شذرات الذهب ۱/ ق ۱/ ۱۳۵.</ref>. وی در قُدَیْده، محلی بین [[مکّه]] و [[مدینه]] درگذشت و هنگام مرگ، [[وصیّت]] کرد تا وی را در همان لباسهایی که در آنها [[نماز]] میگزارد، به خاک سپارند و بر آرامگاهاش بنایی نسازند. پس از مرگ اش، پسرش جنازه وی را بر دوش گرفت، تا (مُشَلَّل) حمل کرد و در همان جا به خاک سپرد.<ref>[[حسین عزیزی|عزیزی]]، [[پرویز رستگار|رستگار]]، [[یوسف بیات|بیات]]، [[راویان مشترک (کتاب)|راویان مشترک]]، ص 104.</ref> | درباره [[تاریخ]] درگذشت او [[اختلاف]] کردهاند، امّا بسیاری وی را به هنگام [[مرگ]] ۷۰ تا ۷۲ ساله دانستهاند و با توجه به سال تقریبی تولّدش که قبل از [[شهادت]] پدرش در سال ۳۸ ﻫ.ق بود باید پس از سال ۱۰۵ ﻫ.ق درگذشته باشد<ref>رجال صحیح بخاری ۲/ ۶۱۶؛ تهذیب التهذیب ۸/ ۳۳۵ و شذرات الذهب ۱/ ق ۱/ ۱۳۵.</ref>. وی در قُدَیْده، محلی بین [[مکّه]] و [[مدینه]] درگذشت و هنگام مرگ، [[وصیّت]] کرد تا وی را در همان لباسهایی که در آنها [[نماز]] میگزارد، به خاک سپارند و بر آرامگاهاش بنایی نسازند. پس از مرگ اش، پسرش جنازه وی را بر دوش گرفت، تا (مُشَلَّل) حمل کرد و در همان جا به خاک سپرد.<ref>[[حسین عزیزی|عزیزی]]، [[پرویز رستگار|رستگار]]، [[یوسف بیات|بیات]]، [[راویان مشترک ج۲ (کتاب)|راویان مشترک]]، ج۲، ص 104.</ref> | ||
==جستارهای وابسته == | ==جستارهای وابسته == |