جهاد تبیین در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[آموزه‌های وحیانی قرآن]]، بارها به عناوین و اصطلاحات گوناگون از [[فضایل]]، [[مقامات]] و [[مسئولیت‌ها]] و [[وظایف الهی]] [[معصومان]]{{ع}} [[سخن]] به میان آمده تا نشان دهد «[[ثقلین]]» از هم جدایی نداشته و دایم برای اجرای نقش [[هدایت]] گری نیازمند همراه بودن و [[معیت]] هستند؛ از این روست که [[حبل الله]] و [[عروه]] الوثقای [[الهی]] برای [[تمسک]] و [[اعتصام]] یک [[حقیقت]] است که دو وجه [[صامت]] و [[ناطق]]، تدوینی و [[تکوینی]] دارد. بنابراین برای [[رهایی]] از هر گونه [[اختلاف]] و [[تفرقه]] و [[ضلالت]] می‌‌بایست به این حقیقت یگانه به نام ثقلین مراجعه کرد که این یگانه [[روزگار]] از [[خدای یکتا]] بوده و به عنوان مظهریت آن خدای یکتا می‌‌تواند [[انسان]] را [[نجات]] بخشیده و به [[سعادت دنیوی]] و [[اخروی]] برساند.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[معصومان چشمه‌های آب حقیقت الهی (مقاله)|مقاله «معصومان چشمه‌های آب حقیقت الهی»]].</ref>

البته به نظر می‌‌رسد که از نظر قرآن، خطرناک‌تر از مسخ مغزها و تاثیرگذاری بر اذهان، مسخ قلب‌ها و تاثیرگذاری بر [[ادراکات]] و [[عواطف]] و [[گرایش‌ها]] خطرناک ترین‌ها است؛ زیرا مغزها و اذهان بیش‌تر به جنبه‌های مادی و فعل و [[انفعال]] [[دنیوی]] توجه دارد؛ در حالی که [[قلوب]] و فؤاد همه هستی [[انسان]] را تحت تاثیر قرار می‌‌دهد و [[دنیا]] و [[آخرت]] [[انسانی]] را دگرگون می‌‌کند؛ بنابراین، [[سلطه]] بر قلوب خطرناک‌تر از [[سلطه]] بر مغزها است.

ازاین دسته [[آیات]] به دست می‌‌آید که آن چه مربوط به عواطف و [[احساسات]] و گرایش‌ها و گریزش‌ها و ادارکات و فهم و خاطرات و [[حافظه]] و مانند آنها است، به نفس و قلب [[حقیقی]] وابسته است نه به مغز و قلب مادی، هر چند که نفس از آنها در دنیای مادی بهره می‌‌گیرد، ولی هیچ اصالتی ندارد.

به هر حال [[جنگ شناختی]] در [[آخر الزمان]] جنگ میان حق و باطل است که [[شیاطین]] برای تحقق اهداف خویش حتی از معنویت‌گرایی بهره مند می‌‌برند. این معنویت‌گرایی که جز [[سرگردانی]] برای انسان چیزی به دنبال نخواهد داشت و انسان را برده شهوات و لذات می‌‌کند.

==[[جهاد تبیین]] با اهتمام به [[شعائر الهی]]==

پس وقتی ما از نشانه‌شناسی در جهاد تبیین[[سخن]] می‌‌گوییم، به یک معنا ناظر به همین شعائر الهی هستیم که می‌‌تواند در جهاد تبیین به ما کمک کند که [[حق]] را از [[باطل]] جدا ساخته و مسیر درست و حق را به همگان بر اساس ساده‌ترین روش‌ها و ابزارها نشان دهیم و آنان را به درجه از [[شعور]] برسانیم که حقیقت قابل ادارک باشد. پس کسی در این صورت نمی‌تواند مدعی آن شود که من حقیقت را نشناختم و در فتنه مشابهات و [[متشابهات]] و مانند آن گرفتار بودم؛ زیرا علامت‌ها و نشانه‌هایی که از طریق [[شعائر]] ارایه می‌‌شود تا جایی روشن و ساده و بیان هستند که همگان را به [[شعور]] و ادراکی می‌‌رساند که [[حق]] را از [[باطل]] و آب را از کف آب تشخیص دهند.

==[[شعائر الهی]] در [[جنگ شناختی]]==

بنابراین، در یک [[جنگ شناختی]] نمی‌بایست نسبت به شعائر الهی و ایام الله [[غافل]] بود، بلکه با تذکر در جزئیات و کلیات وبیان [[حقایق]] به ویژه تاریخی اجازه نداد تا [[دشمن]] به [[جعل]] [[تاریخ]] و وارونگی آن بپردازد و حقایق را [[تغییر]] دهد و این گونه به [[مردمان]] تلقین کند که نعمتی از سوی خدا به آنان داده نشده است؛ بلکه با تکرار تاریخ و تبیین دقیق در قالب [[شعائر]] و ایام الله می‌‌توان نه تنها خاطره نعمت‌های الهی را زنده نگه داشت، بلکه از هر گونه تحلیل و تبیین و توصیه ناروا جلوگیری کردو به [[دشمن]] [[اجازه]] نداد تا با تبیین و تحلیل ناروا، توصیه‌های غلط و [[باطل]] خویش را ارایه دهد.

==[[جهاد تبیین]] جداسازی [[حق]] از [[باطل]]==

از نظر [[قرآن]]، تبیین [[حقیقت]] [[رسالت]] [[پیامبری]] است که بر هر [[مسلمان]] و مؤمنی نیز [[تکلیف]] است؛ زیرا بدون تبیین گری نمی‌توان حقیقت را به دیگران [[تذکر]] داد و باطل را هویدا و [[رسوا]] ساخت. از همین روست که در [[آیات قرآنی]] به صراحت از [[تکلیف الهی]] تبیین گری سخن به میان آمده و از آن به عنوان «[[جهاد کبیر]] [[علمی]]» مبتنی بر [[آموزه‌های وحیانی قرآن]] یاد شده است.

==فرقان، فرق‌گذاری میان [[حق و باطل]]==

از نظر [[قرآن]]، [[هدف الهی]] [[پیامبر]]{{صل}} در [[جهاد تبیین]]، [[بصیرت]] بخشی و [[بصیرت]] افزایی است که در نهایت مردم در مسیر [[صراط مستقیم الهی]] قرار گرفته و با [[عبودیت]] و [[عبادت]] ارادی و اختیاری خود را به [[کمالات]] بایسته و [[شایسته]] برسانند؛ از همین روست که خدا می‌‌فرماید: {{متن قرآن|قُلْ هَذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَى بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي}}<ref>«بگو: این راه من است که با بینش به سوی خداوند فرا می‌خوانم، من و (نیز) هر کس که پیرو من است؛ و پاکاکه خداوند است و من از مشرکان نیستم» سوره یوسف، آیه ۱۰۸.</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[جهاد تبیین جداسازی حق از باطل (مقاله)|جهاد تبیین جداسازی حق از باطل]]</ref>

از قدیم گفته‌اند: [[تاریخ]] را [[قدرتمندان]] [[پیروز]] میدان می‌نویسند؛ زیرا [[زر و زور]] و [[تزویر]] در [[اختیار]] آنان است و با استفاده از رسانه‌های گوناگون به وارونه‌سازی و وارونه‌نمایی رخدادها وحقایق مسلم می‌پردازند. از آنجا که جریان [[شیطانی]] بر خلاف جریان [[ایمانی]] از همه ابزارهای راست و [[دروغ]] بهره می‌برد، [[تحریف]] و روایت‌سازی این جریان به‌ویژه درزمانی که [[سلطه]] [[فرعونی]] خویش را تثبیت کرده‌،بیش از هر دوره‌ای است. امروزه رسانه‌های استکباری شیطانی در [[خدمت]] [[قدرتمند]] زرسالار به [[تحریف]] و روایت ‌سازی می‌پردازند و این‌گونه فتنه‌گری می‌کنند تا جایی که نه تنها [[حق و باطل]] از هم بازشناخته نمی‌شود، بلکه جلاد را در جای [[شهید]] قرار می‌دهند و ظالم را به عنوان مظلوم جلوه می‌دهند. نویسنده در این مطلب شمه‌ای از تحلیل و [[تبیین قرآن]] از تحریف و روایت ‌سازی دروغین دشمنان [[کافر]] و [[مستکبر]] را بیان کرده است.

یکی از بازی‌هایی که [[تحریف گران]] انجام می‌دهند، [[تظاهر]] به [[همراهی]] وهمدلی در جمع و [[مخالفت]] و [[مبارزه با حق]] و [[عدالت]] در محافل مخفی خویش است.<ref>{{متن قرآن|أَفَتَطْمَعُونَ أَنْ يُؤْمِنُوا لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ}}«آیا امید دارید که (آن یهودیان) به (خاطر دعوت) شما ایمان بیاورند با آنکه دسته‌ای از آنان سخن خداوند را می‌شنیدند و آن را پس از آنکه در می‌یافتند آگاهانه دگرگون می‌کردند؟» سوره بقره، آیه ۷۵. {{متن قرآن|وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَا بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ قَالُوا أَتُحَدِّثُونَهُمْ بِمَا فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَاجُّوكُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّكُمْ أَفَلَا تَعْقِلُونَ}} «و هرگاه با کسانی که ایمان آورده‌اند دیدار کنند می‌گویند: ما (نیز) ایمان آورده‌ایم و چون با یکدیگر تنها شوند می‌گویند: آیا آنچه را خداوند بر شما برگشوده است به آنان  می‌گویید تا با آن در پیشگاه پروردگارتان با شما چون و چرا کنند، آیا خرد نمی‌ورزید؟» سوره بقره، آیه ۷۶.</ref> شگفت اینکه خود چون [[حق]] را می‌شناسند نسبت به آن [[تعقل]] ورزیده و می‌دانند که حق چیست، ولی چون نمی‌خواهند آن حق دیده و شنیده شود، در محافل خویش می‌گویند که حق را عیان نکنید تا موجب [[تأیید]] [[مؤمنان]] باشید، بلکه آن را [[نهان]] کنید و با تحریف‌گری و [[روایت]] ‌سازی [[دروغین]] [[حق]] را نهان ‌سازید و باطلی را حق جلوه دهید.