ادب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←ادب نشستن در مجالس عمومی
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
== [[ادب]] نشستن در مجالس عمومی == | == [[ادب]] نشستن در مجالس عمومی == | ||
از [[آداب]] [[اجتماعی]] مورد توجّه [[قرآن]]، جا دادن به | از [[آداب]] [[اجتماعی]] مورد توجّه [[قرآن]]، جا دادن به تازه واردان در مجالس عمومی است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ وَإِذَا قِيلَ انْشُزُوا فَانْشُزُوا يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ}}<ref>«ای مؤمنان! چون در نشست‌ها به شما گویند جا باز کنید، باز کنید تا خداوند برایتان (در بهشت) جا باز کند و چون گویند: برخیزید، برخیزید تا خداوند (پایگاه) مؤمنان از شما و فرهیختگان را چند پایه بالا برد و خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است» سوره مجادله، آیه ۱۱.</ref>. [[شأن نزول]] [[آیه]]، درباره گروهی از شرکت کنندگان در [[جنگ بدر]] است که در "صفّه" بر [[پیامبر]] و یارانش وارد شدند. [[پیامبر]] [[دستور]] داد که حاضران به آنان جای دهند<ref>روح‌المعانی، ج۲۸، ص۳۹ـ۴۰.</ref>. برخی، این [[عمل]] [[پیامبر]] {{صل}} را نوعی [[ادب]] آموزی و درس [[احترام]] گذاشتن به پیش‌گامان [[جهاد]] و [[ایمان]] دانسته‌اند<ref>نمونه، ج۲۳، ص۴۳۹.</ref>. برخی نیز با توجّه به ذیل [[آیه]]، احتمال داده‌اند که [[آیه]] به [[رعایت ادب]] در برابر [[عالمان]] و دانشمندان ناظر باشد<ref>احسن‌الحدیث، ج۱۱، ص۶۹.</ref>.<ref>[[محمد ابوطالبی|ابوطالبی، محمد]]، [[ادب (مقاله)|مقاله «ادب»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)| دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]]، ص ۳۹۴.</ref> | ||
== [[ادب]] برخورد با سفیهان و [[نادانان]] == | == [[ادب]] برخورد با سفیهان و [[نادانان]] == | ||