پرش به محتوا

ابوسکینه شامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'همان گونه' به 'همان‌گونه'
جز (جایگزینی متن - 'توضیح تصویر = تصویر نمادین دمشق' به 'توضیح تصویر = تصویر کهنی از شهر دمشق')
جز (جایگزینی متن - 'همان گونه' به 'همان‌گونه')
 
خط ۵۰: خط ۵۰:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[کنیه]] ابوسکینه برای چندین نفر به کار رفته که [[دلایل]] بسنده و پسندهای برای [[اختلاف]] همه این اشخاص در دست نیست؛ چنانکه برای [[صحابی]] بودن آنها هم دلیل قاطعی وجود ندارد. نخستین فرد، ابوسکینه، ابوسکینه جمعی است که نامش دانسته نیست. از دومین ابوسکینه با توصیف {{عربی|«رجل من المحررين»}} - ([[آزاد]] شدگان)، یاد می‌شود <ref>بیهقی، ج۹، ص۱۷۶؛ ابن ماکولا، ج۴، ص۳۱۷؛ مزی، ج۳۳، ص۳۶۷.</ref>. نام ابوسکینه سوم [[مجاشع بن قطبه]] است و چهارمین ابوسَکِینه (به [[فتح]] سین و کسر کاف)، که حدیثش نزد [[شامیان]] است، [[زیاد بن مالک]] نام دارد <ref>بخاری، ج۳، ص۳۷۲؛ ابن ماکولا، ج۴، ص۲۱۹.</ref>. ابوسکینه دیگر، [[محلم بن سوار]] گفته شده است<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۲۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۵۵.</ref>. ابوسکینه اول و دوم که نامشان مشخص نشده، با یکی از ابوسکینه‌های بعدی که نامشان معلوم است متحدند؛ چنانکه برخی شرح حال نگاران، اینان را یک نفر دانسته‌اند<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۱۲، ص۱۲۵.</ref>؛ زیرا در اطلاعات اندکی - مانند محل سکونت، نسبت و [[راویان]] - که درباره ایشان در دست است، نقاط مشترکی وجود دارد که قرینه بر یکی بودن آنهاست. در بیشتر موارد، از ابوسکینه مورد نظر ما با عنوان ابوسکینه حمصی یا شامی یاد شده است و در تعیین نام وی، برخی نام و نسبی برای وی نیافته<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۲؛ ابن ابی‌حاتم، ج۹، ص۳۸۷.</ref> یا نام وی را زیاد بن مالک (یا ملیک)<ref>بخاری، ج۳، ص۳۷۲؛ ابن حبان، ج۶، ص۳۳۰؛ ذهبی، میزان الاعتدال، ج۲، ص۹۳.</ref> دانسته‌اند که در موارد بیشتری تکرار شده است. در مواردی نام وی محلم گفته شده<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۲۳؛ ابن حجر، تقریب، ج۲، ص۴۰۹.</ref>، اما [[روایات]] این دو ابوسکینه یکی است و به یکدیگر نسبت داده می‌شود. روشن است نویسندگان در [[تطبیق]] و مصداق ابوسکینه موجود در [[اسناد روایات]]، به نظر واحدی نرسیده و هر یک نامی را معرفی کرده‌اند؛ چنانکه برخی نام محلم را برای ابوسکینه حمصی نپذیرفته‌اند<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۴۶.</ref>. اما ابوسکینه دیگری که نامش [[قطبة بن مجاشع]] گفته شده است و از [[امام علی]] {{ع}} [[روایت]] می‌کند<ref>ابن عدی، ج۱، ص۱۴۹؛ قاضی نعمان، ج۲، ص۳۲۷؛ ابن ماکولا، ج۴، ص۳۱۸.</ref>، فردی غیر از ابوسکینه حمصی است؛ زیرا [[راویان]] وی، افرادی غیر از راویان ابوالسَکینه حمصی هستند. شرح حال نویسان، [[کنیه]] ابوسکینه حمصی را به دو گونه ابوسُکینه (به تصغیر و ضم) و ابوالکینه ضبط و قرائت، و در اینکه وی حمصی یا شامی است [[اختلاف]] کرده‌اند؛ همان گونه که در [[صحابی]] بودن وی نیز تردید دارند<ref>طبرانی، ج۲۲، ص۳۳۵.</ref>، ابن عبدالبر<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۲.</ref> دلیلی بر صحابی بودن وی نیافته است، ولی برخی او را از [[صحابه]] ساکن [[حمص]] دانسته‌اند. [[بغوی]]<ref>ر. ک: ابن اثیر، ج۶، ص۱۴۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۵۵.</ref> که صحابی بودن وی را [[تأیید]] کرده، محل سکونتش را [[شام]] دانسته که مورد پذیرش [[ابن منده]] قرار نگرفته است. به نظر می‌رسد نسبت شامی یا حمصی، به [[دلایل]] مختلف برای یک نفر اطلاق شده است؛ چنانکه [[ابن اثیر]]<ref>اسد الغابه، ج۶، ص۱۴۶.</ref>
[[کنیه]] ابوسکینه برای چندین نفر به کار رفته که [[دلایل]] بسنده و پسندهای برای [[اختلاف]] همه این اشخاص در دست نیست؛ چنانکه برای [[صحابی]] بودن آنها هم دلیل قاطعی وجود ندارد. نخستین فرد، ابوسکینه، ابوسکینه جمعی است که نامش دانسته نیست. از دومین ابوسکینه با توصیف {{عربی|«رجل من المحررين»}} - ([[آزاد]] شدگان)، یاد می‌شود <ref>بیهقی، ج۹، ص۱۷۶؛ ابن ماکولا، ج۴، ص۳۱۷؛ مزی، ج۳۳، ص۳۶۷.</ref>. نام ابوسکینه سوم [[مجاشع بن قطبه]] است و چهارمین ابوسَکِینه (به [[فتح]] سین و کسر کاف)، که حدیثش نزد [[شامیان]] است، [[زیاد بن مالک]] نام دارد <ref>بخاری، ج۳، ص۳۷۲؛ ابن ماکولا، ج۴، ص۲۱۹.</ref>. ابوسکینه دیگر، [[محلم بن سوار]] گفته شده است<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۲۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۵۵.</ref>. ابوسکینه اول و دوم که نامشان مشخص نشده، با یکی از ابوسکینه‌های بعدی که نامشان معلوم است متحدند؛ چنانکه برخی شرح حال نگاران، اینان را یک نفر دانسته‌اند<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۱۲، ص۱۲۵.</ref>؛ زیرا در اطلاعات اندکی - مانند محل سکونت، نسبت و [[راویان]] - که درباره ایشان در دست است، نقاط مشترکی وجود دارد که قرینه بر یکی بودن آنهاست. در بیشتر موارد، از ابوسکینه مورد نظر ما با عنوان ابوسکینه حمصی یا شامی یاد شده است و در تعیین نام وی، برخی نام و نسبی برای وی نیافته<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۲؛ ابن ابی‌حاتم، ج۹، ص۳۸۷.</ref> یا نام وی را زیاد بن مالک (یا ملیک)<ref>بخاری، ج۳، ص۳۷۲؛ ابن حبان، ج۶، ص۳۳۰؛ ذهبی، میزان الاعتدال، ج۲، ص۹۳.</ref> دانسته‌اند که در موارد بیشتری تکرار شده است. در مواردی نام وی محلم گفته شده<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۲۳؛ ابن حجر، تقریب، ج۲، ص۴۰۹.</ref>، اما [[روایات]] این دو ابوسکینه یکی است و به یکدیگر نسبت داده می‌شود. روشن است نویسندگان در [[تطبیق]] و مصداق ابوسکینه موجود در [[اسناد روایات]]، به نظر واحدی نرسیده و هر یک نامی را معرفی کرده‌اند؛ چنانکه برخی نام محلم را برای ابوسکینه حمصی نپذیرفته‌اند<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۴۶.</ref>. اما ابوسکینه دیگری که نامش [[قطبة بن مجاشع]] گفته شده است و از [[امام علی]] {{ع}} [[روایت]] می‌کند<ref>ابن عدی، ج۱، ص۱۴۹؛ قاضی نعمان، ج۲، ص۳۲۷؛ ابن ماکولا، ج۴، ص۳۱۸.</ref>، فردی غیر از ابوسکینه حمصی است؛ زیرا [[راویان]] وی، افرادی غیر از راویان ابوالسَکینه حمصی هستند. شرح حال نویسان، [[کنیه]] ابوسکینه حمصی را به دو گونه ابوسُکینه (به تصغیر و ضم) و ابوالکینه ضبط و قرائت، و در اینکه وی حمصی یا شامی است [[اختلاف]] کرده‌اند؛ همان‌گونه که در [[صحابی]] بودن وی نیز تردید دارند<ref>طبرانی، ج۲۲، ص۳۳۵.</ref>، ابن عبدالبر<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۲.</ref> دلیلی بر صحابی بودن وی نیافته است، ولی برخی او را از [[صحابه]] ساکن [[حمص]] دانسته‌اند. [[بغوی]]<ref>ر. ک: ابن اثیر، ج۶، ص۱۴۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۵۵.</ref> که صحابی بودن وی را [[تأیید]] کرده، محل سکونتش را [[شام]] دانسته که مورد پذیرش [[ابن منده]] قرار نگرفته است. به نظر می‌رسد نسبت شامی یا حمصی، به [[دلایل]] مختلف برای یک نفر اطلاق شده است؛ چنانکه [[ابن اثیر]]<ref>اسد الغابه، ج۶، ص۱۴۶.</ref>


درباره ابوسکینه چنین تعبیر کرده که «شامی نزل حمص». رجال‌شناسان، ابوسکینه را نه توثیق و نه [[تضعیف]] کرده‌اند، اما وی را جائز الحدیث<ref>ذهبی، میزان الاعتدال، ج۲، ص۹۳.</ref> و [[احادیث]] او را مرسل دانسته‌اند<ref>ابن حبان، ج۶، ص۳۳۰.</ref>. از ابوسکینه حمصی سه [[حدیث]] نقل شده است. یک حدیث وی از [[رسول خدا]] {{صل}} درباره [[آزاد]] کردن برده است<ref>ابن ابی عاصم، ج۴، ص۱۰۳.</ref>، دیگری درباره گرامی داشتن نان<ref>طبرانی، ج۲۲، ص۳۳۵.</ref> و سومی درباره دوری از [[حبشیان]] و [[ترک‌ها]]<ref>مزی، ج۳۳، ص۳۶۷.</ref>. [[حدیث]] اول تضعیف <ref>ابن منده، ص۶۱.</ref> و مرسل دانسته شده و دلیلی بر صحابی بودن وی به شمار نیامده است<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۲؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۴۶.</ref>. حدیث دوم نیز از راویان دیگری چون [[ابوهریره]] نقل شده<ref>ابن عدی، ج۷، ص۴۳.</ref>؛ چنانکه حدیث سوم از ابوسکینه از {{عربی|«رجل من اصحاب النبي»}} نقل می‌شود<ref>ابو داوود، ج۲، ص۳۱۴؛ نسائی، ج۶، ص۴۳؛ بیهقی، ج۹، ص۱۷۶؛ ابن کثیر، ج۴، ص۱۱۶.</ref> و مربوط به [[جنگ خندق]] و سخن و [[وعده]] [[رسول خدا]] {{صل}} به [[سلمان فارسی]] است، آن هنگام که به صخره [[سختی]] برخورد کرد. فردی که در این [[حدیث]] با عنوان {{عربی|«رجل من اصحاب النبي»}} از او یاد شده، احتمالاً سلمان فارسی است. بنابراین با استناد به [[روایات]] وی، او را نمی‌توان [[صحابی]] دانست؛ زیرا روایات وی به صورت مستقیم از رسول خدا {{صل}} نقل نشده است. ابوسکینه حمصی، همچنین [[راوی]] [[خطبه]] [[عمر]] در [[جابیه]] [[دمشق]] است. وی این خطبه را از طریق [[عبدالله بن عبدالرحمان]] نقل می‌کند<ref>ابن عدی، ج۲، ص۱۴۱؛ ابن عساکر، ج۲۹، ص۳۳۸ و ج۳۵، ص۷۲.</ref>. رجال‌شناسان [[شیعه]]، از فردی [[کوفی]] با [[کنیه]] ابوسکینه در شمار [[صحابه امام جواد]] {{ع}} یاد می‌کنند<ref>طوسی، ص۳۷۹؛ خویی، ج۲۲، ص۱۹۰.</ref>، طبعاً این فرد غیر از ابوسکینه مورد بحث در این عنوان است.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوسکینه شامی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۵۴-۳۵۵.</ref>
درباره ابوسکینه چنین تعبیر کرده که «شامی نزل حمص». رجال‌شناسان، ابوسکینه را نه توثیق و نه [[تضعیف]] کرده‌اند، اما وی را جائز الحدیث<ref>ذهبی، میزان الاعتدال، ج۲، ص۹۳.</ref> و [[احادیث]] او را مرسل دانسته‌اند<ref>ابن حبان، ج۶، ص۳۳۰.</ref>. از ابوسکینه حمصی سه [[حدیث]] نقل شده است. یک حدیث وی از [[رسول خدا]] {{صل}} درباره [[آزاد]] کردن برده است<ref>ابن ابی عاصم، ج۴، ص۱۰۳.</ref>، دیگری درباره گرامی داشتن نان<ref>طبرانی، ج۲۲، ص۳۳۵.</ref> و سومی درباره دوری از [[حبشیان]] و [[ترک‌ها]]<ref>مزی، ج۳۳، ص۳۶۷.</ref>. [[حدیث]] اول تضعیف <ref>ابن منده، ص۶۱.</ref> و مرسل دانسته شده و دلیلی بر صحابی بودن وی به شمار نیامده است<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۲؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۴۶.</ref>. حدیث دوم نیز از راویان دیگری چون [[ابوهریره]] نقل شده<ref>ابن عدی، ج۷، ص۴۳.</ref>؛ چنانکه حدیث سوم از ابوسکینه از {{عربی|«رجل من اصحاب النبي»}} نقل می‌شود<ref>ابو داوود، ج۲، ص۳۱۴؛ نسائی، ج۶، ص۴۳؛ بیهقی، ج۹، ص۱۷۶؛ ابن کثیر، ج۴، ص۱۱۶.</ref> و مربوط به [[جنگ خندق]] و سخن و [[وعده]] [[رسول خدا]] {{صل}} به [[سلمان فارسی]] است، آن هنگام که به صخره [[سختی]] برخورد کرد. فردی که در این [[حدیث]] با عنوان {{عربی|«رجل من اصحاب النبي»}} از او یاد شده، احتمالاً سلمان فارسی است. بنابراین با استناد به [[روایات]] وی، او را نمی‌توان [[صحابی]] دانست؛ زیرا روایات وی به صورت مستقیم از رسول خدا {{صل}} نقل نشده است. ابوسکینه حمصی، همچنین [[راوی]] [[خطبه]] [[عمر]] در [[جابیه]] [[دمشق]] است. وی این خطبه را از طریق [[عبدالله بن عبدالرحمان]] نقل می‌کند<ref>ابن عدی، ج۲، ص۱۴۱؛ ابن عساکر، ج۲۹، ص۳۳۸ و ج۳۵، ص۷۲.</ref>. رجال‌شناسان [[شیعه]]، از فردی [[کوفی]] با [[کنیه]] ابوسکینه در شمار [[صحابه امام جواد]] {{ع}} یاد می‌کنند<ref>طوسی، ص۳۷۹؛ خویی، ج۲۲، ص۱۹۰.</ref>، طبعاً این فرد غیر از ابوسکینه مورد بحث در این عنوان است.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوسکینه شامی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۵۴-۳۵۵.</ref>
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش