پرش به محتوا

عمار بن یاسر در تراجم و رجال: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۶۲: خط ۱۶۲:


==[[اندوه]] [[امام]]{{ع}} کنار پیکر [[عمار]]==
==[[اندوه]] [[امام]]{{ع}} کنار پیکر [[عمار]]==
هنگامی که خبر [[شهادت]] [[عمار]] به مولایش [[علی]]{{ع}} رسید، آن [[حضرت]] با فرا رسیدن [[شب]] و [[متارکه جنگ]]، در میان اجساد قربانیان و شهدای [[سپاه]] به جست و جو پرداخت تا این که به پیکر نحیف و به [[خون]] خفتۀ [[عمار]] رسید؛ همین که چشم [[حضرت]] به [[جسد]] غرقه به [[خون]] [[عمار]] افتاد، روی [[زمین]] نشست و پیکر او را به آغوش کشید و در [[فراق]] او [[اشک]] ماتم ریخت و با درونی سوخته و خاطری پریشان بر حال او گریست.
هنگامی که خبر [[شهادت]] [[عمار]] به مولایش [[علی]]{{ع}} رسید، آن حضرت با فرا رسیدن [[شب]] و [[متارکه جنگ]]، در میان اجساد قربانیان و شهدای [[سپاه]] به جست و جو پرداخت تا این که به پیکر نحیف و به [[خون]] خفتۀ [[عمار]] رسید؛ همین که چشم حضرت به جسد غرقه به [[خون]] [[عمار]] افتاد، روی [[زمین]] نشست و پیکر او را به آغوش کشید و در فراق او [[اشک]] ماتم ریخت و با درونی سوخته و خاطری پریشان بر حال او گریست.
[[ابن سعد]] [[نقل]] می‌کند: روزی که [[عمار]] به [[شهادت]] رسید، [[علی]]{{ع}} درباره‌اش چنین فرمود:[[خداوند]] [[رحمت]] کند [[عمار]] را در روزی که [[مسلمان]] شد و روزی که به [[قتل]] رسید و روزی که باز در [[قیامت]] [[مبعوث]] می‌شود، همانا دیدم که هیچ گاه از [[اصحاب]] بزرگ [[پیامبر]] نامی به میان نمی‌آید مگر این که [[عمار]] چهارمین یا پنجمین آنان باشد، و احدی از قدمای [[اصحاب]] در این نکته شکی نداشته است که نه در یک جا و نه در دو جا بلکه در جاهای متعددی [[بهشت]] [[خدا]] برای او [[واجب]] شد، پس گوارا باد بر او [[بهشت]] [[خداوند]]<ref>{{متن حدیث|رَحِمَ اللَّهُ عَمَّاراً يَومَ أسلَمَ، وَ رَحِمَ اللَّهُ عَمَّاراً يَومَ قُتِلَ، وَ رَحِمَ اللَّهُ عَمَّاراً يَومَ يُبعَثُ حَيّاً! لَقَد رأيتُ عَمَّاراً ما يُذكَرُ مِن أصَحابِ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}} أربَعَةٌ إلّا كانَ الرَّابِعَ، وَ لا خَمسَةٌ إلّا كان الخامِسَ، وَما كان أحدٌ مِن أصحَابِ مُحَمّدٍ{{صل}} يَشُكُّ في أنّ عَمَّاراً قَد وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ في غَيرِ مَوطِنٍ، ولا اثنين، فهنيئاً له الجنّة!}}طبقات الکبری، ج۳، ص۲۶۲.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۰۵۴-۱۰۵۵.</ref>
   
   
[[ابن سعد]] [[نقل]] می‌کند: روزی که [[عمار]] به [[شهادت]] رسید، [[علی]]{{ع}} درباره‌اش چنین فرمود:[[خداوند]] [[رحمت]] کند [[عمار]] را در روزی که [[مسلمان]] شد و روزی که به [[قتل]] رسید و روزی که باز در [[قیامت]] [[مبعوث]] می‌شود، همانا دیدم که هیچ گاه از [[اصحاب]] بزرگ [[پیامبر]] نامی به میان نمی‌آید مگر این که [[عمار]] چهارمین یا پنجمین آنان باشد، و احدی از قدمای [[اصحاب]] در این نکته شکی نداشته است که نه در یک جا و نه در دو جا بلکه در جاهای متعددی [[بهشت]] [[خدا]] برای او [[واجب]] شد، پس گوارا باد بر او [[بهشت]] [[خداوند]]<ref>{{متن حدیث|رَحِمَ اللَّهُ عَمَّاراً يَومَ أسلَمَ، وَ رَحِمَ اللَّهُ عَمَّاراً يَومَ قُتِلَ، وَ رَحِمَ اللَّهُ عَمَّاراً يَومَ يُبعَثُ حَيّاً! لَقَد رأيتُ عَمَّاراً ما يُذكَرُ مِن أصَحابِ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}} أربَعَةٌ إلّا كانَ الرَّابِعَ، وَ لا خَمسَةٌ إلّا كان الخامِسَ، وَما كان أحدٌ مِن أصحَابِ مُحَمّدٍ{{صل}} يَشُكُّ في أنّ عَمَّاراً قَد وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ في غَيرِ مَوطِنٍ، ولا اثنين، فهنيئاً له الجنّة!}}طبقات الکبری، ج۳، ص۲۶۲.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی ج۲]]، ص۱۰۵۴-۱۰۵۵.</ref>
==آخرین سخن [[عمار]] و [[قاتل]] او==
==آخرین سخن [[عمار]] و [[قاتل]] او==
[[عمار]] قبل از [[شهادت]] خود [[وصیت]] کرده بود که: مرا با لباس‌های خونینم [[دفن]] کنید تا در حضور پروردگارم حجتی علیه این [[جماعت]] ناجوانمرد اقامه کنم<ref>رجال کشی، ص۳۳، ح۶۴؛ اسدالغابه، ج۴، ص۴۷.</ref>. از این‌رو [[امیرالمؤمنین]] بر جنازه او [[نماز]] خواند و بدون [[غسل]] و [[کفن]] او را به [[خاک]] سپرد <ref>اسدالغابه، ج۴، ص۴۷.</ref>.
[[عمار]] قبل از [[شهادت]] خود [[وصیت]] کرده بود که: مرا با لباس‌های خونینم [[دفن]] کنید تا در حضور پروردگارم حجتی علیه این [[جماعت]] ناجوانمرد اقامه کنم<ref>رجال کشی، ص۳۳، ح۶۴؛ اسدالغابه، ج۴، ص۴۷.</ref>. از این‌رو [[امیرالمؤمنین]] بر جنازه او [[نماز]] خواند و بدون [[غسل]] و [[کفن]] او را به [[خاک]] سپرد <ref>اسدالغابه، ج۴، ص۴۷.</ref>.
۱۱۲٬۳۴۹

ویرایش