فضیل بن عیاض تمیمی یربوعی: تفاوت میان نسخه‌ها

افرادی چون [[بخاری]]، [[مسلم]] و دیگران از او روایت نقل می‌‌کردند. برخی نام فضیل را در ردیف [[راویان]] [[اهل سنت]] ثبت کرده‌اند،<ref>رجال النجاشی ۲/۱۷۳.</ref> لیکن برخی دیگر برآن‌اند که وی [[شیعه]] بوده و [[تقیه]] می‌‌کرده است.<ref>تنقیح المقال ۲/۱۴.</ref> فضیل در بخشی از روزگارش میان ابیورد و [[سرخس]] [[راهزنی]] می‌‌کرد <ref>وفیات الاعیان ۴/۴۷.</ref> تا شبی به انگیزه [[گناه]]، در حالی که از [[دیوار]] خانه‌ای بالا می‌‌رفت با صوت قرائت [[آیه]] {{متن قرآن|أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ}}<ref>«آیا هنگام آن نرسیده است که دل‌های مؤمنان از یاد خداوند و از آنچه از سوی حق فرو فرستاده شده است فروتنی یابد؟» سوره حدید، آیه ۱۶.</ref> مواجه گشت؛ لذا به خود آمد و [[توبه]] کرد<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۸/۲۹۴.</ref> و درپی آن، زاهدی [[عظیم الشأن]]<ref>تذکرة الحفاظ ۱/۲۴۵.</ref> و از مشاهیر [[صوفیه]]<ref>الذریعه ۲۴/۱۵۱.</ref> گشت. سرانجام در عاشورای سال ۱۸۷ در مکه درگذشت.<ref>وفیات الاعیان ۴/۴۷.</ref> فضیل دارای دست نوشته‌ای از [[امام صادق]]{{ع}} بود که [[سلیمان بن داوود]] آن را روایت کرده است<ref>الذریعه ۲۴/۱۵۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۶۱۶.</ref>