امنیت اعتقادی: تفاوت میان نسخه‌ها

در این جنبه تأکید بر بُعد درونی و روانی امنیت اعتقادی است. امنیت اعتقادی در بعد درونی، به معنای احساس ایمنی و آرامش درونی ناشی از [[باورها]] و [[اعتقادات دینی]] است. امنیت اعتقادی زمانی شکل می‌گیرد که فرد یا [[جامعه]] به باورها و ارزش‌های دینی [[معتقد]] باشد و بر اساس آن [[زندگی]] کند.

# اعتقاد راسخ به خدا و [[اصول دین]]؛

# پایبندی به احکام و [[ارزش‌های الهی]]؛

# اطمینان به [[عدالت]] و [[رحمت خداوند]]؛

# [[احساس آرامش]] در برابر [[سختی‌ها]] با [[توکل به خدا]]غ

# رضایت از قضا و قدر الهی؛

# دوری از شبهات و [[تردیدهای اعتقادی]].

امنیت اعتقادی منشأ اثرات مثبتی همچون [[آرامش روحی]]، [[امیدواری]]، [[هدفمندی]] در زندگی، مصونیت در برابر انحرافات اخلاقی و پایبندی به [[ارزش‌های اخلاقی]] است. تقویت امنیت اعتقادی در جامعه مستلزم ترویج [[معارف دینی]] و الگوسازی از سوی [[پیامبران]]، [[امامان]]، [[مراجع]] و [[رهبران دینی]] است.